My Cruel Guy รักอันตรายผู้ชายพันธุ์เถื่อน

บทนำ ‘เปิดตัวผู้ชายพันธุ์เถื่อน’ กลางดึกที่เงียบสงัด เสียงลมพัดไหว ใบไม้ล่องลอยปลิวไปตามลม ภายในสวนสาธารณะที่ไร้ผู้คน เด็กนักเรียนชายนับยี่สิบคนยืนดาหน้าเรียงกันอย่างเป็นต่อ หัวร่อต่อกระซิกที่ฝั่งตัวเองมีพวกเยอะกว่า ต่างจากอีกฝ่ายที่มีเพียงสี่คน พวกเขายืนสูบบุหรี่หลังพิงต้นไม้อย่างไม่สนใจสายตาของฝั่งตรงข้าม “หึ...” ‘บีโอ’ หัวหน้าแก๊งหนุ่ม อารมณ์ร้อนดั่งไฟ อาวุธของเขาที่ใช้ต่อสู้คือกระบองทอนฟา ผมสีเงินที่เข้ากับผิวขาวผ่องทำให้เขาดูดีไม่น้อย นัยต์ตาสีดำสนิทดูน่าค้นหา เขาพ่นควันบุหรี่ออกเป็นรูปวงกลมแล้วแสยะยิ้มอย่างไม่เกรงกลัว “น่าตื่นเต้นแฮะ” ‘บีไอ’ หนุ่มขี้เล่นกวนประสาทพูดขึ้น ผมสีน้ำตาลเกรียมแดดตัดกับผิวขาวนวล ริมฝีปากบางเฉียบเหยียดยิ้ม เขาขยี้บุหรี่ลงบนกำแพง อาวุธที่เขาใช้ในการต่อสู้คือไม้เบสบอลที่ทำจากเหล็กหนัก 5 กิโล เพราะเขาเป็นหัวหน้าชมรมเบสบอลของโรงเรียนที่คว้าแชมป์ติดๆกันมาหลายสมัย “เสียเวลาอ่านหนังสือนิดหน่อย แต่ก็...ถือว่าโอเค” ‘บีวาย’ ขี้เก๊กและเย่อหยิ่งเป็นที่สุด ผมสีทองสว่างรับกับใบหน้าเรียวยาว ผิวขาวสะอาดสะอ้าน เขาดันแว่นขึ้นเล็กน้อยเพื่อมองหน้าศัตรูฝ่ายตรงข้ามก่อนจะก้มหน้าอ่านหนังสือต่อ อาวุธที่ใช้ในการต่อสู้ของเขาคือเชือกกระโดด “หุ่นแมนๆกันทั้งเลยนะ แบบนี้มันน่า...อ๊ายๆๆ >//////<” ‘บีเอ็ม’ หนุ่มเจ้าสำอาง เพลย์บอย คั่วหญิงไปทั่วปฐพี ใบหน้าหล่อเหลาและเจ้าเล่ห์ ผมสีดำสนิทตัดกับนัยต์ตาสีน้ำตาลเข้ม ผิวขาวอมชมพูยิ่งกว่าผู้หญิง เขามองร่างกำยำของศัตรูผู้ชายฝ่ายตรงข้ามด้วยสายตากะลิ้มกะเหลี่ย มันก็แค่เล่นๆแหละน่า เขาน่ะ...ผู้ชายทั้งแท่งนะ อาวุธที่เขาใช้ในการต่อสู้คือบูมเมอแรงที่ถูกทำขึ้นจากไม้อัดอย่างดีหนัก 3 กิโล “อย่าเด่นกันแค่สี่คนสิ ฉันมาช้าแค่แป๊บเดียวเอง -_-” ‘บีเอ’ หนุ่มนักเคนโด้ลูกครึ่งญี่ปุ่นและเป็นหัวหน้าชมรมเคนโด้ของโรงเรียน ผมสีดำไฮไลท์สลับเทาแทรกกระจายเป็นหย่อมๆ ผิวสองสี หน้าตาดูดีไม่น้อยหน้าใคร เขาปรากฏตัวขึ้นที่ทางเข้าสวนสาธารณะในชุดยูคาตะ อาวุธที่ใช้ในการต่อสู้ของเขาก็คือดาบไม้ไผ่ “คิดว่าพวกฉันจะกลัวหรือไงวะ พวกฉันมีกันตั้งเยอะ แต่พวกแกมีกันแค่ห้าคน!!!” ชายร่างใหญ่บึกบึนอีกฝ่ายพูดขึ้นอย่างมั่นใจ พร้อมกับยืดอกเบ่งเต็มที่ “หึ...แล้วยังไงเหรอ” บีโอแสยะยิ้มอย่างไม่สะทกสะท้าน เขาโยนบุหรี่ไปข้างหลัง บีไอทำหน้าที่ขยี้บุหรี่นั้นจนติดดิน “แกอย่ามาทำกร่างนักเลย วันนี้แหละ...ฉันจะลบชื่อผู้ชายพันธุ์เถื่อนออกให้หมด!!!” “คิดว่าทำได้ก็ลองดู” บีเอ็มแสยะยิ้มก่อนจะเหวี่ยงบูมเมอแรงไปทางชายหนุ่มร่างบึกบึน บูมเมอแรงกระแทกเข้าเต็มๆ ท้องของเขาก่อนจะเด้งกลับคืนมาหาบีเอ็ม “พวกแกสั่งลาครอบครัวกันไว้หรือยังล่ะ ^^~” บีไอยิ้มอย่างทะเล้น เขาพุ่งตัวด้วยความไวแล้วฟาดไม้เบสบอลลงที่หลังของใครคนหนึ่งในฝั่งตรงข้ามจนสลบไป “ฉันยังอ่านหนังสือไม่จบเลยนะ =_=” บีวายบ่นงึมงำ ก่อนจะตวัดเชือกไปรัดคอใครคนหนึ่งแล้วกระชากปลิวไปติดต้นไม้ใหญ่จนน็อค “ดีนะที่เพิ่งซ้อมมาไม่มาก เลยยังไม่เหนื่อยเท่าไหร่” บีเอย่างก้าวเข้ามาช้าๆ เขาฟาดดาบลงที่ผู้ชายคนหนึ่งซึ่งบีโอโยนส่งไปให้เขา พลั่ก!!! เกิดความเงียบขึ้น บีเอ, บีเอ็ม, บีวายและบีไอต่างหันไปมองต้นเสียง บีโอที่ทรุดลงกับพื้นเพราะโดนไม้หน้าสามฟาดเข้าเต็มๆค่อยๆยันตัวลุกขึ้นช้าๆ ผู้ชายที่เป็นคนฟาดเขาหัวเราะอย่างสะใจที่สามารถทำร้ายหัวหน้าแก๊งพันธุ์เถื่อนอย่างบีโอได้ “อโหสิกรรมให้บีโอด้วยละกัน” บีเอพึมพำเบาๆ พรึ่บ!!! ทุกสายตาจับจ้องไปที่บีโออย่างตกใจ แต่ที่ตกใจน่ะ...พวกฝ่ายตรงข้ามต่างหาก พวกมันถอยห่างจากบีโอ สายตาหวาดกลัวอย่างเห็นได้ชัด ประกายไฟในดวงตาของบีโอ ลุกโชนขึ้นราวกับจะไม่มีวันมอดดับ “ถ้าวันนี้พวกแกไม่พิการ อย่ามาเรียกพวกฉันว่าผู้ชายพันธุ์เถื่อนเลย!!!” เสียงประกาศกร้าวสุดท้ายของบีโอดังขึ้น ก่อนที่เสียงโหยหวนร้องขอชีวิตจะเข้ามาแทนที่ และ...เงียบสงบไปในที่สุด