Chapter 7

2281 Words

"คงต้องนอนแหละค่ะ มินนี่ลุกไม่ขึ้นเลย" "เดี๋ยวไปล้างตัวก่อน ฉันเอาเสื้อใหม่ให้ใส่" มินนี่ที่ถูกหมอโคลล์ไปอาบน้ำ ก่อนใส่เสื้อยืดของเขา โดยที่ด้านในไม่มีบราเซียสักชิ้นปกปิด "หิวมั้ย ฟ่อดด" หมอหนุ่มดูจะนัวเนียเธอไม่ยอมห่าง แม้กระทั่งถามเรื่องกินข้าวก็ยังไม่หยุดหอมแก้มเธอ "กินฉันแทนข้าวมั้ย" "หมอพูดอะไรก็ไม่รู้ มินนี่จะกินหมอได้ยังไงค่ะ" มินนี่เอ่ย "รอบหน้าลองกินดู เผื่อเธอจะติดใจ เหมือนที่ฉันกินเธอวันนี้แล้วติดเธอเลยไง" มินนี่ใบหน้าเห่อร้อนทันทีที่รู้ว่าหมอโคลล์หมายถึงอะไร เธอตั้งใจไว้ว่าจะไม่ถลำลึกกับเขา แต่สุดท้ายเธอก็ทำมันพัง เธอถลำลึกเข้าไปทุกทีๆและเหมือนจะถอยยากมากอีกด้วย "มินนี่หิวข้าวค่ะ" "เดี๋ยวฉันทำอะไรให้กิน" "มันดึกแล้วนะคะ หมอทำไหวเหรอค่ะ เราเพิ่ง..เอ่อ..." "มีต่ออีกสักสิบรอบ ฉันก็ไหวนะ เผื่อเธอไม่รู้" หมอโคลล์เอ่ยก่อนกดยิ้มและเดินเข้าครัวไป มินนี่ค่อยๆเดินตามหมอหนุ่ม

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD