เฮ้ออออ ยัยเด็กบ้า ทำเอาเราแทบไม่ไหว
ทางด้านเซบาสเตียนที่เดินมาสงบจิตสงบใจให้ห้องน้ำได้แต่มองความเป็นชายที่ขยายใหญ่จนตุงออกมาอย่างเด่นชัดของตนเอง พร้อมกับต่อว่าโนเบลที่ทำให้มันเป็นแบบนี้
กลับเลยดีกว่า
และพอเห็นว่ามันคงไม่สงบและถ้ากลับไปที่โต๊ะในสภาพนี้ได้อับอายคนทั้งร้านอาหารแน่เขาเลยตัดสินใจจะกลับออกไปเลย แต่พอหันหลังจะเดินออกมาจากห้องน้ำ กลับพบว่ามีร่างเล็กของโนเบลยืนยิ้มมองมาที่เขาอยู่
“หืม? ยังไม่สงบลงอีกเหรอคะ?”
เธอแกล้งถามออกมาทั้งๆที่เห็นอยู่ทนโท่
“หลีกไป”
เซบาสเตียนบอกขึ้นพร้อมกับเสไปมองที่อื่น เพราะถ้าเกิดมองเธอเขาคงหมดความอดทนแน่
“อะไรกันคะ...โนเบลแค่หวังดีอยากมาช่วย...”
ไม่พูดเปล่าแต่เธอยังเดินเข้ามาใกล้เขาอีก
“อย่าหาว่าฉันไม่เตือน ถอยไป”
เขากัดฟันบอกออกมา แต่มีหรือเธอจะกลัว มือเล็กยกขึ้นลูบไปที่ความใหญ่โตของเขาจนเซบาสเตียนแทบทนไม่ไหว กรามใหญ่กัดเข้าหากันแน่นจนเป็นสันนูน
“ทำไมคะ นี่แค่ทำโทษที่พี่เซบาสเตียนแกล้งทำเป็นไม่รู้จักโนเบลทั้งๆที่เราแทบจะเอากันอยู่แล้วแท้ๆ...”
เธอพูดออกมาพร้อมกับเงยหน้าขึ้นมองเขาอย่างท้าทาย เพราะรู้ว่าเขาคงไม่กล้าทำอะไรเธอที่นี่อย่างแน่นอน
“เธอมันก็แค่เด็กใจแตก ไม่มีทางที่ฉันจะเอามาทำเมียแน่นอน”
เขากัดฟันบอกออกมา เมื่อตอนนี้มือของเธอกำลังลูบไล้ขึ้นมาตามแผงอกแน่นของเขา
“พนันกันไหมล่ะว่าโนเบลจะทำให้พี่เซบาสเตียนเป็นผัวของโนเบลได้รึเปล่า...ถ้าโนเบลทำได้ จะให้อะไรโนเบลคะ?...”
เธอท้าทายเขาอย่างคิดมั่นใจว่าเธอทำสำเร็จแน่นอน
“หึ แล้วถ้าไม่สำเร็จล่ะ เธอจะให้อะไรฉัน”
คนที่ไม่ชอบการท้าทายถามกลับ
“ทุกอย่างที่พี่เซบาสเตียนอยากได้...แม้กระทั่งชีวิต โนเบลก็ให้ได้ ถ้าเกิดโนเบลแพ้”
“ก็ได้ อยากได้อะไรก็พูดมา”
“เอาไว้โนเบลชนะก่อน แล้วโนเบลจะบอก...นะคะ ที่รัก”
เด็กบ้า! ใครสั่งใครสอนให้ทำอะไรบ้าๆแบบนี้กัน!
เขาอดคิดขึ้นมาไม่ได้ เมื่อโนเบลช่างก๋ากั่นอย่างที่เขาไม่เคยเจอมาก่อน เด็กอายุแค่ 23 แต่เป็นได้ถึงขนาดนี้ เขาล่ะไม่อยากคิดเลยจริงๆถ้าเกิดได้เธอมาเป็นเมีย เขาเป็นผัวคนที่เท่าไหร่ของเด็กผู้หญิงคนนี้ ยิ่งคิดเขายิ่งแน่ใจว่าชนะในเกมนี้แน่นอน
“งั้นตกลงตามนี้ หลบดีๆนะคะโนเบลรุกหนักนะ แล้วเจอกัน”
“จะไปไหน ทำแล้วต้องรับผิดชอบ ผัวกับคู่นอนมันต่างกัน เธอรู้ใช่ไหม?”
โนเบลที่กำลังจะเดินถอยกลับออกมา กลับถูกเขาดึงกลับเข้าไป และคำพูดของเขาก็ทำเอาเธออ้าปากค้างเมื่อมันช่างดูเห็นแก่ได้เหลือเกิน
“เอากันแล้วก็ถือว่าเป็นผัวทั้งนั้นแหละ”
“ไม่มีกฎหมายไหนบัญญัตินี่ว่าแค่เอากันต้องเป็นผัวเมีย”
“ว๊าย อื้อออ”
และเธอก็ถูกลากเข้าไปในห้องน้ำห้องหนึ่ง ปากเล็กที่จะอ้าร้องกลับถูกปิดลงอย่างรวดเร็ว เซบาสเตียนไม่รอช้ารีบงัดเอาความเป็นชายออกมา ก่อนจะตามมาด้วยกระโปรงสั้นของเธอถูกถลกขึ้นสูง
“อื้อๆๆๆ ไม่นะ จะทำอะไรโนเบล! อย่านะพี่เซบาสเตียน!”
เสียงสั่นบอกขึ้นเมื่อปากเป็นอิสระ
“หึหึหึ กลัวเหรอ? ไม่เห็นต้องกลัวอะไร”
เขาบอกขึ้นพร้อมกับมองเธอด้วยสายตาที่ต่างจากเดิม เพราะมันทั้งดูกระหายและต้องการจนโนเบลอดหวั่นใจไม่ได้
ไม่นะ...ครั้งแรกของฉัน จะมาจบลงที่ห้องน้ำแบบนี้ไม่ได้!
“นี่มันร้านอาหารนะ ถ้าใครมาเห็น...”
“ถ้าเธอไม่พูดมากก็ไม่มีใครมาเห็นหรอก ทีนี้จะได้รู้เอาไว้ อย่าแหย่เสือให้ตื่น”
เขาบอกขึ้นพร้อมกับกดลำเอ็นใหญ่ไปบนกลางกายสาว ที่ยังมีแพนตี้น้อยเล็กจิ๋วปกปิดเอาไว้อยู่ นิ้วใหญ่เกี่ยวตวัดเอามันออกจากทางรักแล้วลากไล้ถูไถความเป็นชายไปบนร่องสาวที่เริ่มมีน้ำใสๆไหลออกมา
บ้าชิบ!!! ไม่มีถุงยาง!!
พอจะสอดใส่เข้าไปในร่องสวาทสาว เซบาสเตียนกลับนึกขึ้นได้ว่าไร้ถุงยางอนามัย เขาเงยหน้าขึ้นมองเธออย่างช่างใจ ก่อนจะเปลี่ยนใจใช้ลำเอ็นถูไถไปตามร่องสาวแทนการสอดใส่ ถึงแม้จะไม่เสียวกระสันเท่าการสอดประสานแต่มันก็ช่วยเขาได้อย่างมากมายทีเดียว
“อ๊า! ฝากไว้ก่อน ครั้งหน้าเจอดีแน่!”
เขาก้มลงไปกระซิบบอก เมื่อนี่เป็นครั้งที่สองแล้วที่เขาอดได้เธอ มือใหญ่ยกขึ้นไปดึงสายเดี่ยวลงเผยให้เห็นความใหญ่โตที่ไร้บราป้องกัน
เด็กนี่มันจริงๆเลย!
พอเห็นว่าเธอใส่ชุดแบบนี้ เขาอดต่อว่าไม่ได้ แต่สองมือกลับทำตรงกันข้ามเมื่อมันกำลังเขี่ยตวัดไปบนยอดอกที่แข็งเป็นตุ่มไตอย่างน่าลิ้มลอง จากนั้นเขาก็ก้มลงไปใช้ปากงับกัดเล่นอย่างกระสันจนเจ้าของร่างถึงกับสะดุ้ง
อื้อ อยากได้มากกว่านี้...อ๊า ทำไงดี...
เธอได้แต่คิด เมื่ออยากให้เขาทำมมากกว่าแค่ภายนอกแบบนี้เพราะตอนนี้เธอปวดหนึบไปทั้งร่องสาวแถมเต้าใหญ่ก็กำลังเสียวซ่านจากลิ้นและปากอันช่ำชองของเขาอีก
“พะ...พอเถอะ อื้อ โนเบลไม่ไหวแล้ว”
เสียงกระท่อนกระแท่นบอกออกมา เมื่อเขาเอาแต่ขยับเชื่องช้าเสียดสี พอเธอจะเสร็จเขากลับหยุดมันเอาไว้ จนโนเบลต้องร้องขอ
“หึหึหึ อยากเสร็จเหรอ?”
เขาถามออกมา
“อื้อ ปวดไปหมดแล้ว”
เธอยอมรับอย่างไม่รู้สึกอายเลยสักนิด และแทนที่เขาจะทำให้เสร็จๆแต่เซบาสเตียนกลับเลือกที่จะขยับกายออกจนเอ็นใหญ่ที่แนบประสานหลุดออกมา โนเบลถึงกับถลาเข้าหาเพราะอยากให้เขาทำต่อ
“รู้ถึงความทรมานหน่อยเป็นไง ทีหลังจะได้ไม่ทำกับคนอื่นอีก”
เขาบอกขึ้น ก่อนจะดันเธอจนติดผนังแล้วเอื้อมมือลงไปบดขยี้ปุ้มกระสันที่อาบเต็มไปด้วยน้ำรักของเธอ โนเบลที่เสียวซ่านจนแทบทนไม่ไหวงอตัวกอดแขนใหญ่เอาไว้แน่น ปากเล็กขบกัดเข้าไปที่แขนล่ำอย่างระบายความทรมาน
แจ๊ะ แจ๊ะ แจ๊ะ แจ๊ะ
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ ไม่ไหวแล้ว โนเบล อ๊ะ โนเบล...”
ฉึบ!
และพอเห็นว่าเธอกระเส่าหอบมากขึ้นเรื่อยๆและกำลังจะเสร็จสม เซบาสเตียนก็เอามือออกมา ทำเอาคนที่กำลังจะถึงสวรรค์ถูกทิ้งคว้างลอยอยู่กลางอากาศ
“หยุด...หยุดทำไม”
เธอปรือตาขึ้นถาม สองขาอ่อนแรงจนแทบยืนไม่ไหว
“จะได้รู้ไงว่าความทรมานมันเป็นยังไง”
เซบาสเตียนบอกขึ้นพร้อมกับยกยิ้มหยัน จากนั้นเขาก็เริ่มช่วยตัวเอง เมื่อเขานั้นก็ทรมานไม่ต่างจากเธอ มือใหญ่กำสาวความใหญ่โตรัวเร็วอยู่ตรงหน้าของโนเบล ที่ยืนค้างเติ่งมองเขาสำเร็จความใคร่อย่างหาทางออกไม่ได้ ไม่นานเซบาสเตียนก็ปลดปล่อยออกมา
อีตาบ้า! เสร็จคนเดียวได้ไง
คนที่ยังค้างอยู่ได้แต่มองเขาอย่างน้อยใจ ส่วนเซบาสเตียน เขาค่อยๆทำความสะอาดแล้วเก็บมันเข้าที่
“ช่วยตัวเองซะสิ ผู้ใหญ่คงรอแย่แล้ว”
เขาบอกขึ้นก่อนจะเดินออกมา ปล่อยให้โนเบลได้แต่ยืนนิ่งเมื่อถูกเขาแกล้งอย่างนี้ เธอค่อยๆจัดชุดที่ใส่อยู่ให้กลับไปเหมือนเดิม แล้วเดินตามเขาออกไป
นั่งยิ้มอยู่ได้! เป็นบ้ารึไง!
พอมาถึงโต๊ะอาหาร เธอก็อดต่อว่าเขาในใจไม่ได้ เมื่อไม่พอใจและหงุดหงิดที่ยังไม่ได้ปลดปล่อย ส่วนเซบาสเตียน ทีแรกก็ทั้งโกรธทั้งโมโห แต่พอได้เอาคืนเขากลับรู้สึกอารมณ์ดีเสียอย่างนั้น
จากนั้นการทานอาหารก็ผ่านไปเรื่อยๆโดยคุณแม่ทั้งสองก็พากันคิดเองเออเองเกี่ยวกับลูกๆที่เอาแต่นั่งเงียบ ตอบรับบ้างเป็นบ้างครั้งเวลาถูกถาม
“โนเบล ไม่สบายรึเปล่าลูก? ทำไมหน้าแดงอย่างนั้นล่ะ”
คุณหญิงโสภาหันมาถามบุตรสาวที่ดูเงียบผิดปกติ แถมยังนั่งหน้าแดงอีก
“ไม่...ไม่เป็นไรค่ะ...แค่ร้อน...”
เธอบอกขึ้น พร้อมกับมองจ้องเซบาสเตียนที่ดูอารมณ์ดีเขม็ง
“แต่ป้าว่ามันหนาวซะอีก”
คุณหญิงแสนศิริที่เห็นการแต่งตัวของว่าที่ลูกสะใภ้อดจะพูดขึ้นบ้างไม่ได้ ขนาดเธอแต่งตัวมิดชิดขนาดนี้ยังรู้สึกหนาว แต่โนเบลแทบจะเปลือยอยู่แล้วกลับบอกว่าร้อนเสียอย่างนั้น
ฝากไว้ก่อนเถอะ!
โนเบลที่เอาแต่มองเซบาสเตียนได้แต่คิดแค้นในใจ เมื่อสิ่งที่เธอทำไว้กับเขากำลังถูกเขาเอาคืน เท้าใหญ่กำลังลูบไล้สอดเข้าไปใต้กระโปรงอันแสนสั้นของเธอ พร้อมกับกดเน้นลูบไล้ไปบนความฉ่ำแฉะที่ยังคงหลั่งไหลออกมาไม่หยุด ยิ่งพอสัมผัสลงไปบนปุ่มกระสันเขายิ่งกดเน้นเข้าในจนโนเบลที่ต้องแกล้งนั่งนิ่ง ทำเป็นไม่รู้สึกอะไรเพราะกลัวผู้ใหญ่จับได้ ได้แต่มองเขาด้วยความโกรธ
หึหึหึ เป็นไงล่ะเด็กน้อย ครางออกมาเลยสิ
เขาคิดขึ้นพร้อมกับมองเธออย่างท้าทาย แต่อันที่จริงแล้วมันไม่ใช่แค่เธอที่ทรมาน เขาเองก็ไม่ต่างกันเมื่อความต้องการกำลังกลับมาอีกครั้ง