ความซะใจของลูคัส

631 Words
" ค/คุณ คุณตามฉันมาทำไมค่ะ" นานาถามออกมาอย่างหัวเสีย เมื่อโดนเขาจับได้จนได้ " หนีหน้าผมทำไม คุณก็รู้าไม่มีทางหนีพ้น" ลูคัสกระชากแขนคนร่างบางเข้าหาตัวอย่างแรงจนทำให้คนตัวน้อย กระแทกเข้าแผงอกอย่างแรง นานารู้สึกตื่นกลัวเมื่อภาพเหตุการณ์ เมื่อวันนั้นวิ่งเข้ามาที่หัวเป็นฉากๆ " ทำไมกลัวเหรอ ที่รัก ดี....กลัวเยอะฉันชอบ" ลูคัสพูดจบก็ดึงแขนให้เธอเดินออกมาจากห้าง แล้วพลักร่างของเธอให้ขึ้นรถหรูของเขาไป บรื้น.....บริ้น.... เสียงรถหรูขับออกจากห้างดัง ด้วยความเร็วสูง " ค/ คุณจะพาฉันไปไหน จอดเดี๋ยวนี้นะ" นานาตวาดลั้นเมื่อคนที่ทุกคนเรียกว่าอาจารย์ ที่นักศึกษาทุกคนบอกว่าเขาดี สุภาพที่ไหนเลวยิ่งกว่าสัตว์ เขาเคยข่มขืนเธอจนเกือบตาย พอเธอคิดว่าจะหนีเขาพ้น เขาก็ดันตามมาเป็นอาจารย์สอนที่มหาลัยของพ่อเธออีก นานาแทบจะอกแตกตาย เหมือนยิ่งหนีก็ยิ่งเจอ " เงียบซะถ้าไม่อยากแหก หึหึหึ " ลูคัสขู่หญิงสาวที่พยายามหนีหน้เขามาตลอด ลูคัสก็ตามเธอตลอด เขารู้ทุกที่ที่เธอไป รู้ทุกอย่างที่เธอชอบ รู้ทุกเรื่องของดธอ นานาเงียบกริบไม่รู้ว่าเพราะอะไรเธอถึวรู้สึกกลัวชายตรงหน้าขึ้นมา อย่างไม่รู้ตัว ทั้งๆที่เธอไม่เคยกลัวใครมาก่อน เอี๊ยด.... คอนโดหรูย้านใจกลางเมือง " ลงมา" ลูคัส สั่งนานาเสียงเข้ม ก่อนจะหันมามองหน้าเธอ เหมือนจะเตือนอะไรบางอย่าง นานาเห็นแบบนั้นก็กลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก เพราะเธอคิดจะหนี ถ้าลงจากรถได้ พอเห็สายตานั้นของชายหนุ่มความคิดนั้นก็ดับลงทันที ติ่ง เสียงลิฟต์ขึ้นมาจอดที่ชั่น 40 นานา ยืนนิ่งอย่างนึกกลัว เพราะเขาเคยทำให้เธอเจ็บมาแล้ว ภาพจำยังชัดเจน เหมือนเดิมทุกอย่าง เพลงของพี่ป๊อบลอยมาเลย " เข้าไป หรือจะให้ฉันเอาที่นี้" ลูคัสพูดออกมาหน้าตาย นานาได้ยินว่าชายหนุ่มพูดว่าอะไร เธอก็ตั้งท่าจะวิ่งหนี แต่ก็ไม่ทันเพราะลูกคัสที่ตัวใหญ่กว่าสูงกว่า ดึงไว้ทันแล้วพลักเธอให้เข้าไปในห้องทันที " ปล่อยฉันไปเถอะนะคุณ" นานารู้สึกกลัวชายหนุ่มที่ดูภายนอกสุภาพ สุขุม แต่จะมีใครรู้บ้างว่าเขาหน้ากลัวที่สุด นอกจากเธอ " หึหึหึ ปล่อยไปเหรอ นานามันไม่ง่ายไปหน่อยเหรอ ตอนที่คุณตา คุณแม่ฉันขอร้องแม่เธอ ก็คงจะเป็นเหมือนกับเธอขอร้องฉันตอนนี้แหละ แต่ว่าแม่ของเธอก็ไม่ปล่อย เธอรู้ไหมฉันมีความสุขที่สุดที่เห็นเธอกลัว เธอทรมาน เธอหนีฉัน ฉันโคตรสะใจเลย หน้าที่ของฉันคือการแก้แค้น เธอต้องเป็นคนรับผลกรรมที่ครอบครัวเธอก่อไว้" ลูคัส กัดกรามแน่นพูดกับคนร่างบางที่ยืนสั่นกลัวอยู่ ตรงหน้าความรู้สึกของเธอในตอนนี้บอกว่า ชายตรงหน้าไม่ใช่คนเขามันเป็น ฆาตกร ชัดๆ จากนั้นปากหนาไม่รอช้า ประกบจูบปาก กระจับอย่างแรงจนทำให้ปากของเธอบวมเจ่อ กลิ่นเลือดภายในปากคละคลุง ออกมา ลูคัสไม่สนว่าปากเธอจะเจ็บจะมีเลือดออก เขาขบกัดดูดกินเลือดเธอเหมือนแวมไพร์ กำปั้นน้อยๆของนานา ทุบเข้าแผ่นหลังแกร่งของลูคัสอย่างแรงเมื่อเธอรู้สึกลมหายใจจะหมด เพราะคนตัวโตเล่นจูบเธอไม่ให้เธอได้มีโอกาสหายใจเลย
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD