ตั้งเเต่ฉันเห็นพี่เตออกไปกับพี่พลอย หัวมันก็เริ่มร้อนขึ้นมานิดๆ จนอยากจะสิงรถเขาตามไปดูสถานการณ์ด้วย ฉันรู้ว่าการที่เป็นผู้หญิงตามตื้อเเบบนี้ในสายตาผู้ชายเเบบเขามันคงดูน่ารำคาญ เเต่ทำไงได้ฉันชอบเขาจนเกินจะห้ามใจเเล้วจริงๆ
ขอเป็นเเฟนตัดหน้าพี่พลอยเลยดีป่ะ..
เมื่อคืนฉันนอนหลับสนิทชนิดที่ว่าเอาไม้มาฟาดก็ไม่ตื่น อ้อมกอดของพี่เตอุ่นมากจริงๆ อุ่นจนฉันอยากจะให้เขานอนกอดฉันเอาไว้ในทุกๆ คืน
ฉันคงบ้าไปเเล้วเเน่..
"เมื่อไหร่ป้าน้อยจะกลับ อยากกินบัวลอยฝีมือป้าใจจะขาดเเล้วนะ"ฉันนั่งบ่นอุบอิบกับตัวเองหน้ากระจก
อยากให้กลับจากการลาพักร้อนได้เเล้ว บ้านพี่เตก็เหมือนกันเหล่าเเม่บ้านก็พอกันหยุดกันหมด บ้านช่องเงียบเฉียบเพราะตอนนี้ไม่มีใครอยู่ คาดว่าอีกไม่กี่วันก็คงจะกลับกันมาเเล้ว ไม่งั้นชีวิตฉันเหงาตายเเน่
"ไม่สวย ไม่สวย ..ไม่มีชุดไหนสวยสักชุด ฮือ.. เย็นนี้จะใส่อะไรดีเนี่ย"
เป็นเวลากว่าสองชั่วโมง
