บทที่ 16
รอยลิปสติก
ฉันหยุดยืนอยู่ที่หน้าสตูดิโอถ่ายรายการสดเพื่อรอพี่เลย์ ออกมาซึ่งฉันได้ถามกับทีมงานมาเรียบร้อยว่ารายการใกล้ถ่ายจบแล้ว การที่ฉันมาดักรอแบบนี้เป็นโอกาสเหมาะที่สุดที่จะได้ขอสัมภาษณ์เขา
แกร๊ก!
ประตูถูกเปิดออกตามด้วยร่างของพี่เลย์กำลังเดินออกมาฉันจึงรีบเดินเข้าไปหาเขาทันที
“พะ...พี่เลย์คะ” ฉันเอ่ยเสียงสั่นพลางหลบสายตาลง
“อ้าว ว่าไงจูน”
“คะ...คือ...จูน...”
“ว่าไงหืม” พี่เลย์วางมือลงบนศีรษะของฉันอย่างเบามือทำให้ฉันขยับตัวออก
“คือจูนอยากจะขอสัมภาษณ์พี่...เรื่องโฆษณาตัวใหม่”
“หืม?”
“ได้ไหมคะ ขอโทษที่จูนไม่ได้นัดไว้นะคะคือมันกะทันหันจริง ๆ”
“แต่ปกติแล้วทางบริษัทจูนจะโทรมาหาผู้จัดการพี่ให้นัดคิวสัมภาษณ์นี่นา”
“คือมันกะทันหันจริงค่ะพี่เลย์ เรื่องเงิน...เอ่อถ้าเป็นเรื่องนั้นบริษัทจะจ่ายให้สองเท่าเลยนะคะ จูนขอสัมภาษณ์แค่สิบห้านาทีเท่านั้นค่ะ”
“อืม...ตอบตกลงดีไหมนะ”
“นะค
