บทที่ 7
พลิกแพลง (2)
นรีนันท์ผ่อนลมหายใจออกมาหนัก ๆ ไม่คิดเลยว่าเนติวิทย์จะขี้ขลาดและกล้าปล่อยให้เกิดเรื่องใหญ่โตได้มากขนาดนี้
เธอพยายามมองหาน้องชายอยู่นาน แต่พอรู้ว่าแอบหลบเพราะกลัวความผิดก็ได้แต่คิดระอา นึกเสียใจที่ผู้เป็นพ่อไว้ใจถึงขั้นจะยกตำแหน่งสำคัญให้
“ผมขอโทษครับคุณพอล ผมขอโทษ”
“ไร้ประโยชน์น่ะครับ อ้อ...ผมจะช่วยสงเคราะห์ให้อีกอย่างหนึ่งเพราะมันน่าจะทำให้คุณสติหลุดไปได้มากกว่านี้ ผู้ถือหุ้นเกือบทุกคนรู้จักและสนิทสนมกันดีกับคุณพอล แล้วการที่คุณทำงานพลาดแบบนี้ผมรับรองได้ว่าการโหวตตำแหน่งประธานคงไม่ใช่ชื่อคุณอย่างแน่นอนครับคุณเนย์!”
“อึก...นี่มึง!”
“รปภ.ช่วยมาลากคนก่อเรื่องไปทีค่ะ! แล้วก็เรียกตำรวจมาด้วย ฉันจะเอาเรื่องอย่างถึงที่สุด!” นรีนันท์สั่งการกับผู้รักษาความปลอดภัยเพื่อให้เข้ามาคุมตัวกลุ่มคนต้นเรื่อง ถึงแม้ว่าจะขึ้นชื่อว่าเป็นลูกค้า แต่ในเมื่อสร้างเรื่องใหญ่โตถึงขั้นทำร้า
