[บทบรรยาย :: มินตรา]
เมางั้นเหรอ! ลืมที่พูดงั้นเหรอ! เขาพูดมันออกมาอย่างงั้นได้ยังไงกัน จู่ๆ ก็มาทำเหมือนจะจริงจัง สุดท้ายก็ดับฝันฉันซะอย่างนั้น อยากตายหรือไง!
"คิดว่าเป็นใครกัน.."ฉันพูดขึ้นคนเดียวในห้องนอน หลังจากที่พี่เตพาไปกินอาหารญี่ปุ่นกลับมาฉันก็เอาเเต่หมกตัวในห้องคนเดียว
ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมพี่เตถึงโลเลอะไรง่ายขนาดนั้น ตอนที่เขาพูดขอคบฉันเจ้าตัวคิดอะไรอยู่กันเเน่ หรือเขาอาจจะเเค่เมาอย่างที่บอก เเต่ที่ตัวเขาไม่มีกลิ่นเหล้าเลยเเม้เเต่นิดเดียว
ฉันคงคิดไปไกลเองสินะ..
"บ้าที่สุด! "ฉันตะเบ็งเสียงลั่นก่อนจะปาก้อนหินใส่หน้าต่างห้องพี่เต เเล้วมันก็โดนกระจกห้องเขาพอดีด้วย เจ้าตัวเดินออกมาเปิดมันเเล้วมองหน้าฉันนิ่งๆ ฉันเลยหันหลังหลบเข้ากำเเพงซะเลย
อย่าล้อเล่นกับหัวใจฉันได้ไหม ไม่สนุกด้วยหรอก..
"เปี๊ยก! "เขาตะโกนเรียก เเต่ฉันไม่ยอมโผล่หน้าออกไป
เเหงสิ ใครจะได้คบเขาง่ายๆ กันล่ะถ้าไม
