ทาสวาทจอมบงการ

ตอนที่ 3

ภัสราเริ่มสั่น หญิงสาวเหมือนลูกนกตัวเล็ก ๆ ที่อยู่ต่อหน้าพญาเหยี่ยวกำลังกางกรงเล็บใส่เธออย่างไรอย่างนั้น

“ออกไปได้แล้ว เบนจามินรอเธออยู่ข้างนอก กลับไปที่พักของเธอแล้วคืนนี้มาที่ห้องฉันตอนสองทุ่ม”

ชายหนุ่มออกคำสั่งด้วยเสียงห้าว ๆ ก่อนจะเดินกลับไปนั่งที่เก้าอี้ตัวเดิมแต่ก็อดที่จะเหลือบมองร่างบอบบางตอนเดินออกจากห้องทำงานของเขาไม่ได้

ดมิทรีเผลอถอนหายใจออกมาพร้อมกับความคิดในหัวว่า เขาจะแกล้งให้ภัสราอยู่ที่นี่ไม่ได้ เพราะเขาไม่ชอบวิธีการคิดของลูกหนี้ตัวจริงของเขานัก พอเป็นหนี้แล้วคิดจะแก้ปัญหาด้วยการส่งหลานมาอยู่เพื่อแก้ขัด แต่อะไรก็ไม่ทำให้เขาสับสนใจเท่ากับที่ภัสราเป็นผู้หญิงสวยมากคนหนึ่งทีเดียว

แล้วความคิดหนึ่งก็แว่บเข้ามาในหัว ถ้าเขาจะลองแกล้งทำให้ภัสราหมดความอดทนจนทนอยู่ที่นี่ไม่ได้ ถึงเวลานั้นเขาจะได้ยื่นคำขาดให้เธอกลับเมืองไทยแล้วให้ป้าตัวดีของหล่อนค*****นใช้หนี้แทนที่จะยัดเยียดหลานสาวคนสวยให้มารับใช้เขา

นาฬิกาบอกเวลาจวนสองทุ่ม ดมิทรีวางแก้วไวน์ของเขาลงบนโต๊ะไม้ภายในห้องอันโอ่อ่าสมกับเป็นห้องของมหาเศรษฐีแห่งเกาะเซนต์ลูเซีย ชายหนุ่มนั่งปลดปล่อยความคิดไปเรื่อยเปื่อยกระทั่งบานประตูห้องถูกผลักเข้ามา

ภัสรานั่นเอง หญิงสาวอยู่ในชุดกระโปรงผ้าพิมพ์ลายดอกไม้สีสันสดใส เธอก้าวเข้ามาด้วยท่าทางสงบเสงี่ยมเหมือนเดิม มันทำให้ดมิทรีซึ่งยังอยู่ในชุดลำลองอดคิดไม่ได้ว่ามันเป็นอากัปกิริยาโดยธรรมชาติของเธอหรือเป็นท่าทีที่เสแสร้งดัดจริตเพื่อสร้างมันขึ้นมากันแน่

“เป็นยังไงบ้าง?” เขาถามห้วนสั้นขึ้นมา ภัสราเอียงหน้าเหมือนไม่เข้าใจ

“อะไรหรือคะ?” ถามกลับไปหน้าซื่อ ๆ

“ที่พักของเธอที่ฉันให้เบนจามินจัดการให้ เป็นยังไงบ้าง”

พอเขาถามภัสราก็นึกไปถึง บ้านหลังเล็ก ที่เขาว่า มันเป็นบ้านหลังเล็กสำหรับดมิทรีซึ่งอยู่บนเนินเขาห่างจากคฤหาสน์ของเขาไปไม่กี่สิบเมตร แต่มันเป็นบ้านที่แสนวิเศษสำหรับเธอ มันตั้งอยู่บนเนินที่สามารถมองเห็นทัศนียภาพของท้องทะเลฟากหนึ่งบนเกาะเซนต์ลูเซียแห่งนี้

“ก็ดีค่ะ”

“ฉันคิดว่าเธอจะอยู่ได้ถ้าไม่เรื่องมาก”

เธอไม่เคยเรื่องมากอยู่แล้ว...ภัสรานึกในใจ บางครั้งเธอก็เกิดอาการหมั่นไส้เล็ก ๆ ดมิทรีเป็นมหาเศรษฐี เขาคงเคยชินกับการใช้ชีวิตแบบสบายและที่สำคัญดูท่าทางเขาชอบบงการชีวิตคนอื่นเสียด้วย

“เข้าไปเตรียมน้ำให้ฉันเถอะ ฉันเหนียวตัวจะแย่อยู่แล้ว”

เขาพูดเหมือนไม่ใส่ใจ แต่พอภัสราเดินตรงไปยังห้องน้ำเขาก็อดไม่ได้ที่จะหันมองเธอ น่าแปลกที่ภาพร่างเล็กบอบบางของหญิงสาวชาวไทยยังติดตราอยู่ในใจของเขาตั้งแต่เธอก้าวเข้าไปในห้องทำงานของเขาเมื่อบ่าย

มหาเศรษฐีหนุ่มถอนหายใจเบา ๆ และคิดว่าที่เขาครองชีวิตโสดมาเนิ่นนานจนอายุใกล้เลขสี่เข้าไปทุกทีไม่ใช่เพราะไม่เคยสนใจผู้หญิง แต่ตลอดระยะเวลาหลายปีมานี้เขาทำงานอย่างเป็นบ้าเป็นหลังกับธุรกิจมากมายที่มีอยู่ในหลายประเทศจนบางครั้งก็ลืมหาสมดุลชีวิตให้ตัวเอง

ดมิทรีเป็นคนจริงจังกับงานและที่สำคัญเขาเป็นคนค่อนข้างฉุนเฉียวและเจ้าอารมณ์ บ่อยครั้งมันทำให้ชายหนุ่มหงุดหงิดซึ่งเขารู้ตัวเองว่าควรหยุดพักเสียบ้าง ดังนั้นขาจึงให้คนสนิทอย่างเบนจามินเข้ามาช่วยจัดงานเรื่องงานหลายอย่างที่เขาไม่สามารถจัดการมันได้ทัน

และท้ายที่สุดเขาจึงปลีกตัวเองห่างออกมาจากชีวิตนักธุรกิจที่แสนวุ่นวายเพื่อพักผ่อนหย่อนใจในคฤหาสน์บนเกาะเซนต์ลูเซียแห่งนี้ เรื่องผู้หญิงก็ไม่ใช่สิ่งที่เขาขาดแคลนเพียงแต่เวลานี้เขาอยากพักตัวเองลงบ้างก็เท่านั้น แต่ดูเหมือนปัญหายังมีมาไม่จบสิ้น พอคิดถึงสิ่งที่เบนจามินคนสนิททำก็อดไม่ได้ที่จะหงุดหงิดขึ้นมาอีก

ร่างสูงระบายลมหายใจเบา ๆ ก่อนจะลุกเดินตรงไปยังห้องน้ำของเขาซึ่งภายในตกแต่งด้วยสไตล์โมเดิร์น ภัสรานั่งอยู่ที่ข้างอ่างน้ำวน เธอมีอาการตกใจเล็ก ๆ เมื่อเห็นว่าเขาเดินเข้ามา

“ฉันเตรียมน้ำให้คุณแล้วนะคะ แต่ฉันไม่รู้ว่าคุณอยากอาบน้ำอุ่นไหม”

“ฉันอาบน้ำได้ทุกอุณหภูมินั่นแหละ”

ว่าพลางก็ถอดเสื้อยืดและกางเกงทรงสแล็คออกโดยไม่สนใจคนที่นั่งมองอยู่ข้างอ่างน้ำว่าจะมีสีหน้าอย่างไรบ้าง ภัสราตาวาว หญิงสาวหายใจไม่ทั่วท้องเมื่อเห็นมหาเศรษฐีหนุ่มเปลื้องผ้าบนเรือนร่างกำยำของเขาออกทีละชิ้นโดยไม่ยี่หระว่าจะเธอจะรู้สึกอย่างไร

ทั้งเสื้อทั้งกางเกงของเขาถูกโยนกองไว้บนพื้น ตามด้วยชั้นในตัวสุดท้ายที่หลุดจากตัวเขา ภัสราแสร้งเบือนหน้าไปทางอื่นเมื่อรูปร่างกำยำ ของดมิทรีปรากฏแก่สายตา

เขาเปลือยเปล่าจนหมด กล้ามเนื้อทุกมัดและผิวสีแทนเข้มสะท้อนแสงไฟขับเน้นความเป็นชายชาตรีของบุรุษผู้หล่อเหลาตรงหน้า ดมิทรีค่อย ๆ ย่างเท้าลงในอ่างน้ำวนที่อุณหภูมิอุ่นพอดี ร่างสูงหย่อนตัวลงในน้ำใสแจ๋ว ภัสราหันหน้ากลับมาหาเขา แก้มนวลของหญิงสาวเป็นสีแดงปลั่ง เธอไม่รู้ว่าจะทำหน้ายังไงดีในสถานการณ์ที่ไม่เคยพบเคยเห็นมาก่อนในชีวิต

เธอไม่เคยเห็นผู้ชายเปลือยกายล่อนจ้อนต่อหน้า ภัสราหายใจขัดขึ้นมาในทันใดแต่ดูเหมือนดมิทรีจะไม่ใส่ใจต่อท่าทีของเธอแม้แต่น้อย เขาเอนหลังพิงขอบอ่าง ยืดขาและปล่อยตัวสบาย ๆ แต่ภัสรากลับเหลือบไปเห็นส่วนกลางลำตัวของเขาที่กำลังแข็งขึงขึ้นมา เธออยากเบือนหน้าไปทางอื่นอีกครั้งแต่กลับยังจ้องมองความกำยำบนเรือนร่างของเขาเสียนี่

“นวดเป็นไหม?”

เขาถามพร้อมทั้งหันกลับมามองหญิงสาวที่เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย

“นวดที่ไหล่” เขาชี้นิ้วเข้าหาไหล่ตัวเอง “ฉันเมื่อยตัวน่ะ คิดว่าจะพักผ่อนแต่วันนี้มีเอกสารเข้ามาในเมล์ทั้งวัน”

“ค่ะ...”

ภัสราจำต้องขานรับความต้องการของเขาอีกครั้ง ดมิทรียังนั่งอยู่ในท่าผ่อนคลายขณะที่หญิงสาวเลื่อนตัวไปนั่งที่ขอบอ่างในตำแหน่งตรงกับบ่ากว้างของเขา

“ฉันนวดไม่เก่งหรอกนะคะ” เธอออกตัว

“ก็แค่บีบ ๆ นวด ๆ ไหล่...ไม่แคยทำให้ใครหรือยังไงเวอร์เน็ตตา”