บทที่6.

1578 Words

“นุชมาหาพี่พุทธที่บ้าน ไม่เจอเลย” เสียงหวานกระซิบถาม พ่อหม้ายหนุ่มเสียงสั่น “พี่ก็อยู่ในสวนไง...” เพราะถูกสาวเจ้าปลุกอารมณ์ จนหูลั่นวิ้งๆ “เชอะ!!” นุชสุดาสะบัดหน้าใส่ “เดี๋ยวนี้พี่พุทธไม่มีเวลาว่างเลยนะ บอกก่อน... ยังไงก็ห้ามลืมนุช” นุชสุดาเปรยเหมือนรู้อะไรมา พุทธมองสบนัยน์ตาหล่อน เขากระซิบถามเสียงปร่า “หมายความว่าไง?” หญิงสาวยิ้มหวาน “พี่พุทธกำลังเนื้อหอม ใครๆ ก็อยากลองเจ้านี่ทั้งนั้น ยังไงก็เก็บแรงเหลือไว้ให้นุชบ้างนะคะ” หนุ่มบ้านทุ่งผงะ!! มีของรักใหญ่ก็ใช่ว่าจะดี เขาถูกสาวๆ หลอกล่อ กลายเป็นที่บำบัดอารมณ์หงี่ของพวกหล่อน “พี่น่ะลีลาดี แถมยังเร้าใจ นุชเองยังติดใจลืมไม่ลง นับประสาอะไรกับคนอื่นๆ” ปากหล่อนพูด มือนุชสุดาสาวรูดไม่หยุด หล่อนรั้งเอวกางเกงของพุทธร่นลงต่ำ จนท่อนเอ็นดีดผึ่ง!! แข็งโด่อยู่ตรงหน้าเธอ นุชสุดาสูดปาก ครางเบาๆ ไม่ว่ากี่ครั้ง เธอก็ยังทึ่งในความใหญ่ของยาวของพุทธทุกที

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD