“กูรักเอยมานานแล้วไอ้แทน กูขอโทษที่กูทำอะไรเลว ๆ กับมึงแต่กูก็รักของกูรักมานานแล้วกูก็จะรักเอยตลอดไป”
“หึ! ดี! ถ้างั้นมึงก็รักไปแต่กูสาบานว่าอีกไม่นานมึงจะรักไปทรมานไปยิ่งกว่าที่กูเคยเจอ! มึงจำไว้ให้ขึ้นใจไอ้ลุค...กูจะเป็นคนที่ทำให้มึงรักแทบตายแต่อยู่กับเอยไม่ได้เพราะความเหี้ยของมึงเอง!”
“...”
“มึงจำให้ขึ้นใจ!” ไอ้แทนชี้หน้าผมจากนั้นมันก็เดินเข้าไปในบ้านอีกครั้งด้วยความฉุนเฉียว
“พี่ลุค!” เวลาผ่านไปไม่ถึงห้านาทีขวัญเอยก็รีบเดินกึ่งวิ่งมาหาผม รู้ไหมว่าแค่เห็นเธอมาหามากกว่าอยู่กับมันที่เพิ่งมาถึงผมก็ไม่สนใจอะไรแล้ว
“พี่โอเค” ผมยิ้มให้ในขณะที่ขวัญเอยรีบนั่งลงแล้วเอามือมาแตะที่แก้มผมเบา ๆ
“นี่โดนพี่แทนต่อยกี่หมัดคะทำไมปากแตกขนาดนี้” เธอถามพร้อมสายตาที่เต็มไปด้วยความห่วงใย
“หมัดเดียว” ผมยิ้มตอบแล้วจับมือเธอให้แนบลงที่แก้มมากขึ้น
“ต่อยแรงมากเลยเหรอคะ”
“อื้ม ไม่เป็นไรหรอกมันคงโกรธมากเลยต่
