The Mafia Prince's Slave

CHAPTER 11: Claiming Me

Zoe's point of view

It's now middle of the night and we are going to the seashore since Kaizen friends forced him that we must come and join the night party out there. Hindi narin umangal si Kaizen, noong pilitin siya ni Kris dahil masaya daw iyon na siguradong mag-eenjoy kaming dalawa kaya kahit ayaw ng lalaking ito na pumunta doon ay wala narin syang nagawa. Hindi ko inaasahan na medyo maraming tao ang nandito kaya mabuti nalang nakita namin agad si Sandra, Kris at Tyrone na isa sa mga taong nakatayo sa tabi ng malaking bonfire.

Mabilis kaming tinawag ni Kris nang maramdaman ko ang paghawak sa akin ni Kaizen para puntahan silang tatlo na nasa isang table. Hindi ko mapigilang lumunok ng laway dahil hindi ko pa nararanasan ang ganito.

"Woah, I finally see you two here. Kaizen akala ko hindi na kayo pupunta dito e, mabuti naman nagbago ang isip mo ha?" Ang sabi ni Kris pagkatapos ay binigyan si Kaizen ng isang beer na ikinasama ng mukha ng lalaking kasama ko.

"Kris are you going to shut up or I'll pull your tongues out?!" Inis na sabi nito na ikinangiwi ni Kris.

"Kaizen I'm your cousin can't you be nice to me sometimes huh?!" Sagot nito habang nakasimangot pero pagkatapos ay hinarap nya ako at binigyan ng isang juice na ikinangiti ko at kinuha ito.

"Salamat." Ang tanging nasabi ko sa kanya kahit na nagdadalawang-isip pa ako dahil kitang-kita ko ang masamang tingin ni Kaizen sa kanya.

"Zoe mabuti naman at naisipan kang dalhin dito ni Kaizen, even though he is selfish to something that he wants lalo na sa unang babaeng dinala nya dito." Ang sabi rin ni Sandra na hindi pinansin ang lalaking seryosong nakatingin sa kanya dahil mas napunta ang atensyon niya kay Kris na nilapitan siya.

"I can't believe you're speaking tagalog now Sandra, haha!" Ang sabi nito na ikinangiwi ni Sandra at sinamahan siya ng tingin.

"Kris I already learned to speak tagalog before hindi lang ako madalas na nagsasalita because I feel it's made me embarrassed!" Sagot sa kanya ni Sandra habang naiinis na ikinatingin ko tuloy sa kanilang dalawa.

"Okay... I'm just saying why you have to be mad at me, tsk!" Nakangiwing sagot rin ni Kris na walang nagawa kundi ang uminom ng beer nito.

Samantala hindi na sya pinansin ni Sandra nang lapitan nya ako habang hindi man lang binibigyan ng pansin ang lalaking nasa tabi ko na walang ginawa kundi ang tignan siya ng masama.

"Zoe I'm really glad to meet you because of you we all witnessed something unexpected earlier." Ang sabi sa akin ni Sandra na ikinatigil ko habang naguguluhan na tumingin sa kanya.

"Ano ang ibig mong sabihin Sandra?" Ang tanging naitanong ko sa kanya na ikinangiti nito pagkatapos ay hinawakan ako sa braso.

"I thought I would see that man who harassed you earlier lying there lifeless but instead, Kaizen just dragged you away. Alam mo ba Zoe na Kaizen is known to be heartless feared mafia prince, the fact that he never hesitate to kill someone even the smallest thing that makes him mad and that's the first time we all see Kaizen hold back his anger." Ang sabi ulit ni Sandra sa akin na ikinahinto ko at hinarap ang lalaking nasa tabi ko na ikinatigil ko dahil nakakamatay nyang tingin kay Sandra.

"Sandra stop talking nonsense on Zoe and most of all, stay away from her!" Seryosong sabi niya nang maramdaman ko ang paghawak niya sa braso.

"Kaizen you're over reacting as if I'm doing bad on Zoe." Ang sabi rin ni Sandra na nakangiwing nakatingin kay Kaizen pero hindi siya pinansin nang hikayatin nya ako paalis sa tabi ni Sandra.

Oras ang lumipas at lumalalim na ang gabi pero nandito parin kami sa tabi ng dagat, tahimik narin ang paligid namin dahil bukod sa wala nang masyadong tao dito ay malayo na kami sa lugar kung saan nagsasaya ang mga tao kanina. Isang buntong-hininga ang pinakawalan ko habang nakaupo sa tabi ni Kaizen na seryosong nakikinig sa pinagkukuwentuhan nila Sandra sa harap naming dalawa. Hindi ko alam kung ano ang pinagkukuwentuhan nila pero narinig ko na patungkol ito sa mission na ibinibigay sa kanila ng Boss nila. Isa pa pinag-uusapan rin nila kung sino ang taong nagbibigay kay Kaizen ng death threat. Ito daw ay ang mayamang businessman na siyang problema sa organisasyon ni Kaizen.

Alam nyo ba na nagbibilang-an sila ng mga mission na nagawa nila. Hindi ko alam kung anong mission iyon pero sa mga pinagkukuwentuhan nila ngayon ay hindi ko kayang paniwalaan na ang tatlong ito ay mga hard assasin killer. Ang trabaho nila ay pumatay ng isang tao para sa malaking halaga ng pera.

"I must have try other kind of techniques to murder my next target. I hated corrupters and I will show you my mission, it'll be the top headline news next week." Ang sabi ni Sandra na ikinalunok ko ng laway ko dahil sa takot tungkol sa mga sinabi nya.

"Sandra, I don't understand how a woman like you can kill someone so violently." Narinig kong komento ni Kris na ikinangisi ni Sandra.

"Kris believe that not all beautiful woman are just have their beauty, some of them can take you to hell mercilessly." Sandra answered which makes me shocked as I'm thinking about what she says, until I found Tyrone say something who's been silent for awhile.

"Sandra still you have to be careful because high government don't stop looking for us to be punished." Ang sabi niya kay Sandra na ikinatigil ko habang hindi makapaniwala sa mga pinagsasabi nila. Hindi tu..tumitigil ang mga pulis na hulihin sila?

Ang ibig bang sabihin nito ay sila ay mga kriminal at pinaghahanap ng mga pulis para ikulong?

"I know but they're still not know us, the fact that they are worthless piece of s**t. It's like they are subservient to the rich people who are the real plagues in our society." Ang sabi ulit ni Sandra na lalo kong ikinabigla sa kinauupuan ko habang hindi ko mapigilang makaramdam ng kaba sa dibdib ko.

Mariin akong napahawak sa dress na suot ko, noong maramdaman ko ang mabilis na paghawak sa akin ni Kaizen sa kamay ko. Mabilis ko siyang nilingon na seryosong nakatingin sa tatlo nyang kaibigan.

"The night is too late, we're going back now." Ang sabi niya pagkatapos ay ginaya ako patayo.

"Kaizen bakit naman kayo aalis agad?" Tanong bigla ni Kris sa kanya pero hindi sya pinansin ni Kaizen na ikinahinto ko dahil humakbang na siya paalis.

"Kaizen babalik na ba talaga tayo?" I asked him but I suddenly stopped when he stared at me that makes me gulps surprisingly.

"Why? Do you want to stay here more with them?" Mabilis na tanong nya sa akin dahilan para umiling ako at kaagad siyang nilapitan.

Ang totoo nyan ay kanina ko pa talaga gustong bumalik sa room namin dahil gabi na ako pagkatapos ay naiisip ko ang trabaho nila Kris, Sandra at Tyrone. Hindi ko akalain na ang pumatay pala ng tao ay isa na ngayong trabaho?

"Hindi naman sa ganun, sasama na ako sa iyo." Sagot ko sa lalaking ito pagkatapos kong lumapit sa kanya.

Nakita ko siyang ngumisi pero hindi ko na iyon pinansin matapos naming umalis. I made a sighed of relief when we finally left them as he still holding my arms but I stopped and looked at him. Hindi naman kasi ito ang daan papunta sa tutuluyan naming kwarto e at hanggang ngayon ay naglalakad parin kami dito sa tabi ng dagat.

"Saan tayo pupunta?" Tanong ko sa kanya nang mapansin ko siyang huminto dahilan para napatingin ako sa paligid namin.

"Let's stay here for awhile since I want you to watch this." Paliwanag nya sa akin habang nakatingin lang sa daanan dito sa mga puting buhangin na nilalakaran namin.

It's already night and the whole place is so dark. It's looks like we are now far from the resort but I don't get it, ano ba ang ibig nyang sabihin?

"Ano ang ibig mong sa..sabihin at ano ba ang gagawin na..natin dito?" Tanong ko sa kanya noong magulat ko dahil sa malakas na putok na nanggaling sa dagat na mabilis kong paghawak sa braso ng lalaking ito.

Hindi ko alam kung ano iyon hanggang sa makarinig ulit ako pero ngayon ay sunod-sunod na ito.

"Zoe don't be scared just look up in the sky." Mabilis kong nilingon si Kaizen dahil sa sinabi nya habang nakatitig sa akin pero kaagad kong sinunod ang sinabi nya na ikinatigil ko na kinatatayuan ko.

Hindi ko na napigilang mamangha at ngumiti dahil pagkatapos kong tumingala ay kasabay nito ang iba't-ibang mga ilaw na lumulutang sa madilim na kalangitan.

"Isang fireworks display..."

Ang tanging nasabi ko dahil hindi ko inaasahan na makakakita ako ng mga fireworks.

Mabilis kong nilingon ang lalaking nasa tabi ko na ngayon ay nakaupo na sa nakatumba na kahoy. Seryoso niyang pinagmamasdan ang mga fireworks na ikinangiti ko dahil alam kong siya ang dahilan kaya mayroong fireworks ngayon akong nakikita. Halos limang-pung minuto ang tinagal ng fireworks kahit tapos na ito ay hindi parin mawala ang ngiti sa labi ko.

"I'm glad to see you are smiling because of it." I heard him say it as I can see him staring at me.

Hindi ko alam ang magiging reaksyon ko kundi ang manatiling tahimik sa tabi nya kahit na nagdadalawang-isip ako ay hinayaan ko nalang ang sarili kong maging masaya at pansamantalang kalimutan ang mga iniisip ko.

"Ang gaganda nilang lahat." Ang tanging nasabi ko sa kawalan.

"It's good you like it." Ang sabi nya pagkatapos ay marahan nya akong ginaya para mas lumapit sa kanya.

Noong naramdaman ko ang mga labi nya sa noo ko dahilan upang kahit paano ay nawala nito ang nararamdaman kong kaba sa dibdib ko pero sandali akong napahinto at tinignan ang lalaking ito. Isang mapait na ngiti ang gumuhit sa labi ko dahil sa mga ginagawa nyang ito.

Alam kong dapat huwag ko muna itong isipin pero hindi ko maintindihan na ang isang masamang taong katulad nya ay kailangang gawin ito sa akin, sa ordinaryong babae na katulad ko. Ang lalaking dahilan kung bakit wala na ang mga magulang ko kaya dapat akong magalit ako sa kanya na dapat ko siyang kamuhian pero, ano itong nararamdaman ko ngayon? Bakit pinararamdam niya sa king importante ako sa kanya, lalo na siya lang ang taong nagparamdam sa akin na pwede ulit akong maging masaya.

I feel my tears falls in my cheeks as I can't imagine how could I ended up living with this man, who ruined my life. My parents gone because of him even I'm living with my uncle in the states before, I feel lonely missing my parents. I must hate this man, the fact that he is the reason why I lost my parents but why he's doing this to me?

"Zoe are you crying?" Noong marinig ko ang tanong nya na mukhang narinig ang pagsinghot ko.

Isang malalim na buntong-hininga pang pinakawalan ko pagkatapos ay umiling bilang sagot sa kanya.

"Hindi ni..nilalamig lang ako kaya napasingkot ako." Sagot ko nang magulat ako dahil bigla nya akong niyakap mula sa likod, damang-dama ko ang mainit nyang katawan. Ang mainit nyang hininga mula sa likod ng tenga ko na dahilan upang tumaas ang balahibo ko sa iba't-ibang pakiramdam na dapat kong maramdaman.

"Zoe does it make you feel better." He said softly which made me stopped as I still feel his warmed hugs.

"Hhmm." Isang tango ang sinagot ko at hinayaan siya habang ako ay pinagmamasdan ang buwan at ang madilim na paligid kung saan ay ramdam ko ang malamig na simoy ng dagat ang mga buhangin sa paa ko.

"Zoe I know you are uncomfortable staying with them after you hearing their job." Ang sabi nya na mabilis kong ikinalingon sa kanya.

"Sabihin mo sa akin kung ba..bakit kailangan nyong pumatay ng tao? Bakit ganun lang ka-simple sa iyo na gawin iyon? Bakit hindi nyo subukang ma..magbago ng mga kaibigan mo?" Ang sabi ko sa kanya pero ngisi ang isinagot nya sa akin pagkatapos ay pinagmamasdan ako.

"Ito ang kinagisnan namin Zoe." Sagot niya sa akin na ikinatigil ko habang sinusubukan kong pigilan ang mga luha sa mga mata ko.

"I'm worse of my friends because I easily kill and punish people who are against on me. I know, you are scared of me Zoe because it's hard to be with the person like me but I want you to trust me that whatever happens I'm always here besides you. Do you understand?" He stated seriously.

It's made me stop while thinking of what he said while I can feel how it's hurts me so much.

"Bakit mo ito kailangang gawin sa akin? Bakit mo kailangang iparamdam sa akin na importante ako sayo? Bakit sa i..isang ordinaryo na babaeng katulad ko, ba..bakit?" Ang sabi ko sa kanya habang hindi ko na napigilan ang pagtulo ng mga luha ko.

Marahan nyang pinunasan ang pisngi ko gamit ang likod ng kamay nya habang kitang-kita ko ang seryoso nyang mga matang nakatingin sa akin.

"Zoe because you were the first woman who made me feel like I needed someone like you." Sagot niya sa akin.

Mabilis akong lumayo sa kanya habang ramdam ko parin ang sunod-sunod na pagtulo ng mga luha ko.

"I have my own life but because of what you have done to me, when you forcefully bring me into your house and claiming me as yours isn't that being se..selfish." Ang tanging nasabi ko.

Humakbang siya palapit sa akin nang maramdaman ko ang mga palad nya sa pisngi ko at hulihin ang mga tingin ko habang ramdam ko and dahan-dahan niyang pagpunas sa mga luha na dumadaloy sa pisngi ko.

"I'm selfish when it comes to what I owned." He paused as he looks at me seriously.

"Zoe I maybe forced you to be with me, I'm a heartless demon who doesn't know how to be pity and compassionate but this mafia prince always choose his slave. Zoe, you're living with me now and you can't do anything but obey what I want as I care about you."

He explained which makes me stopped as I'm becomes silent after hearing it from him.

Umiwas ako ng tingin dahil hindi ko alam kung bakit ba niya sinasabi ito sa akin kahit na ramdam ko ang mga mata nyang nakatitig parin sa akin. Ang sakit na makita ko ang mga magulang kong mawalan ng hininga sa harapan mo dahil sa kanya nang hindi ko alam ang dahilan kung bakit nya nagawa iyon sa kanila.

I can't do anything but to smile painfully thinking about what'll happen to me besides of this man, who is the reason why my parents is gone. How could I trust the man, who made my life mesirable?

"I know you're already tired. Zoe, let's go back now to our room." Ang sabi nya na ikinatango ko bilang sagot pagkatapos ay umalis na kami dito sa tabi ng dagat.

We both walked to go to our room, when I looked at this man beside me. I thought the world is too small for me to be with the man who made my life miserable but he is also the reason why I can smile again. Ano ang maaaring mangyari kapag nalaman nya na ako ang batang iyon na ako ang batang inutos nya sa tauhan nya upang patayin ay buhay at ito ay nasa tabi nya ngayon. Ang babaeng gusto nyang angkinin na para bang isang bagay na pag-aari niya.