ตอนที่ 14
ไม่ได้อยากคิดไปเอง แต่เมื่อมีเรื่องร้ายเข้ามา ย่อมต้องมีข่าวด้านลบหลุดรอดออกไปถึงหูคนในบ้านของภูมิเดช จนคนบ้านนั้นหาทางตัดไฟตั้งแต่ต้นลม ด้วยการส่งบุตรชายเดินทางไปต่างประเทศ ในช่วงเวลาที่เธอต้องการคำปรึกษาและกำลังใจจากเขามากที่สุด
ฮึ...อติกานต์เหยียดยิ้มหยามหยัน ไม่รู้เป็นโชคร้ายที่ต้องสูญเสียคนรักไปโดยไม่ทันตั้งตัว หรือเป็นโชคดีที่เธอไม่ได้เข้าไปเป็นสะใภ้ในบ้านของคนซึ่งเห็นแก่ทรัพย์สินเงินทอง ลาภยศและความมีชื่อเสียงมากกว่าความสุข มั่นใจได้เลยวันใดเอ่ยปากขอให้ช่วย...นอกจากบิดาและมารดาของภูมิเดชจะมองเธออย่างเหยียดหยามแล้ว ยังจะหาทางขับไล่เธอออกจากบ้าน ทั้งคำพูดและการกระทำให้เจ็บช้ำน้ำใจแน่นอน
“เอแคลร์”
“คะแม่” อติกานต์ขานรับเสียงแผ่วเบาคล้ายคนไม่มีจิตใจอิรังขังขอบสิ่งใด ในเมื่อหัวใจสลายไปแล้วจะให้เธอทำสิ่งใดก็บอกมา
“แม่ขอโทษนะลูก”
“สายเกินไปแล้วล่ะค่ะที่เราจะเอ่ยคำนี้กัน ต
