ซุนป๋อเหวินกำลังนอนตะแคงมองใบหน้างามที่หลับสนิทอยู่ข้างกาย คงเป็นเพราะว่านางดื่มสุราไปไม่น้อยทั้งยังกล้าหาญเรียกร้องความรักรุนแรงจากเขาโดยไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย สุดท้ายจึงไร้เรี่ยวแรงสลบไปกลางอากาศในขณะที่นางเป็นฝ่ายควบขี่
ร่างเล็กนอนพังพาบอยู่บนอกทั้ง ๆ ที่ยังคล่อมเขาอยู่ แม้ว่าซุนป๋อเหวินจะตบก้นนางอย่างแรงเพื่อให้นางทำในสิ่งที่ตนเองเป็นฝ่ายเรียกร้องให้จบสิ้นนางก็ยังไม่ยอมตื่น
เมื่อเป็นเช่นนี้ซุนป๋อเหวินจึงได้ลงมือด้วยเคี่ยวกรำนางต่อด้วยตนเองกระทั่งเสร็จสมโดยที่หลิวอี้เฟยยังคงนอนหลับสนิทและดูท่าทางเหมือนว่าจะฝันดีไม่ใช่น้อย
ซุนป๋อเหวินไต่นิ้วไปบนจมูกโด่งของนางเบา ๆ แล้วลากช้า ๆ ไปที่เปลือกตา หัวคิ้ว กรอบหน้า กระทั่งนิ้วเรียวมาหยุดอยู่ที่ริมฝีปากอ่อนนุ่มได้รูปงดงาม
ฉับพลันมุมปากก็หยักโค้ง เมื่อคิดถึงยามที่นางเปล่งเสียงครางกระเส่าอย่างไร้ความขวยเขิน ตั้งแต่หลับนอนกับนางมาก็หลายครา วันนี้
