ตอนที่ 1 โลกมันกลม
1012 Words
ความวุ่นวายกำลังเกิดขึ้นในสตูดิโอถ่ายภาพขนาดใหญ่ เพราะอีกไม่กี่นาทีข้างหน้าจะมีการถ่ายภาพนิ่งเพื่อโปรโมตผลงานเพลงอัลบั้มใหม่ล่าสุด ของนักร้องซูเปอร์สตาร์ชื่อดังของเมืองไทย เจ้าหน้าที่ทุกฝ่ายต่างก็ตั้งใจทำงานแข่งกับเวลาอย่างขะมักเขม้น
รวมถึง พู่กัน หนุ่มหน้าสวยวัยเบญจเพสที่กำลังนั่งตั้งค่ากล้องคู่บุญอยู่บนโต๊ะในมุมหนึ่งของสตูดิโอ เขาเป็นช่างภาพอิสระรับงานถ่ายภาพทั่วไป ได้มีโอกาสมารับงานนี้ก็เพราะ ธารา เจ้าของบริษัทธุรกิจบันเทิงชื่อดังเป็นฝ่ายชักชวนมานั่นเอง
“สวัสดีครับคุณพู่กัน”
ได้ยินเสียงเรียกชื่อ เจ้าตัวที่กำลังงุ่นอยู่กับการตั้งค่ากล้องจึงเงยหน้าขึ้นมามอง ก็เจอกับรอยยิ้มบาดใจของธารา ยืนสวมชุดสูทสีกรมท่าเก็กท่าหล่ออยู่ตรงหน้า
ทั้งสองรู้จักกันจากการไปรับไปส่งลูกที่โรงเรียน ได้มีโอกาสเจอกันบ่อย ๆ แถมลูกของแต่ละฝ่ายยังสนิทสนมและเรียนชั้นเดียวกันอีกต่างหาก
“สวัสดีครับคุณธารา” พู่กันวางกล้องลงบนโต๊ะ ยกมือไหว้ผู้มาใหม่ด้วยรอยยิ้ม ซึ่งวันนี้อยู่ในฐานะนายจ้าง
“มานั่งรอนานหรือยังครับ”
“ไม่นานครับ เชิญนั่งก่อนสิครับ”
“ขอบคุณครับ”
ธาราเลือกที่นั่งฝั่งตรงข้ามเพื่อจะได้เห็นอีกฝ่ายได้ถนัดตา หลังจากเลิกรากับภรรยาคนก่อน เจ้าตัวยังไม่ได้สานสัมพันธ์กับผู้หญิงคนไหนอีกเลย เพราะยังคงมีความสุขกับการเป็นคุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว แต่พอได้รู้จักกับช่างภาพหนุ่มหน้าสวยที่นั่งอยู่ตรงหน้า ก็ทำให้เขาอยากมีความรักขึ้นมาอีกครั้ง แม้ว่าจะเป็นผู้ชายด้วยกันแต่เขาก็ไม่สนใจ เพราะสมัยนี้สังคมค่อนข้างเปิดใจยอมรับเรื่องแบบนี้มากแล้ว ขอแค่ได้รักก็ไม่สนใจเรื่องเพศ
“ขอบคุณมากนะครับที่ให้โอกาสช่างภาพตัวน้อย ๆ อย่างผม ผมจะตั้งใจให้สุดฝีมือเลยครับ”
“ยินดีครับ ที่ให้งานนี้กับคุณไม่ใช่เพราะเรารู้จักกันหรอกนะครับ แต่เป็นเพราะฝีมือถ่ายภาพของคุณต่างหาก ถ้ามีงานดี ๆ อย่างนี้อีกผมจะติดต่อเรื่อย ๆ นะครับ”
“ขอบคุณมากครับ เกรงใจคุณธาราจังที่คอยหางานให้อย่างนี้”
“ไม่ต้องเกรงใจหรอกครับ เราคนกันเองนี่นา”
“ขอบคุณนะครับที่ลดตัวลงมาคลุกคลีกับคนระดับผม” เขากล่าวอย่างถ่อมเนื้อถ่อมตัว เพราะรู้ดีว่าอีกฝ่ายเป็นนักธุรกิจมีชื่อเสียงในแวดวงบันเทิง ใคร ๆ ต่างก็ให้ความเคารพนับถือ ส่วนเขาเป็นเพียงช่างภาพตัวเล็ก ๆ ไม่มีชื่อเสียงอะไรมากมาย
“ทำไมคุณพู่กันพูดอย่างนี้ล่ะครับ คำว่ามิตรภาพไม่ได้วัดกันที่ชนชั้นวรรณะหรือฐานะทางสังคมนะครับ ผมคบคนที่นิสัยใจคอมากกว่า”
“อย่างนี้สินะถึงทำให้ผู้หญิงค่อนประเทศอยากเป็นแม่เลี้ยงของน้องกีตาร์ คุณคือไอดอลของผมเลยนะครับเนี่ย” พู่กันกล่าวด้วยรอยยิ้มที่จริงใจ เขาสบายใจทุกครั้งเมื่อได้พูดคุยกับผู้ชายคนนี้
“แต่คนที่ผมแคร์กลับไม่ใช่ผู้หญิงกลุ่มนั้นน่ะสิครับ มันแย่ตรงนี้”
“ผมเพิ่งรู้ว่าคุณธารามีผู้หญิงที่ชอบอยู่แล้ว” พู่กันรู้สึกประหลาดใจเมื่อได้ยินอย่างนั้น เพราะตั้งแต่รู้จักกันมา เขาไม่เคยพูดเรื่องผู้หญิงให้ได้ยินเลยสักครั้ง
“จริง ๆ แล้วผมชอบเขาคนนั้นมานานแล้วล่ะครับ แต่ยังไม่มีโอกาสบอก”
“เขา...แสดงว่าไม่ใช่ผู้หญิงงั้นหรือครับ”
“ครับ...ไม่ใช่ผู้หญิง เพราะงั้นมันคงเป็นเรื่องยากเพราะเขาคงไม่ชอบคนอย่างผมหรอก”
“ระดับนี้ยังจะมีใครกล้าปฏิเสธอีกหรือครับ ผมว่าแค่คุณเอ่ยปากเขาคนนั้นคงจะตอบตกลงโดยเร็วแน่นอน” เจ้าตัวเชียร์อย่างออกหน้า โดยไม่รู้ว่าคนที่ธาราแอบชอบอยู่คือตัวเขานั่นเอง
ธาราแอบมอบความรู้สึกดี ๆ ให้พู่กันหลังจากรู้จักกันได้เพียงหนึ่งเดือน ไปรับลูกที่โรงเรียนเจอกันบ่อย ๆ จนกลายเป็นความคุ้นเคยและสนิทสนม จากวันนั้นมาถึงวันนี้ระยะเวลาก็ร่วมปีแล้ว
“ผมเองก็หวังว่าจะเป็นอย่างนั้นเหมือนกันครับ”
“ผมเอาใจช่วยเต็มที่เลยครับ”
“ขอบคุณครับ”
ทั้งสองส่งยิ้มน้อย ๆ ให้กัน จากนั้นพู่กันก็เริ่มวนเข้าสู่เรื่องงานในวันนี้ เขารู้ว่าจะต้องมาถ่ายภาพให้กับซูเปอร์สตาร์ชื่อดัง แต่ธารากลับไม่ยอมบอกว่าเป็นใคร นั่นทำให้รู้สึกตื่นเต้นเข้าไปใหญ่ เพราะงานที่ได้รับส่วนมากจะเป็นนายแบบนางแบบโนเนมเท่านั้น
“ว่าแต่จะบอกได้หรือยังครับว่าวันนี้ใครจะมาเป็นแบบให้ผม”
“อีกไม่นานเดี๋ยวก็มาแล้วครับ เป็นนักร้องซุปตาร์ในค่ายผมเองล่ะ”
พู่กันได้แต่หวังว่าคงไม่ใช่ผู้ชายคนนั้น คนที่เขาเกลียดเข้าไส้ เกลียดจนไม่อยากแม้แต่จะมองหน้า เขาได้ทำลายชีวิตพู่กันมาแล้วครั้งหนึ่ง จึงสัญญากับตัวเองไว้ว่าจะไม่มีทางญาติดีกับคนพรรค์นั้นอีกเด็ดขาด
“ผู้ชายหรือผู้หญิงครับ” ถามแล้วลุ้นรอคำตอบอย่างใจจดใจจ่อ
“ผู้ชายครับ ตอนนี้กำลังดังมากด้วย ผมคิดว่าคุณน่าจะเป็นแฟนคลับเขาด้วยล่ะ เพราะซุปตาร์คนนี้มีแฟนคลับสาว ๆ คลั่งไคล้เกือบค่อนประเทศ” ธารากล่าวด้วยรอยยิ้ม ราวกับภูมิใจในตัวศิลปินในสังกัดมากเหลือเกิน
ได้ยินอย่างนั้นเขาก็พอจะเดาออกแล้วว่าเป็นใคร ดินแดน นักร้องและนักแสดงที่มาแรงสุดในตอนนี้ เขาอยากจะปฏิเสธงานนี้ให้รู้แล้วรู้รอด แต่คงสายไปแล้วเมื่อได้ยินเสียงดังมาจากด้านนอก
“กรี๊ด!!!! พี่แดน”
- Writer
