บทที่ 13
ขอรางวัล
“ไอ้จูนนนน” เสียงของเตอร์เพื่อนสนิทเรียกเนปจูนที่ลานจอดรถของบริษัท
ตอนนี้เป็นช่วงเลิกงานของทั้งคู่และก็เป็นวันที่นัดภาคินสัมภาษณ์หลังจากชนะการแข่งขันแมตช์สำคัญไปเมื่ออาทิตย์ก่อน
“อะไรของแกเนี่ย จะตะโกนทำไม”
“ขอบใจแกมากนะเว้ยที่ไปเป็นเพื่อนฉันอะ” เตอร์บอกพร้อมกับดึงเนปจูนเข้ามาและพาดมือลงบนไหล่ด้วยความสนิทสนม
“อืม” เนปจูนตอบพลางกลอกตาขึ้นก่อนจะถอนหายใจออกมา
เธอไม่ได้ใจดีที่จะไปสัมภาษณ์เป็นเพื่อนเตอร์แต่เธอถูกภาคินบังคับยังไงล่ะ ภาคินโทรมาหาเธอซึ่งก็ไม่รู้ว่าเขาไปเอาเบอร์มาตั้งแต่ตอนไหน แถมยังย้ำชัดว่าถ้าเธอไม่มาด้วยทุกอย่างก็จบ
‘เย็นนี้หลังเลิกงานฉันจะให้สัมภาษณ์กับเพื่อนเธอ’
‘พี่ไปเอาเบอร์จูนมาจากไหน!’
‘เธอต้องมาด้วย ถ้าเธอไม่มาคิววันนี้ถือว่ายกเลิก’
‘แล้วทำไมจูนต้องไปด้วย’
‘ไม่อยากได้งาน?’
‘อย่ามาขู่กันนะ!!’
‘ถ้าคิดว่าแค่ขู่ก็ลองดู’
เนปจูนย้อนนึกไปเ
