บทที่ 10 ไม่ยอมให้นางสมหวัง

1488 Words

เสียงของนางหายเข้าไปในลำคอเมื่อคิดที่จะเอ่ยปากประท้วงไม่ให้เขาแตะต้อง ปลายนิ้วสากกระด้างคงเพราะฝึกฝนกระบี่มาเนิ่นนานสะกิดไปที่ติ่งไตสีแดงระเรื่อกลางร่างกายแล้วนวดวนเสียดสีจนนางอ่อนระทวย "อื้อ" เอ่ยได้เพียงเท่านี้ริมฝีปากอุ่นชื้นก็ประกบจูบบนกลีบปากบางสอดแทรกลิ้นร้อนเข้ามาเกี่ยวกระหวัดรัดรึง ทั้งยังกวาดต้อนรุกไล่ลิ้นนุ่มของนางจนท่าทางแข็งกระด้างหายไปหมดสิ้น นิ้วเรียวหนายังลูบไล้ไม่ยอมหยุด มือของเขาลูบลงไปที่ต้นขาเรียวขาวแล้วคลึงวนขึ้นมาสัมผัสติ่งไตแสนหวานทั้งยังบดขยี้เบา ๆ ทำให้ร่างกายของหลัวเซียงเซียงคลุ้มคลั่งด้วยความต้องการที่พุ่งทะยานอย่างรวดเร็ว "ท่านอ๋อง ท่านเกลียดข้าไม่ใช่เหรอ เช่นนั้นก็หยุดเถิด" นางบอกเขาเช่นนั้นแต่มือของตนเองยังพยายามที่จะถอดเสื้อผ้าของเขาอย่างเอาเป็นเอาตาย หลงเฟยเยี่ยจับมือปลาหมึกของนางเอาไว้ ผลักนางไปที่โต๊ะกลางห้องแล้วเอ่ยว่า "ข้าจะตอกย้ำกับเจ้าอีกครั้ง ไม่

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD