Mapakla akung napatawa ng dahan-dahang hinawakan ni Kill ang kamay ko na dumudugo ng malakas kung sinuntok ulit ang pader dahil sa inis at galit ko. Isang linggo na ako at hanggang ngayon nakakulong parin ako sa lintik na lugar na ito.
Kahit na anong gawin o pagwawala ko hindi parin ako nakakatakas dito at mukhang walang balak si Kill na pakawalan ako. Tanginang lalaki ito! Kahit anong singhal at sigaw ko sa kanya o kahit pa masasakit na salita ang itatapon ko sa kanya nanatili itong walang pakialam.
"Sa susunod ako nalang ang suntukin mo huwag ang pader," mabilis kung inagaw ang kamay ko sa kanya at marahas na pinunasan ang kamay ko na ginamot niya. Hindi ko kailangan ang gamot niya!
"Mas makapal pa ang mukha mo sa pader Kill kaya lumayas kana dito!" malalim itong napabuntong hininga
