“ผู้ใหญ่ วันนี้อยู่กินข้าวด้วยกันนะคะ ฉันทำกับข้าวไม่เก่งหรอก แต่ไม่มีอะไรตอบแทนเลยผู้ใหญ่เลย ห้ามปฏิเสธด้วยค่ะ โอกาสหน้าฉันน่าจะได้ใช้งานผู้ใหญ่หลายอย่างเลยค่ะ” ณดาเชิญชวน เพราะต้องพึ่งพาอาศัยกันในโอกาสต่อไป
“เรียกผมว่าปาล์มเถอะครับ เรียกผู้ใหญ่มันห่างเหินพิกล”
น้ำหวานอมยิ้ม รีบยกมือปิดปากเพราะธีรยาชี้หน้าขู่ไว้ก่อน
“ได้เลยค่ะ งั้นคุณก็เรียกเราสองคนด้วยชื่อดีกว่านะคะ เผื่อจะได้สนิทกันมากขึ้น”
“ครับคุณรยา” เปมัสพยักหน้ารับ
“งั้นไปช่วยกันทำค่ะ เมนูวันนี้ยัยหวานรีเควสมาเอง คุณปาล์มกินได้ไหมคะ”?” ธีรยาถามเสียงอ่อยๆ
“อะไรเหรอครับ?”
“ต้มยำใส่ไข่มดแดงค่ะ พอดีเจอคนหาไข่มดแดงมาขาย ยัยหวานเขาอยากลองชิม”
ในที่นี่ไม่มีสักคนที่เคยกิน แต่เพราะอยากลิ้มรสเลยจะทดลองทำเป็นอาหารมื้อเย็น วิธีทำก็หาเอาในยูทูป
“ซื้อมาตั้งเยอะเลยค่ะ หากกินไม่ได้จะได้ทำกับข้าวชนิดอื่นให้คุณปาล์มกินไงคะ” ณดารีบยื่นข้อเสน
