แก้วเกล้าหายดีออกจากโรงพยาบาลณภัทรก็ทำตามสัญญาพาไปช้อปปิ้งตามใจหนึ่งวันโดยไม่จำกัดวงเงิน “พี่ภัทรขา.... รอบหน้าพาไปเมืองนอกนะ ช้อปในไทยไม่สะใจเลย”เสียงหวานใส่เอ่ยบอกเมื่ออกมาจากร้านกระเป๋าแบรนด์เนมชื่อดังจัดมาหนึ่งใบกรุบๆ “ได้คืบจะเอาศอกนะเรา เดินยังไม่ถึงชั่วโมงเราก็เล่นพี่ไปครึ่งล้านแล้วนะ”สองมือของเขาเต็มไปด้วยถุงช้อปปิ้ง เข้าร้านนู้นออกร้านนี้ไม่หยุด ส่วนเขาก็เดินตามต้อยๆ มีหน้าที่รูดบัตรจ่ายเงินให้อย่างเดียว “ทำเป็นบ่นไปได้ ขนหน้าแข้งไม่ร่วงหรอกค่าแค่นี้เอง แก้วไม่ได้ซื้อไปใช้คนเดียวสักหน่อย เผื่อพี่กานต์ พี่ภพด้วย ใกล้ถึงวันเกิดคุณแม่แล้วต้องเตรียมของขวัญเนิ่นๆ จะได้ไม่ยุ่งยากตอนใกล้วัน” “อ่าว! ควรใช้เงินตัวเองสิ พาใช้เงินพี่ทำไม” “เงินแก้วก็เหมือนเงินคุณแม่ ที่สำคัญแก้วไม่ได้รวยเหมือนพี่ภัทรนี่น่า ยังเป็นเด็กของตังพ่อแม่อยู่”เธอหาข้ออ้างล้านแปดมาแก้ต่าง “ข้ออ้าง”อดที่จะแซะไ