ข้ามภพมารักเธอ

02 วันลอยกระทงXวันลอยพระประทีป 2

02

วันลอยกระทงXวันลอยพระประทีป

"แม่คิดเสียว่าพ่อเพิ่มจะมาส่งเจ้าถึงเรือนแม่ถึงได้กลับมาก่อนเจ้า" ผู้เป็นแม่บอกเหตุผลกับลูก

"ถ้าเป็นเยี่ยงนั้นคงจักไม่ใช่ดอกเพราะลูกเดินกลับมาผู้เดียวแต่ดีหน่อยพบแม่สายหยุดเข้าลูกเลยกลับมากับนาง"วาดจันทร์บอกผู้เป็นแม่อย่างไม่ค่อยพอใจที่แม่ทิ้งเธอไว้

"ลูกขอเข้าเรือนนอนก่อนนะเจ้าคะท่านแม่"วาดจันทร์พูดจบก็เดินเข้าห้องนอนไปก่อนที่จะไปหยิบกระดานนั่นขึ้นมาดูว่ามีแสงประหลาดเกิดขึ้นอีกมั้ย

เมื่อเธอนึกขึ้นมาได้ว่าเธอควรที่จะไปเล่าเรื่องนี้ให้แสงเดือนฟังทีแรกเธอก็ว่าจะไปพรุ่งนี้แต่เธอคงรอให้ถึงพรุ่งนี้ไม่ไหวเธอจึงรอให้แม่เข้านอนเธอจึงย่องออกไปพร้อมกับแม่ช้อยบ่าวของนาง

"มันจะดีหรือเจ้าคะถ้าคุณหญิงรู้เข้า บ่าวจะโดนโบยนะเจ้าคะแม่นาย"

"เจ้าก็ไม่พูดข้าไม่พูดใครจะไปรู้ความ" วาดจันทร์ดื้อที่จะไปหาแสงเดือน

ท่าน้ำหน้าเรือน

"เร็วเข้านางช้อยประเดี๋ยวจะมีใครมาเห็นเข้า" วาดจันทร์เร่งบ่าวให้ขึ้นเรือ

"เจ้าค่ะๆ "ช้อยรีบตามวาดจันทร์ขึ้นเรือ

เรือนแม่แสงเดือน

"แม่แสงเดือนๆ เจ้าอยู่หรือไม่"วาดจันทร์ร้องเรียกเสียงไม่ดังนักที่หน้าต่างห้องของแม่แสงเดือน

วาดจันทร์เรียกแสงเดือนเท่าไรแสงเดือนก็ไม่ได้ยินเธอจึงโยนก้อนหินขึ้นไปแสงเดือนจึงเปิดหน้าต่างออกมา

"นี่เจ้ามาทำอันใดเอาป่านนี้แม่วาดจันทร์" แสงเดือนรู้สึกสงสัย

"ข้ามีเรื่องอยากถามเจ้าแม่แสงเดือนให้ข้าขึ้นไปหาเจ้าได้หรือไม่" วาดจันทร์เอ่ยถามแสงเดือน

"ขึ้นมาเถิดทำไมจะขึ้นมาไม่ได้ประเดี๋ยวข้าลงไปหาเจ้า" แสงเดือนบอกกับวาดจันทร์

บนเรือนแม่แสงเดือน

"เจ้ามีเรื่องอันใดร้อนใจเจ้าจึงมาเอาเพลานี้ได้ แม่วาดจันทร์"แสงเดือนรู้สึกสงสัยเพราะเธอไม่เคยเห็นวาดจันทร์ร้อนใจแบบนี้มาก่อนเลย

"ข้าก็มีเรื่องอยากถามเจ้าว่าก่อนที่ข้าจะไปงานลอยประทีปข้าแอบเอากระดานของท่านพ่อมาขีดเขียนเล่นอยู่ ๆ ก็มีแสงวิปลาสโผล่ออกมา" วาดจันทร์ทั้งพูดทั้งกังวลกลัวแสงเดือนไม่เชื่อที่ตนพูด

"แสงอันใดจะโผล่มาที่กระดานตาเจ้าเสียหรือเปล่าแม่วาดจันทร์" แสงเดือนรู้สึกสงสัยเช่นกัน

"ข้าก็ไม่รู้ว่ามันคือแสงอันใดข้าก็ไม่เคยพบเคยเห็นมาก่อนเช่นกันกับเจ้าแม่แสงเดือน"วาดจันทร์พูดไปกังวลใจไป

"ถ้าอย่างนั้นข้าขอกระดานนี้ไว้กับข้าได้หรือไม่" แม่แสงเดือนก็อยากรู้เช่นกัน

" ข้าไม่กล้าเอ่ยให้ผู้ใดฟังข้ากลัวเขาหาว่าข้าวิปลาส" วาดจันทร์พูดกับแสงเดือนพร้อมกับถอนหายใจ แต่แล้วเวลา 00.00 ในคืนวันลอยกระทงก็มาถึง

บ้านพลอยสวย

เธอกลับจากทำงานเหนื่อยๆ เธอจึงอาบน้ำเตรียมตัวพักผ่อนเมื่อเธอนั่งลงบนเตียงนอนเธอจึงหยิบไอแพดขึ้นมาเพื่อรายงานต่อผู้บังคับบัญชาอยู่ ๆ ก็มีแสงสีทองเหลืองอร่ามยิ่งกว่าแสงจันทร์

"นี่มันแสงอะไรกันเนี่ยหรือไอแพดเราจะพังว่ะเนี่ย" พลอยสวยรู้สึกตกใจ

เธอตกใจได้แค่แป๊บเดียวอยู่ ๆ แสงนั่นก็พุ่งมาดูดเอาตัวเธอเข้าไป

คอนโดของปานรดา

ปานรดาที่พึ่งวางน้องหมาลงเธอกำลังจะไปเข้าห้องน้ำแต่เธอเหลือบไปเห็นแสงบางอย่างที่ไอแพดของเธอ

"แสงอะไร อีกแล้วหรอว่ะเนี่ยนี่เราตาฝาดอีกแล้วหรอเนี้ย" เมื่อเห็นดังนั้นปานรดาคิดว่าตัวเองตาฝาดก็ขยี้ตาใหญ่แต่แสงนั่นก็ยังไม่หายไปสักที

"ฮือ ๆ ๆ ๆ ทำไมแสงนั่นไม่หายไปสักทีหรือว่าเจ้ากรรมนายเวรมาหลอกเราหรอเนี่ย นะโม ตัสสะ ภะคะวะโตๆ ๆ " ปานรดาคิดว่าผีหลอกตนเองก็สวดมนต์ยกใหญ่

เรือนแม่แสงเดือน (ยุคอโยธยา)

"แสงแบบนี้ใช่หรือไม่แม่วาดจันทร์" แสงเดือนประหลาดใจที่อยู่ ๆ ก็มีแสงเหมือนที่แม่วาดจันทร์เล่าให้ฟัง

"ใช่แล้วแม่เหมือนแสงที่ข้าเห็นแสงเป็นเยี่ยงนี้แล เจ้าว่ามันคือแสงอันใด"วาดจันทร์พูดกับแสงเดือน

"เจ้าได้ไปลบหลู่สิ่งศักดิ์สิทธิ์หรือไม่ เหตุใดจึงมีแสงเช่นนี้ออกมา"แม่แสงเดือนถามแม่วาดจันทร์

ไม่ทันที่วาดจันทร์จะได้พูดอะไรแสงนั้นก็เหมือนพุ่งมาดูดที่ตัววาดจันทร์เข้าไปในนั้น