At ng marinig ko ang sinabi ni Vincent hindi ko pinakitang nasasaktan ko bagkus ay ngumisi ako sa kanya na kaagad nitong ikinatahimik.
"Dapat naba akung magpasalamat sayo dahil binuhay mo ang kapatid ko?" isang nakakalukong ngiti ang pinakawalan ko sa kanya, hinding-hindi ako magpapatalo sa kanya kung akala niya iiyak ako dahil kapatid ko ang lalaking mahal ko nagkakamali siya. Mas uunahin ko siyang patayin kaysa sa atupangin ang sakit ng puso ko.
"Ako ang naaawa sayo Celine," gusto ko siyang katayin at ilibing ng buhay sa oras na ito dahil sa matinding galit na nararamdaman ko sa kanya. "Ano ang pakiramdam na ang sobrang mahal na mahal mong lalaki ay kapatid mo? Kung hindi ka lang sana dumating sa buhay ni Kill sana pinatay na nito ang tatay mo pero dahil sa malandi ka kaya iyan ang nap
