บทที่11.

1530 Words

ไม่มีใครรู้ว่ามะไฟตอบโต้คำถามรองปลัด อบต. ไปว่าอย่างไร รู้แค่เพียงท่านพอใจ... ยิ่งเมื่อเห็นเกรทเฉลี่ยของมะไฟ บนใบประกาศ คุณสมบัติพร้อมแบบนี้ แทบจะหาไม่ได้ เมื่อเด็กฝากแต่ละคนที่ผู้หลักผู้ใหญ่ฝากมา ท่านเล็งเห็นว่า... คงจะเหลวไม่เป็นท่า...คนทำงานที่ไม่เคยต้องกระเสือกกระสน ใช้เส้นสายผ่านเข้ามา คนเหล่านั้นมักจะเกียจคร้าน เมื่อถือว่าตนเองมีคนหนุนหลัง สังคมสมัยนี้ เป็นเช่นนี้ทุกหัวระแหง เด็กเส้น เด็กฝากเดินเออระเหยเต็มสำนักงาน ทำเชิดหน้าหยิ่งผยอง แต่การทำงานการดูไม่จืด ทำผิดทำพลาดให้คนเก่าๆ ตามแก้ สร้างเรื่องปวดหัวไม่หยุดไม่หย่อน แต่ไม่มีใครหยุดวงจรอุบาทว์เช่นนี้ได้ มันเป็นมาทุกยุค ทุกสมัย ไม่มีคนจริงจังในการแก้ไขสักที ผลที่ตามมาคือความต่ำทรามของระบบราชการ...            “นั่นไงๆ” ปานตากระตุกมือชบา ชี้ให้เพื่อนมองตามสายตา มะไฟกำลังเดินออกมาด้านนอก...มีท่านรองตามออกมาส่ง หลังจากพูดคุยจนเป็นที่ถูก

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD