เพื่อนไม่ทิ้งกัน
737 Words
หลังจากที่ลูคัสจัสบเธอกินไม่รู้กี่น้ำต่อกี่น้ำ ถึงได้ยอมปล่อยเธอให้เป็นอิสระ ปล่อยให้เธอนอนสลบ ที่เตียงราคาแพงของเขา ก่อนที่เขาจะยืนมองร่างบางตรงหน้า ที่ผิวขาวๆของเธอเต็มไปด้วยรอยแดง รอยฟัน ก่อนที่เขาจะสังเกตุเห็นรอยปานแดงที่คอของเธอ ที่ถูกคอนซิลเลอร์ ปกปิดไว้ หลังจากนั้นสายตาเรียบนิ่งของเขาที่มองเธอในตอนนั้น ต้องเป็นเป็นสายตาที่พอใจกับผลงานชิ้นโบว์แดงที่เขามอบให้เธอ นั้นคือ รูรักที่ปลิ้น บวมแดง ช้ำ จนหน้ากลัว และยังมีทั้งเลือดกับน้ำรักของเขา ไหลปนกันออกมา
วันต่อมา
“ นานา นี้แกเป็นอะไรไปทำไหมถึง นอนซมป่วยไม่สบายแบบนั้น” ต้นหอมที่ทั้งโทรหา และก็ไลท์หาเธอตั้งแต่เมื่อวาน เธอเพิ่งจะได้รับแมสเสดตอบกลับจากเพื่อนรัก เมื่อตอน7โมงเช้า
พอต้นหอมรู้ว่าเพื่อนตัวน้อยไม่สบาย ก็รีบเอาข้าวต้มกับยามาให้ แต่เธอต้องตกใจเพราะไม่คิดว่าเพื่อนจะป่วยมากถึงขนาดนี้
“ นานา นี้แกไม่สบายขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย” ต้นหอมที่เข้ามาเห็นสภาพเพื่อนก็ตกใจ ก่อนจะรีบหยิบยาในถุงส่งให้เพื่อน และที่แปลกยิ่งกว่านั้นคือยาคุมฉุกเฉินที่เพื่อนตัวน้อยบอกให้ซื้อมาให้ ต้นหอมที่ตอนแรกทำท่าจะซักไซ้ แต่พอเห็นเพื่อนอยู่ในสภาพนี้ก็ไม่อยากถามอะไร ออกมารอให้เธอหายดีก่อนแล้วค่อยถาม
3ชั่วโมงต่อมา
“ นานา แกออกมาทำไมแกหายดีแล้วเหรอ “ ต้นหอมที่กำลังทำซุปไก่ดำตุ๋นยาจีนสูตรลับจากต้นตะกูลของเธอให้นานา กินเพื่อบำรุงกำลัง
“ อื้มค่อยยังชั่วแล้วแก ขอบใจมากนะ” นานา ที่พาร่างสะบักสะบอมของเธอเดินออกมา นั่งที่โซฟาราคาแพง เมื่อรู้สึกดีขึ้นจากพิษไข้ แต่ว่าจุดกลางกายยังไม่หายดี เธอเลยเดินขาถ่างอย่างปิดบังเพื่อนรักอย่างต้นหอมไม่ได้
“ นานา ฉันไม่อยากถามแกตอนนี้หรอกนะ แต่แกเป็นเพื่อนรักของฉันถ้าแกอยากเล่าอะไร แกเล่าได้เลยนะ ฉันจะอยู่ข้างๆแก และรับฟังแกทุกเรื่องเมื่อแกพร้อมอยากเล่า” ต้นหอมเดินเข้ามานั่งข้างๆ แล้วเอามือกุมที่มือของเพื่อนรักที่ยังมีไออุ่นความร้อนจากพิษไข้อยู่ นานาได้ยินเพื่อนพูดแบบนั้นความรู้สึกที่เธอเก็บซ้อนไว้ในส่วนลึกในจิตรใจ ก็ถูกน้ำตาปลดปล่อยออกมา
“ ฮือ ฮือ อึก อึก ขอบใจแกมากนะต้นหอม แต่ว่าเรื่องนี้แกยุ่งไม่ได้มันอันตรายเกินไป ฮือ….อึก อึก “ เสียงร้องไห้สะอึกสะอื้นของนานา ที่ดังออกมาจากความรู้สึกส่วนลึกของจิตรใจ และที่สำคัญเธอเป็นห่วงเพื่อนรักเพราะเรื่องนี้เป็นเรื่องที่อันตรายๆมาก มากเกินที่คนดีๆอย่างต้นหอมจะต้องมารับรู้ และเจอะเจอกับความแค้นที่เธอกับลูคัสผู้ชายสาระเลว ที่ตอนนี้เขาอยู่ในคราบของคนดี
“ นานา ยิ่งแกพูดแบบนี้ฉันยิ่งรู้สึกเป็นห่วงแก แกรู้ไหมนานา แกอย่าทำให้ฉันกลัวจะได้ไหม ฉันไม่รู้ว่าแก เจอกับอะไรมา แต่ขอร้องละนะ นานาเล่ามัน ระบายมันออกมาบ้างเผื่อฉันจะช่วยแกได้ นะนานา” ต้นหอมพูดด้วยน้ำเสียงของคนที่เป็นห่วงเพื่อนตัวน้อยเป็นอย่างมาก เพราะเท่าที่เธอครบกับนานามา ถึงเธอจะเป็นคนเงียบไม่พูดมากเหมือตัวเอง แต่เธอก็รับรู้ได้ว่าเพื่อนคนนี้ของเธอเป็นคนดี และจะคอยอยู่ข้างๆเธอเวลาที่เธอทุกใจ
“ เอาไว้ถ้าฉันพร้อม ฉันจะบอกเธอนะต้นหอม อึก อึก กระซิก กระซิก ขอบใจมากนะเพื่อน” เสียงสะอื้นไห้ของนานา ที่ดังออกมาพร้อมกับคำพูดขอบคุณจากใจ เมื่อคนเป็นเพื่อนเป็นห่วง แต่เรื่องนี้ต้นหอมจะเข้ามาเกี่ยวข้องไม่ได้ เพราะไอ้เลวลูคัส มันเป็นมาเฟียใหญ่
- Writer
