และแล้วช่วงเวลาแห่งความสุขก็หมดลง ทั้งหมดเดินทางกลับมายังเมืองหลวงอีกครั้ง พร้อมกับความรู้สึกที่เปลี่ยนไปจากเดิม พู่กันเอาแต่นั่งเงียบไปตลอดทาง ไม่ยอมปริปากพูดคำใด ไม่ใช่เพราะยังคงโกรธดินแดน แต่เป็นเพราะอายกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในค่ำคืนนั้น ส่วนดินแดนเอาแต่นั่งอมยิ้มจนผู้จัดการส่วนตัวนึกหมั่นไส้ซะเต็มประดา
รถคันหรูขับมาจอดที่หน้าบ้านพู่กัน วันนี้ไม่ได้มีนักข่าวล้อมหน้าล้อมหลังเหมือนวันนั้น นั่นเพราะปราด้าได้โทรนัดทุกสำนักข่าวเพื่อแถลงข่าวในอีกสองวันข้างหน้านี้แล้ว
“คุณยายยย!!!” ลงจากรถแล้วเนเน่ก็รีบวิ่งเข้าไปกอดยายที่ยืนรออยู่หน้าบ้าน
“ว่าไงหลานรักของยาย ไปเที่ยวมาสนุกไหม”
“สนุกมาก ๆ ค่ะ ได้ไปทะเลด้วยสวยมาก ๆ”
“ว้าว! หลานยายได้ไปเที่ยวทะเลด้วย แล้วไม่มีของมาฝากยายเหรอจ๊ะ”
“ไม่มีเลยค่ะ เอาไว้วันหลังเนเ
