FRIEND 7

1224 Words
WHITE ON ​ ผมมองไปที่เศษผ้าที่ห่อตัวแตงโมอย่างไม่พอใจ -_- ทำไมชอบซื้อเศษผ้ามาใส่วะ ครั้งที่แล้วก็ไอ้กางเกงนั่น สั้นอะไรขนาดนั้นพอกลับมาจากร้านไอ้ทอยผมบังคับให้โมถอดกางเกงตัวนั้นออกแล้วทิ้งถังขยะไปเลยครับ แม่งน่าโมโห!! แล้ววันนี้ยังมีไอ้เสื้อเปิดไหล่บ้าบออะไรของเธออีกก็ไม่รู้ เดี๋ยวเอาน้ำมันก๊าดราดแล้วจุดไฟเผาทิ้งทั้งตู้เสื้อผ้าเลยดีมั้ยเนี่ย ผมเดินตามโมเข้ามาในห้องนอนก่อนจะนั่งจ้องเธอเปลี่ยนเสื้อ เอาดิ! ถ้าโป๊อีกนะกูจับเปลี่ยนเองเลยอ่ะ “แล้วจะมายืนมองทำไม ออกไปสิ” พอเห็นว่าผมตามเข้ามานั่งที่ปลายเตียงแล้วมองเธออยู่ ก็หันมาไล่ผมให้ออกจากห้อง แล้วทำไมต้องทำตามด้วยอ่ะ ...นี่มันห้องผมนี่นา “จะเปลี่ยนเองหรือให้ฉันเปลี่ยนให้” โมสะดุ้งนิดนึงแล้วหันไปทำปากขมุบขมิบ คงจะนึกว่าผมไม่เห็นสินะ -_- เอาเข้าไป โมเอาผ้าสีขาวมาคลุมตู้เสื้อผ้าไว้แล้วรีบเปลี่ยนเสื้ออย่างเร็ว คงกลัวผมแอบดูมั้ง พอเปลี่ยนเสื้อเสร็จก็หันมาทำตาค้อนใส่ “พอใจยังล่ะ ยังโป๊อยู่มั้ย ถ้ายังโป๊อยู่ฉันคงต้องเอาผ้ามาห่อตัวแล้วแหละ ☹” ขี้ประชดจริงๆ 3 ปีที่อยู่ใกล้ๆ ทำให้ผมเข้าใจในความเป็นโม เธอเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดของผม สนิทมากกว่าเนยด้วยซ้ำ ผมยังแปลกใจตัวเองเลยว่าทำไมถึงยอมให้โมเข้ามาในชีวิตตัวเองได้มากขนาดนี้ ขนาดบางมุมของผมเนยก็ยังไม่เคยได้เห็นด้วยซ้ำ แต่กับโมผมเป็นตัวเองได้เต็มที่ไม่ต้องคอยซ่อนอะไรเลย ...ผมเป็นแบบนี้ไปได้ยังไงกันนะ “ขี้บ่น วันนี้ถ่ายงานที่ไหนอ่ะ เดี๋ยวไปส่ง”โมมองหน้าผมอย่างแปลกใจก่อนที่จะบอกสถานที่มาแล้วเดินนำไปที่รถ “ไหนว่าจะนอนไง ไม่ง่วงแล้วอ่อ” ระหว่างที่ขับรถไปโมก็หันมาถาม หน้านี่โคตรอยากรู้อยากเห็นเลย “ไม่อ่ะ ตอนเธออาบน้ำฉันนั่งกินกาแฟเลยหายง่วงละ” เอาจริงๆคือผมยังไม่ได้แดกห่าอะไรเลยด้วยซ้ำ แต่เพราะไม่อยากให้โมไปไหนคนเดียวแถมยังต้องกลับดึกๆอีก ขับรถไปก็ต้องประคองสติไปให้มากที่สุด เกิดหลับในขึ้นมาละตายห่าเลย “แน่ใจว่าเจ๊สวยนัดถ่ายที่นี่จริงป่ะเนี่ย มันเหมือนร้านเหล้ามากกว่าสตูฯนะ” ผมมองไอ้ที่เรียกว่าสตูฯไม่ออกเลย คือดูยังไงแม่งก็ร้านเหล้าชัดๆ เถื่อนกว่าร้านไอ้ทอยอีก “อื้อ ก็เจ้บอกว่าร้านนี้อ่ะ เดี๋ยวโทรหาแปปนะ” โมเดินออกไปคุยโทรศัพท์ไกลจากผมนิดหน่อยแต่ยังพออยู่ในสายตาอยู่ พอเดินกลับมาแล้วก็ทำยิ้มแหยๆให้ผม “อย่าบอกนะว่ามาร้านผิด” “ร้านอ่ะไม่ได้ผิด แต่ผิดคอนเซ็ปต์งาน” ผมขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจ อะไรคือผิดคอนเซ็ปต์งานวะ? “อธิบาย” “ก็ตอนแรกอ่ะได้ยินว่างานผิว แต่จริงๆมันคือถ่ายแบบPureอ่ะ” โมตอบแบบอ้อมแอ้มก่อนจะค่อยๆถอยให้ห่างจากผม เพราะตอนนี้ผมเริ่มกำหมัดแน่นแล้ว ฟัค!! แบบPure นี่มันก็กึ่งนู้ดเลยนะเว้ย ใครจะยอมให้ถ่ายวะ!! “ขึ้นรถ ไม่ต้องถ่ายแม่งละ” “เห้ย ได้ยังไงก็รับงานเขามาแล้ว นายกลับไปก่อนก็ได้เดี๋ยวถ้าถ่ายเสร็จแล้วฉันกลับเอง” “จะขึ้นรถไปดีๆมั้ย ก่อนที่ฉันจะอารมณ์เสีย” WHITE OFF ​ เขาเป็นบ้าอะไรของเขาเนี่ย!!! ฉันไม่เข้าใจจริงๆเลย ตั้งแต่เมื่อเช้าแล้วนะบังคับให้เปลี่ยนเสื้อ แถมตอนนี้ยังมาบังคับให้ยกเลิกงานถ่ายแบบอีก ...ทำอย่างกับหึงหวงฉันอย่างนั้นแหละ “นายเริ่มงี่เง่าแล้วนะ” “อยากถ่ายมากใช่มั้ย เออมา! เข้าไปถ่ายเดี๋ยวฉันจะยืนดูตลอดจนจบงานเลย” ไวท์กระชากแขนฉันให้เดินตามเข้าไปในร้านก่อนจะดันตัวฉันให้กับคอสตูมส่วนตัวเองก็ไปนั่งกอดอกอยู่อีกมุมแล้วทำหน้าหงุดหงิดซะเต็มที่ ...ไม่พอใจอยู่คนเดียวรึไง ฉันก็ไม่พอใจเหมือนกันนะ “ผิวหนูสวยจัง แทบไม่ต้องแต่งอะไรเพิ่มเลยนะเนี่ย” พี่ช่างแต่งหน้าจับคางฉันเชยขึ้นแล้วเอ่ยปากชมไม่หยุด “นั่นแฟนคุณน้องหรือเปล่า หล่อดีนะคะ ไปตกแถวไหนบอกคุณพี่หน่อยเดี๋ยวจะไปตกบ้าง น่าแซ่บเหลือเกิน” พี่คอสตูมพูดแล้วทำท่าซูดปาก พี่ดูแมนมากเกินกว่าจะทำท่านี้นะคะ “ไม่ใช่ค่ะ แค่เพื่อน” ฉันตอบเสียงอ่อยๆไปไม่อยากแสดงอาการมากเกินไป “ตอบอย่างกับดาราเลยนะคุณน้อง แหม” พอแต่งหน้าทำผมเสร็จแล้วพี่เขาก็เอาชุดมาให้ใส่ซึ่งมันเรียกว่าชุดได้หรือเปล่าก็ไม่รู้นะ เพราะมันคือผ้าสีขาวบางๆ แล้วมีเข็มกลัดยึดไว้แค่นั้นเอง ถึงแม้ว่าข้างในฉันก็มีเกาะอกสีเนื้อกับกางเกงผ้ายืดสีเนื้ออยู่ก็เถอะ แต่มันก็ต้องเปียกอยู่ดี แล้วถ้าผ้าสีขาวนี้เปียกอีกล่ะ ...เหอะๆ ไม่อยากจะคิดภาพเลย “พี่คะ โป๊ไปมั้ยเนี่ย” ฉันรู้สึกอย่างนั้นจริงๆนะ คือมันดูจะโป๊มากไปแล้วอ่ะ “ไม่หรอกครับ เดี๋ยวพอถ่ายไปก็จะชินเอง” พี่ตากล้องผู้ชายเอามือมาเขี่ยผมฉันให้ไปด้านหลัง ฉันก็ถอยออกมาก้าวนึงเพราะรู้สึกว่าพี่เขาถึงเนื้อถึงตัวมากเกินไป ...แถมคนที่มากับฉันก็นั่งกอดอกแล้วทำหน้าเหมือนอยากจะฆ่าคนตลอดเวลาเลยเนี่ยสิ ฉันก็ไม่อยากซวยหรอกนะ “อย่างนั้นแหละครับ ดี เอาน้ำราดตัวน้องหน่อย โมเอาผ้าออก เห้ย!ทีมงาน เอาผ้าสีขาวออกดิวะ” พี่ตากล้องตะโกนสั่งให้ทีมงานมาดึงผ้าที่ฉันคลุมตัวอยู่ออกไป ซึ่งถ้าเอาออกตอนนี้คือโป๊เลยนะเห้ย!!! ...อย่าเอาผ้าของหนูปายยยยยย “พี่คะโมว่ามันจะโป๊นะ” ฉันก็พยายามจะรั้งผ้าสีขาวผืนนั้นให้อยู่ติดกับตัวฉัน มันจะได้ปกปิดเรือนร่างได้บ้าง แต่เหมือนว่าพี่คอสตูมจะไม่เข้าใจ เพราะนางก็เกณฑ์เหล่าชายเทียมมาช่วยกันดึงผ้าให้ออกไปจากตัวของฉัน “ไม่หรอกคุณน้อง ถ่ายPure ก็แบบนี้แหละ” คือไม่เคยถ่ายไงเว้ย!! ถ้าเอาผ้าออกมันคือภาพโป๊เลยนะ คือฉันต้องแก้ผ้าแล้วถ่ายแบบเลยหรอ ลงทุนไปมั้ยเนี่ย -_- ตึง!! “ไม่ต้องถ่ายแม่งละ!! มึงลบภาพทั้งหมดทิ้งซะ ถ้ากูเห็นภาพวันนี้หลุดไปแม้แต่ภาพเดียวนะ มึงตาย ส่วนเธอมานี่! กลับ! ”
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD