ผมอาจจะชวนเธอทำกิจกรรมอย่างอื่น ตกปลา ตั้งแคมป์ปิ้ง อะไรก็ได้ที่ไม่ใช่เรื่องอย่างว่าที่เอาเปรียบมะนาว
แต่ถ้าถามผม ว่าต้องการมะนาวมั้ย? ครับผมต้องการมาก แต่ผมไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน เพราะไม่เคยหลับนอนกับใครในขณะที่ตัวเองอยู่ในบุคลิกหลัก ซึ่งบุคลิกนี้ผมไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่าจะเริ่มต้นมันยังไง และตอนนี้ก็ไม่รู้จะตอบยัยขี้ยั่วนี่ยังไงด้วย
“ไม่รู้เหมือนกัน”
“ถ้าไม่รู้... มะนาวจะบอกให้นะคะ” เธอคงจะบอกผมดี ๆ ไม่ได้ เพราะมือเล็กที่ซน ๆ นั้น มันล้วงเข้าไปในขอบกางเกงผมแล้ว
ซึ่งมันป่วนเหลือเกิน ไปถึงผิวเนื้อที่แข็งตึงก็เริ่มเล่นงานผมทันที จนตอนนี้ผมเริ่มตั้งตัวไม่ได้ รีบเอื้อมมือจับขอบเคาน์เตอร์บาร์ไว้ แล้วพ่นลมหายใจที่ร้อนระอุออกมา
“เฮ้อ...” และจังหวะนั้น มะนาวก็ถือโอกาสนั่งคุกเข่าปลดเข็มขัดปลดกางเกงผมลง ทุกอย่างรวดเร็วเกินผมจะตั้งตัวทัน อย่า อย่าทำแบบนั้น อย่ากินมัน
“ฮึก!” ผมเหมือนถูกดูดวิญญาณด้
