“ไว้ฉันทำงานเสร็จ เราจะไปเที่ยวด้วยกันนะ”
“นี่แกใจดีเกินไปนะเพื่อน ค่าเครื่องบินโรงแรมไม่ใช่ถูกๆ”
“อย่าลืมสิว่าเรามีห้าล้านแล้ว อีกหนึ่งเดือนเราจะใช้เงินก้อนนี้ด้วยกัน”
“จ๊า แม่คุณ!”
นาราประชดอย่างหมั่นไส้ แม้จะรู้ว่าเมริษาพูดจริงทำจริง แต่ถ้าจะให้เธอใช้เงินเพื่อนโดยที่ไม่ได้ช่วยทำงานอะไรเลยเธอก็ไม่กล้าใช้หรอกเพราะรู้ดีว่าเงินแต่ละบาทที่ได้มามันยากเย็นแค่ไหน
“ฉันขอวางสายก่อนนะ ต้องไปแล้ว”
เมริษาบอกกับนาราเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูห้องนอนดังขึ้น ถ้าเดาไม่ผิดก็คงเป็นการ์ดที่มาตามเธอลงไปข้างล่าง
“โชคดีนะริษา ถ้าไปถึงอิตาลีอย่าลืมโทรหาฉันด้วยล่ะ”
“โอเค บาย”
พูดจบก็รีบตัดสายสนทนาอย่างรวดเร็วพร้อมกับรุดซิบกระเป๋าเดินทาง ก่อนที่จะลากกระเป๋าใบใหญ่ตรงมาเปิดประตูพร้อมสำหรับการเดินทาง
……………………….
“ตั้งแต่ท่านเรียนรู้ความรัก ดูเปลี่ยนไปมากเลยนะครับ”
นิโคลเอ่ยแซวเจ้านายหลังจากคุยงานกับลูกค้าเ
