Episode 5 : ดี...เดี๋ยวฉันสอนเอง NC30 4P++++

1554 Words
เช้าวันต่อมา ฉันเดินทางมาทำงานที่บริษัทโดยที่ผิงเป็นคนขับรถมา และให้ฉันมากับตัวเอง ฉันกลับผิงตกลงกันว่าจะให้ผิงมาอยู่ที่ห้องฉันจนกว่า พ่อเลี้ยงเธอจะได้คอนโดที่ทำเรื่องซื้ออยู่ แต่ที่ฉันตกใจเพราะพ่อเลี้ยงของผิงเป็นถึงนักธุรกิจแล้วทำไมถึงมาอยู่กับผิงที่เป็นแค่พนักงานบริษัทธรรมดาเท่านั้น แต่อย่างว่าแม่ของผิงเสียไปแล้ว แต่เขาก็ยังคงถือว่าผิงเป็นลูกของตัวเองอยู่ "เดี๋ยวเราซื้อน้ำขึ้นไปให้ แกไปก่อนเลยก็ได้"ฉันพยักใบหน้ารับคนตรงหน้า ก่อนที่จะเดินเข้าไปยังบริษัท แต่พอเดินเข้ามาจนเกือบจะถึงลิฟท์แล้ว "แนน…ผมมีเรื่องให้ช่วยหน่อย"ฉันมองไปยังคนข้างการที่เดินเข้ามาหาตัวเอง ด้วยสายตาที่เรียกว่าอดที่มีความสงสัยไม่ได้ "ค่ะ ว่าไงคะ"ฉันถามออกมา ก่อนจะหันไปยิ้มให้เขาเล็กน้อย เขากับฉันเราไม่เคยรู้จักกันเลย ที่เรียกว่าไม่เคยเจอกันมาก่อน "ผมมีเอกสารที่ต้องให้หัวหน้าของคุณเซ็นต์ วานให้นำเอกสารไปให้เขาด้วยนะ"พอได้ยินสิ่งที่เขาพูดฉันอดที่จะยิ้มออกมาอย่างโล่งในไม่ได้ เพราะันอดที่จะสงสัยไม่ได้ว่าเขารู้จักชื่อฉันได้ยังไง ฉันเดินตามเข้าไปยังห้องของผู้จัดการ ที่เรียกว่าคณะกรรมการบอร์ด ทำให้ตกใจไม่น้อยเพราะเขาเป็นระดับบริหาร "เดี๋ยวเข้าไปเอาเอกสารในห้องนะ เดี๋ยวผมคุยธุระครู่นึ่ง"ผู้จัดการแผนกเอ่ยออกมาก่อนที่เจะเดินเลี่ยงออกไปทำให้ฉันเดินขเาไปในห้องทำงานของเขา ก่อนที่จะเริ่มมองหาเอกสาร แต่ก็ไม่พบแฟ้มเอกสารที่ควรว่างบนโต๊ะ แต่มันก้กลับไม่มีเอกสารเลย ฉันรออยู่นานพอสมควร กว่าผู้จัดการคนนั้นจะเดินกลับมาแต่เขาเหมือนจะไม่ได้เดินกลับมาเยงคนเดียว เพราะคนที่เดินเข้ามาพร้อมเขาทำให้ฉันอดที่จะตกใจไม่น้อย เพราะเขาเป็นหัวหน้าแผนกของแนที่ผู้จัดการเป็นคนบอกให้นำเอกสารไปให้เขา "คนนี้ใช่ไหม" "ใช่"เสียงของคุณดินตอบออกมาอย่างเรียบๆ ก่อนที่เขาจะยิ้มมาให้ฉัน แต่ฉันนั้นก้ทำใได้เพียงยิ้มออกไป อย่างงงๆ "มีอะไรหรือเปล่า" "แค่เป็นว่าดินบอกว่าคุณเด็ด จริงไหม"ผู้จัดการเอ่ยออกมาก่อนเดินเข้ามาหาฉันก่อนที่จะเอ่ยกระซิบที่หูฉันออกมาพร้อมกับการที่เขานั้นใช้มือตีลงที่สะโพกของฉันอย่างเบาๆ "ถ้าบอกว่าเด็ด จะลองหรอคะ แต่เวลางานแบบนี้ไม่ดีแน่นอน"ฉันเอ่ยออกมา เพราะฉันมีงานที่ตองประชุมกับหัวหน้าของฉัน และไหนจะผิงที่ต้องเข้าประชุมพร้อม "ประชุมกับผม กลัวอะไร เดี๋ยวผิงก็มา"คำพูดของคุณดินที่พูดออกมาทำให้ฉันตกใจไม่น้อย เพราะเรื่องนี้ผิงไม่นานที่จะรู้เรื่อง แต่กลับต้องรอการมาของเธอ "ทำหน้าเหมือนกับไม่เคย" "หมายถึงยังไงคะ"ฉันถามออกไป เพราะไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาพูดจริงๆ แต่อยากจะรู้เหมือนกันว่าทำไมเขาถึงพูดออกมาอย่างสองแง่สองหงามแบบนี้ "เธอไม่เคยมีอะไรกับคนอื่นแบบหลายคนในครั้งเดียวหรอ"คำพูดของผู้จัดการที่พูดออกมาทำให้ฉันตกใจไม่น้อย เพราะไม่คิดว่าเขาจะพูดออกมาแบบนี้ แต่เหมือนเขาตกใจไม่น้อย ก่อนที่จะมองไปยังคุณดินที่ตอนนี้เดินไปนั่งที่โซฟาตั้งแต่ตอนไหนแล้วก็ไม่รู้ "น่าจะยังไม่เคยนะครับ เพราะที่เห็นก็เห็นเธอนอนกับผมแล้วก็คนอื่นแบบคนต่อคน "ดี เดี๋ยวฉันสอนเอง"สิ้นเสียงของเขาที่เอ่ยออกมามือ หนาก็เอื้อมมาจับที่เอวของฉันก่อนที่จะจับให้ฉันหันกลับมา พร้อมกับริมฝีปากของเขาที่จูบลงที่ริมฝีปากของฉันในทันที "อืมม์"ผู้จัดการเขาไม่เพียงแต่จูบเท่านั้น แต่เขายังใช้มือบีบเค้นที่แก้มก้นของฉันอย่างเมามันส์ แต่ที่ทำให้ฉันรู้สึกเหมือนความร้อนแผ่วก็คงเป็นการดันสะโพกของเขาเข้ามาหาตัวฉันจนท่อนเอ็นที่อยู่ในกางเกงเริ่มมีการพองตัวจนเสียดสีอย่างบอกไม่ถูก "โทษทีที่มาช้านะคะ"เสียงเล็กของผิงที่เดินเข้ามาภายในห้องก็เอ่ยออกมา ฉันขยับตัวเองออกมาจากคนตัวโตก่อนที่ตัวเองจะเริ่มในการขยับตัวเองเดินเข้าไปหาผิง "แกรู้เรื่องนี้หรอ"ฉันเอ่ยออกมาก่อนเดินไปเอ่ยกระซิบที่ใบหูของผิง "แล้วแกคิดว่าการนัดประชุมเฉพาะแกฉันกับผู้จัดการและคุณดินเนี่ยมันดูแปลกไม่ละ"คำพูดของผิงทำให้ฉันแทบอยากจะหายตัวออกไปจากตรงนี้ ไม่ใว่าทั้งสองไม่โอเครนะ ผู้จัดการแกดูดีไม่ต่างจากคุณดินด้วยซ้ำ แต่ติดที่ตรงนี้เป็นเพียงของทำงานที่เรียกว่าบอร์ดบริหารด้วย ถ้าเอากันแล้วคนอื่นได้ยินเนี่ยฉันเกรงใจว่าจะเกิดความฮาแบบพูดไม่ออกแน่นอน "ฉันไม่เกรงนะ แต่ชั้นบริหารแบบนี้มันจะใช่ไหมคะ"ฉันถามออกมาอย่างตรงไปตรงมา ทำให้ทั้งสองมองใบหน้ากันก่อนที่คุณดินจะเป็นคนที่เอ่ยออกมา "ห้องเก็บเสียงคิดว่าไงล่ะ"เสียงที่เอ่ยออกมา ก่อนที่เจ้าตัวจะลุกเดินเข้าไปหาผิง ทให้ฉันที่ยืนข้างอดที่จะมองไปยังเจ้าตัวไม่ได้ แม่คุณ!ยังไม่ทันที่คุณดินจะได้เอ่ยอะไร มือของเขาก็บีบที่อกของผิง ก่อนที่จะใช้มืออีกข้างลูปที่สะโพกของเธอ "เมื่อวานเป็นไงบ้าง เด็ดไหม" "ก็ได้นะคะ แต่ถ้าได้ดุ้นคงดีกว่าแน่นอนค่ะ"ผิงพูดออกมาก่อนที่ท่าทามันจะเหมือนยิ้มๆ ออกมา "ดี งั้นเดี๋ยวผมจัดใหแล้วกัน อมให้หน่อย"เสียงที่เอ่อยออกมาตามด้วยการที่ร่างของผิงที่ย่อตัวเองลง ทำให้ฉันอดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้ "ขยับมานี้มา"เสียงของผู้จัดการที่เอ่ยออกมาทำให้ฉันอดที่จะมองไปหาเขาไม่ได้ แต่ยังไม่ได้เดินเข้าไปหาเขานะ ฉันมองเขาอยู่ครู่นึ่ง ก่อนที่จะตัดสิ้นใจเดินเข้าไปหาเขา สายตาที่คนตรงหน้ามองมาที่ฉันเป็นสายตาที่เรียกว่าเขาต้องการมากกว่าแค่จูบแบบที่ผ่านมาแน่นอน "เดี๋ยวแนนทำให้"ฉันเอ่ยออกมาก่อนจะย่อตัวเองลง มือเรียวเริ่มที่จะปลดเข็มขัดที่กางเกงของเขา ก่อนที่ท่อนเอ็นที่ยังไม่พร้อมใช้งานดีก็หลุดออกมาจากกางเกงราคาสูง ท่อนเอ็นที่มีการขยายตัวเองออกมาบ้างแล้วของคนตรงหน้าเราในคราวแรก ตอนนีได้ถูกมือของเราจับที่ท่อนเอ็นก่อนที่จะเริ่มในการออกแรงชักรูด แต่ยังไม่ทันที่เจ้าตัวจะได้ทำการชักรูดได้อย่างเต็มที ปลายนิ้วร้ายของเราก็ได้ถูไปมาที่ปลายหยักจนตอนนี้เริ่มมีน้ำสีขุ่นไหลออกมาให้ได้เห้ แต่เพียงไมาก ฉันเร่มโน้มใบหนาเข้าหาท่อนเอ็นของอีกคนก่อนที่จะเริ่มในหารใช้ปากครอบงำลงที่ปลายหยักของเขา ก่อนที่จะเริ่มในการดูดึงที่ปลายหัวบานโดยที่สายตาอดที่จะเหลือบไปมองที่คนข้างไไม่ได้ ที่ตอนนี้คุณดินเริ่มมีการซูดปากเพราะความเสียวที่ได้รับมาจากผิง ที่ตอนนี้จับท่อนเอ็นของเขา และริมฝีปากก้ดุดึงที่พวกไข่ทั้งสองใบเข้าไปภายในปากของตัวเอง ใบหน้าที่ดูถึงความเสียวซ่านของด้านนั้นสร้างอารมณ์ให้กับคนมองแบบฉันไม่น้อยเลยก็ว่าได้ ฉันหันกลับมาสนใจกับท่อนเอ็นที่ปลายหยักค้างคาที่ปากก่อนจะเร่มขยับศีรษะของตัวเองเข้าไปหาท่อนเอ็นของเขา แต่เพียงไม่นาเกินรอศีรษะของฉันก็เริ่ที่จะขยับตัวเองเพื่อทำให้ท่อนเอ้นของอีกคนมีการเคลื่อนตัวเข้าออกโพรงปากของฉัน อ๊อก อ๊อก อ๊อก อ๊อก อ๊อก อ๊อก อ๊อก อ๊อก เสีงการขยับตัวของฉันที่เริ่มมีออกมาเมื่อตัวเองขยับศีรษะเร็วมากกว่าเดิม จนตอนนี้ฉันอดที่จะถอนปากของตัวเองออกมาจากท่อนเอ็นที่ขึ้นลำลึงค์ของอีกคนไม่ได้ ริมฝีปากของฉันที่อยู่ไม่สุกก้เริ่มมีการดูดดึงที่พวกไข่โดยที่สลับไปมาที่ทั้งสองใบ พร้อมมือที่ชัดรูดที่ท่อนเอ็นของอีกคนอย่างไม่คิดที่จะหยุดการขยับ "เสียวดีจริงๆ "
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD