Chapter 17

2364 Words

BINALIKTAD ko na ang signage namin para mag-umpisa na ngayong araw. Magiging think positive kami na dadami ang aming customer ngayong araw. “Naka-open na po tayo!” Masiglang sabi ko sa kanila para pumasok ang swerte ngayong araw. “Okay, guys, ngiti lang tayo, ha? Babalik din ang mga customer natin, okay? Let's go!” Malakas na loob na sabi ni Kuya Jerome sa amin, kaya sumigaw rin kami pabalik sa kanya. Nakatayo kami sa counter nang may pumapasok ng customer sa amin, ang iba ay bago sa aming mga mata at ang iba ay loyal na customer na namin. “This way po, Ma'am! Table table for six people!” Nakangiti kong sabi sa pamilya inalalayan ko. “Thanks!” Ngumiti ako sa babaeng turista. Lumakad na ako pabalik sa counter namin. “Dumadami na ulit ang pumapasok sa Cafe natin. Buti na lamang ay

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD