แหกกฎรักเพื่อนสนิท

ฉันจะฆ่าพวกมันทั้งคู่เลย!

“กรี๊ดดด!!”

“ต้นหอมหยุด!ต้นหอม!”

“กรี๊ดพี่ทอยช่วยด้วย!”ฉันมองมิ้นท์เพื่อนสนิทของฉันที่ร้องเรียกให้พี่ทอยช่วยในขณะที่ฉันกำลังหยุมหัว

ใช่ค่ะ

ตอนนี้ฉันกำลังหยุมหัวนังเพื่อนตัวดีที่บังอาจมาหักหลังฉันแต่ว่าไงนะพี่ทอยช่วยด้วยงั้นหรอได้เลย

หมับ!

“อ๊ากกปล่อย!”ฉันใช้มืออีกข้างหยุมหัวไอพี่ทอยเช่นกันแม้ว่าจะหยุมยากหน่อยเพราะผมสั้นก็ตามทีแต่มันไม่มีอะไรมาหยุดแรงแค้นของฉันได้หรอก

“ต้นหอมหยุด!”ตัวของฉันลอยขึ้นทันทีด้วยความตกใจฉันก็เลยปล่อยมือที่กำลังหยุมหัวทั้งคู่ก่อนจะหันหลังมามองว่าใครอุ้มฉันซึ่งคนนั้นคือเซย์จินั่นเอง

“ปล่อยฉันนะเซย์ฉันจะฆ่าพวกมันทั้งคู่เลย!”ฉันดิ้นอยู่กลางอากาศแต่สุดท้ายก็สู้แรงเซย์จิไม่ได้เลยสักนิดเซยจิอุ้มฉันก่อนจะเดินถอยออกมาและวางฉันลงฉันมองทั้งคู่ที่กำลังดูแลหนังหัวให้แก่กันและกันอยู่ด้วยความโกรธ

“นี่มันอะไรกันวะ”พี่ทอยเอ่ยขึ้นอย่างโมโหก่อนจะหันมาทางฉัน

“เป็นบ้าอะไรของเธอต้นหอมมาทำร้ายคนอื่นเพื่อ?”พี่ทอยเอ่ยขึ้นอย่างไม่รู้สึกผิดทั้งๆ ที่เป็นฝ่ายบอกว่าจะขอฉันคบแต่ดันมาคบกับเพื่อนสนิทฉันเนี่ยนะส่วนยัยมิ้นท์ก็ได้แต่ยืนตัวสั่นๆ อย่างน่าสงสารอยู่ข้างหลังพี่ทอย

“พี่นั่นแหละเป็นบ้าอะไรไหนบอกว่าจะขอฉันคบไงแล้วนี่มันหมายความว่าไง!”ฉันตะโกนกลับไปอย่างเดือดๆ อยากจะพุ่งไปหยุมหัวอีกสักรอบแต่เซย์จิก็ดึงแขนห้ามเอาไว้

“เหอะ..ฮะฮ่าๆพี่เนี่ยนะเคยพูดตลกว่ะ”ฉันมองพี่ทอยอย่างอึ้งๆ เจ้าตัวหัวเราะพร้อมกับเดินมาหาฉันแต่เซย์จิก็เอาตัวเองบังไว้ก่อน

“หลบไป”พี่ทอยเอ่ยขึ้นด้วยดวงตาแข็งกร้าวแต่เซย์จิก็ไม่หลบแถมยังจ้องมองพี่ทอยไม่วางตาอีกฉันเห็นท่าไม่ดีเลยดันเซย์จิให้ออกมาตอนแรกเขาก็เหมือนจะไม่ยอมแต่พอฉันบอกว่าไม่เป็นไรเขาก็ยอมถอยไปแต่โดยดี

“ใช่ค่ะพี่เคยพูดวันนั้นวันที่พี่ยังแฮงค์แต่ก็ยังมาเรียนแถมยังบอกให้ฉันซื้อยาแก้แฮงค์มาให้ด้วย”

“วันนั้นพี่เป็นคนบอกกับปากของพี่เองว่าพี่จะขอฉันเป็นแฟนแต่ขอเวลาอีกหน่อย”พี่ทอยนิ่งไปทันทีกับคำพูดฉันเหมือนเขากำลังนึกเรื่องวันนั้นอยู่

“เธอจะเอาอะไรมากกับคนแฮงค์เพราะเมาเหล้าวะพี่จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าวันนั้นเราเจอกัน”ฉันมองอีกฝ่ายด้วยสายตาอึ้งๆ นี่เขาแก้ตัวออกมาได้หน้าด้านๆ อย่างี้เลยหรอ

“คนอย่างพี่เนี่ยนะจะคบเราผู้หญิงที่วิ่งตามผู้ชายที่ไม่ได้รักตัวเองต้อยๆ เป็นใครบ้างจะชอบเห้ยน้อง..มึงชอบป่ะที่จู่ๆ มีผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้มาตามเหมือนเป็นโรคจิตแบบนี้” ฉันมองพี่ทอยที่หันไปถามคนอื่นที่มายืนมองเหตุกาณ์ที่เกิดขึ้น

“ตอบสิวะ”

“มะไม่ครับไม่ชอบครับ”ชายคนนั้นตอบอย่างกล้าๆ กลัวๆ ทันที

“เห็นมั้ยล่ะมันไม่มีใครชองผู้หญิงแบบนั้นลงได้หรอก”

“แต่พี่!”

“ต้นหอมที่พี่ไม่ไล่เราไปเพราะพี่สงสารเราหรอกนะพี่เป็นผู้ชายที่ไม่อยากทำร้ายจิตใจเด็กสาวแบบเธอแต่แม้ว่าพี่จะทำตัวออกห่างเรามากเท่าไหร่เราก็ยิ่งตามติดพี่แจจนพี่เองก็รู้สึกหนักใจและอึดอัดใจ”ใบหน้าของพี่ทอยแปลเปลี่ยนเป็นเศร้าลงทันทีฉันมองสายตารอบข้างที่ดูเหมือนเห็นใจพี่ทอยแต่เขาเล่าเกินความจริงไปมาก

ใช่ฉันตามติดเขาก็จริงแต่ฉันไม่ได้ตามเขาต้อยๆเหมือนลูกหมาตามเจ้าของซะหน่อยใน1สัปดาห์จะมีวันที่มาเรียนตรงกันแค่3วันและ3วันนั้นฉันจะมาหาเขาแค่1วันบางครั้งก็เอาขนมมาฝากหรือบางครั้งก็มานั่งเล่นกับเขาเพราะใน1วันนั้นเป็นวันที่เจ้าตัวมีเรียนคนเดียวเลยชวนฉันที่มีเรียนบ่ายมานั่งแก้เหงาและอิฉันก็ยอมไงคะแม้ว่าจะต้องตื่นเช้าสักแค่ไหนฉันก็จะมาหาเขาเสมอ

แต่ฉันไม่คิดเลยว่าเขาจะกล้าพูดในสิ่งที่ไม่เป็นความจริงเลยออกไปแบบนั้นเขาพูดเหมือนกับว่าฉันเป็นโรคจิตที่ไปตามตื้อขอความรักจากเขาซึ่งมันไม่ใช่ไม่ใช่เลยสักนิดเขาเองนั่นแหละที่เป็นฝ่ายเข้ามาแตะเนื้อต้องตัวฉันพูดจาหวานๆ ใส่จนฉันคิดว่าเขามีใจให้

“มะมันไม่ใช่แบบนั้น..”เมื่อเจอสายตาที่ดูเหมือนจะไม่เชื่อฉันมากมายตัวฉันก็เริ่มสั่นด้วยความกลัวทันทีฉันกลัวว่าทุกคนจะเข้าใจฉันแบบที่พี่ทอยพูด

“พอเถอะหอมฉันฟังเรื่องทุกอย่างจากพี่ทอยแล้วแกทำให้พี่เขาอึดอัดนะรู้ไหม” มิ้นท์ที่เงียบอยู่นานเอ่ยขึ้นเจ้าตัวค่อยๆ เดินมาก่อนจะหยุดอยู่ข้างๆ พี่ทอย

“ฉันที่เป็นเพื่อนสนิทแกก็ยังอึดอัดเลยวันๆแกเอาแต่พูดถึงพี่ทอยอย่างนั้นอย่างนี้แกหมกมุ่นกับพี่ทอยจนเหมือนโรคจิตสายตาที่แกมองเขาก็ดูน่ากลัวเหมือนอยากจะกลืนกิน”

อันนี้ไม่เถียงก็เพราะเขาหล่อนี่-.-

“ฉันเลยไม่กล้าบอกแกว่าฉันกับพี่ทอยเราคุยๆกันอยู่เพราะฉันกลัวว่าแกจะบ้าและอาระวาดใส่ฉันไม่ก็พี่ทอยเหมือนอย่างวันนี้ไง”มิ้นท์พูดขึ้นก่อนจะซุกตัวเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของพี่ทอยส่วนฉันก็ได้แต่นิ่งเพราะพูดอะไรไม่ออกบวกกับสายตาของคนรอบข้างที่มองฉันเหมือนว่าฉันไปฆ่าใครตายมารวมถึงกลุ่มเพื่อนของฉันที่เดินเข้ามาปลอบมิ้นท์

สุดยอดเลยความรู้สึกที่โดนคนทั้งโลกเกลียดมันเป็นแบบนี้เองสินะ

ฉงฉานจังเลยลูกกก