“เฝ้ารอวันอาทิตย์”
1679 Words
“อาทิตย์หน้าพี่จะมาเวลานี้นะ มีตรงไหนไม่เข้าใจ เราก็เตรียมรอไว้เลยนะ” ภีมสั่งแคท
“ค่ะ”
“วันนี้เราก็ทบทวนของวันนี้ไป พี่ต้องไปทำงานพิเศษต่อ”
“พี่ไม่เหนื่อยเหรอ”
“ไม่หรอก พี่ชินแล้ว” ภีมยิ้มให้แคท
“พี่ต้องใช้เงินเยอะเลยเหรอ”
“อืม ช่วงนี้ยังต้องใช้เยอะอยู่ แต่อีกไม่กี่เดือนพี่ก็จะเรียนจบแล้ว” เขาจะได้ลดภาระค่าเรียนออกไป และสามารถหางานประจำทำ เงินจะได้ดีกว่านี้
“เอ่อ..แบบนี้พี่ก็ไม่มีเวลาให้แฟนสิ” แคทลองหยั่งเชิง
“พี่ยังไม่มีหรอก จะเอาเวลาที่ไหนไปมี” ภีมยิ้มให้แคทเสมอ
“จริงเหรอ” แคทใจฟูขึ้นมา
“ทำไมถึงถามพี่หละ”
“ก็ ก็แคทเห็นเฮียมีแฟนเยอะแยะ เลยคิดว่าพี่อาจจะมีเหมือนกัน แฮ่ะๆ”
“ทำไม เรามีแฟนแล้วเหรอ” ภีมถาม
แคทส่ายหัว
“ดีแล้ว ตัวแค่นี้ อย่าไปรีบมี เข้าใจมั้ย” ภีมเสียงเข้มขึ้น
“ค่ะ”
“ห้ามมีแฟน เดี๋ยวจะเสียการเรียน ตั้งใจเรียนไปก่อน”
“ถ้าพี่ไม่ให้แคทมีแฟน พี่ก็ห้ามมีเหมือนกัน”
“พี่โตแล้วนะ”
“งั้นแคทก็จะมีเหมือนกัน”
“เอ้า ได้ที่ไหนกัน เรายังเด็ก ห้ามมี!!” ภีมทำหน้าดุใส่
“ไม่รู้แหละ”
“อย่าดื้อสิ” ภีมลูบหัวแคท
“อืม.. เอาแบบนี้ ถ้าพี่จะมีแฟน พี่จะมาขอเราก่อน ดีมั้ย” ภีมยีหัวแคท
“พี่จะไม่แอบมีใช่มั้ย”
“ใช่ พี่จะมาขอเราก่อน” ภีมยิ้ม
“พี่สัญญาแล้วนะ”
“แต่เราก็ต้องสัญญาเหมือนกันนะ ว่าจะตั้งใจเรียน ไม่แอบมีแฟน หรือถ้าจะมีต้องให้พี่ดูก่อน”
แคทพยักหน้า “สัญญาค่ะ”
“มาเกี่ยวก้อยสัญญากัน” แคทชูนิ้วก้อยขึ้น ภีมแม้จะส่ายหัวให้กับความไร้เดียงสาของแคทแต่ก็ยอมทำตาม
“งั้นพี่ชายไปทำงานแล้วนะ”
“ค่ะ พี่อย่าลืมพักผ่อนบ้างนะ” เธอเป็นห่วงเขา
“ขอบใจนะ พี่ชายจะจำเอาไว้” เขาลูบหัวแคทด้วยความเอ็นดู
“ค่ะ อาทิตย์หน้าเจอกันนะคะ”
ภีมเดินลงบันไดมา ก็ยังเห็นไก่โต้งนั่งเล่นเกมอยู่
“ไปก่อนนะ” ภีมบอกลา
“อืม หาเวลากินข้าวด้วยนะ” ไก่โต้งตะโกนบอก
ภีมอมยิ้มแล้วเดินออกมา
“เห้อ” เขาถอนหายใจยาว
“ทำไมพี่จะไม่อยากพัก”
แคทลงมาหาไก่โต้ง
“เฮียเลิกเล่นก่อน” แคทแย่งจอยไป
“เอามานี่” ไก่โต้งแย่งคืน
“เฮียต้องตอบคำถามแคทก่อน” แคทเอาจอยไปซ่อนไว้ข้างหลัง
“จะถามอะไร” ไก่โต้งรำคาญ
“เรื่องพี่ภีม”
“ไอ้ภีมมันทำไม”
“พี่ภีม เขาต้องเอาเงินไปทำอะไรเหรอ”
“แล้วแกไปยุ่งอะไรกะมัน”
“เปล่า แคทแค่สงสัย ทำไมพี่ภีมต้องทำงานพิเศษเยอะแยะขนาดนี้”
“เราเป็นเด็ก อย่าไปยุ่งเรื่องคนอื่น ไปทำการบ้านโน้นไป เอาจอยคืนมาด้วย”
“งั้นถามอีกข้อเดียว พี่ภีมทำงานพิเศษที่ไหนบ้างเหรอ”
“โอ้ย เยอะแยะ อย่างวันนี้ ตอนบ่ายมันก็รีบไปเป็นพนักงานขายที่ร้านสะดวกซื้อเลยบ้านเราไปประมาณ 300-400 เมตร”
“เฮียมีเพื่อนขยันขนาดนี้ ทำไมเฮียไม่เอานิสัยขยันๆ ติดตัวบ้างล่ะ” แคทกอดอกมองพี่เช้า ที่ตั้งอกตั้งใจเล่นเกม
“ก็แม่ให้เฮียเฝ้าแกไว้ไง เฮียเลยไปไหนไม่ได้”
“ถ้าแบบนี้เรียกเฝ้า คราวหน้าเฮียไปทำง่นบ้างเถอะ นี่ถ้าแคทจะแอบหนีไปเที่ยว เฮียก็ไม่รู้หรอก”
“จะพูดมากไปแล้วนะ ยัยแคท ชั้นเป็นพี่แกนะ” ไก่โต้งเริ่มหงุดหงิด วางจอยลง หันมาจ้องหน้าแคท
“เฮียจะตีแคทใช่ไหม แคทจะโทรไปฟ้องแม่ แม่จ๋าาาา” แคทรีบวิ่งขึ้นห้อง
“เฮ้ย ยัยน้องบ้าเอ้ย” ไก่โต้งขยำหัวตัวเองด้วยความหงุดหงิด ก่อนจะหยิบจอยมานั่งเล่นต่อ
แคทนั่งยิ้มอยู่ในห้องคนเดียว นึกถึงอาทิตย์หน้าที่พี่ภีมจะมาสอนเธออีก หัวใจน้อยๆ ของเธอก็พองโตขึ้นมา
ตอนนี้แคทตั้งใจเรียนมากขึ้น ส่วนช่วงเย็นถ้าพอมีเวลาเธอจะแอบไปดูภีมทำงาน เธอนั่งนับวันรอให้ถึงวันอาทิตย์ เพราะจะได้เจอเขาอีก
“พรุ่งนี้จะได้เจอพี่ภีมแล้ว” เธอตั้งนาฬิกาปลุกไว้ตอน 6 โมงเช้า
“เมื่อไหร่จะเช้านะ” เธอนอนถือนาฬิกาปลุก จ้องอยู่นานสองนาน
“พรุ่งนี้เจอกันนะคะ” เธอวางนาฬิกาปลุกที่หัวเตียง นอนยิ้มเล็กยิ้มใหญ่ ก่อนจะหลับไปทั้งรอยยิ้ม
~~ตี๊ด ตี๊ด ตี๊ดดด~~ เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น เธอรีบตื่นทันที
“เช้าสักที” เธอรีบไปอาบน้ำ แต่งตัว เพื่อรอครูสอนพิเศษมาสอน
แปดโมง ไก่โต้งเดินมาที่ห้องแคท จะมาปลุกเธอให้รีบไปอาบน้ำ แต่งตัว เตรียมเรียนพิเศษ
ก๊อกๆๆ ~~ ไก่โต้ง เคาะประตูห้องแคท
“ตื่นได้แล้วนะ ยัยแคท” ไก่โต้งตะโกน วันนี้วันหยุดเค้าแท้ๆ แต่แม่ยังบังคับให้เขามานอนบ้าน คอยดูแลยัยแคทอีก
แคทเปิดประตูให้ไก่โต้ง
ไก่โต้งที่สะลึมสะลือ รีบเอามือขยี้ตาตัวเองทันที
“ผีอะไรเข้าสิง” ยัยแคทตื่นแต่เช้า อาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อย
“ผีอะไร” แคททำหน้างง
“ผีต้องสิงแกแน่ๆ รีบออกมาเดี๋ยวนี้” ไก่โต้งเขย่าตัวแคท
“เฮียบ้าอะไรแต่เช้า” แคทดันมือพี่ชายออก
“แกไม่มีทางตื่นแต่เช้า เพื่อเรียนพิเศษแน่ๆ” ไก่โต้งมองอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง
“เฮียไปนอนต่อไป มาพูดถึงผงถึงผีอะไรแต่เช้า” แคทบ่น
“หรือว่ารีบตื่น จะหนีออกไปข้างนอก” ไก่โต้งระแวง
“ไม่ไป” เธอลากไก่โต้งมาที่โต๊ะเขียนหนังสือ
“เนียะ แคทเตรียมหนังสือวางรอแล้ว” เธอบอกพี่ชายให้เขาสบายใจ
“หรือว่าแกป่วย” ไก่โต้งเอามืออังหน้าผากน้องสาว
“ตัวก็ไม่ร้อนหนิ”
“ออกไปเลย ไปนอนต่อไป” แคทเริ่มลำไยพี่ชาย ลากเขาออกมานอกห้อง แล้วปิดประตูใส่ ไก่โต้งเดินเกาหัวกลับห้องตัวเองแบบงงๆ
เมื่อเห็นว่าไก่โต้งกลับไปแล้ว แคทเดินไปเปิดประตูห้อง รอภีมมาสอน เธอลงไปกดน้ำร้อนใส่โจ๊กคัพขึ้นมากินบนห้อง และหยิบเอาจานมาใส่ขนมและนมที่แอบซื้อมาเตรียมไว้ให้เขาด้วย เผื่อพี่เขาหิว เธอจำได้ว่า เฮียโต้งเคยพูดว่าพี่ภีมชอบกินแต่มาม่า
ก๊อกๆๆ ~~ ภีมสะพายเป้ยืนพิงเคาะประตูหน้าห้องแคท ส่งสัญญานให้เธอรู้ว่าเขามาแล้ว แม้ประตูห้องจะเปิดอยู่ก็ตาม
“พี่เข้าไปนะ”
“ค่ะ”
ภีมนั่งลงข้างเธอ แคทลุกขึ้นมายิ้ม นมกับขนมที่เตรียมไว้มาให้เขา
“พี่กินนี่ก่อน ค่อยสอน”
“เตรียมขนมให้พี่ด้วยเหรอ”
“ใช่ค่ะ”
“ขอบใจนะ” ภีมหยิบขนมคุ๊กกี้กับนมขึ้นมากิน
“แล้วเรากินอะไรยัง”
“กินโจ๊กไปแล้วค่ะ พี่อยากกินมั้ย”
“ขอบใจน้องสาว แต่แค่นี้พี่ก็อิ่มแล้ว” เขายกกล่องนมขึ้นดูด
“ก่อนจะเรียนของวันนี้ ไหนเอาการบ้านที่พี่ให้ไว้ มาให้พี่ตรวจก่อน”
แคทรีบเปิดสมุดส่งให้เขา ลุ้นว่าจะทำถูกมั้ย
“เก่งมาก ทำถูกหมดเลย” เขาเอ่ยชมก่อนยื่นสมุดคืนให้
“พี่สอนเข้าใจกว่าครูที่โรงเรียนอีก”
“แล้ววันนี้อยากให้พี่สอนเรื่องอะไร” เขายิ้มให้เธอด้วยความเอ็นดู
“เรื่องนี้ค่ะ”
“ได้สิ เราดูตรงนี้ก่อนนะ” ภีมเริ่มอธิบาย แคทตั้งใจฟัง และแอบมองภีมเรื่อยๆ ทำไมวันนี้สีหน้าเขาอิดโรยจังนะ
“เข้าใจยังครับ” ภีมถามเอง
“ค่ะ” แคทพยักหน้า
“ลองทำแบบฝึกหัด สามข้อนี้ให้พี่ดูหน่อย ว่าเข้าใจจริงหรือเปล่า”
“สบายมาก”
ภีมลุกขึ้นไปนั่งที่เตียง เพื่อจะได้ไม่รบกวนเธอทำแบบฝึกหัด แคทเอียงกระจกที่เธอวางไว้ที่โต๊ะเขียนหนังสือให้ทำมุมมองเห็นภีม เธอเห็นภีมหาวหลายครั้ง
“พี่ภีม ถ้าพี่นั่งอยู่แบบนี้ แคทกดดัน พี่ช่วยนอนหลับไปก่อนได้ไหม เสร็จแล้ว เดี๋ยวแคทปลุกให้มาตรวจ”
“งั้นพี่ลงไปข้างล่างดีกว่า” เขากลัวดูไม่ดี ถ้านอนเตียงเธอ
“ไม่ได้ ถ้าพี่ลงไป แล้วแคทสงสัย แคทจะถามใคร พี่นอนอยู่นี่แหละ ถ้าสงสัยแคทได้ปลุกพี่ได้” แคทหันไปจ้องหน้าภีม
“ก็ได้” เขาลังเลแป๊บนึงก่อนตอบตกลง เขาหงายหลังลงไปนอนบนเตียงของเธอ ใช้แขนตัวเองกนุนหัว
แคทเห็นรีบลุกขึ้น แล้วดึงภีมให้ขึ้นไปนอนที่หมอนให้ดีๆ
“พี่นอนไปเลยนะ ห้ามแอบดูตอนแคททำนะ”
“งั้นพี่ของีบสักแป๊บนะ ถ้าเสร็จแล้ว ก็มาปลุกพี่”
“ค่ะ”
เธอปล่อยให้ภีมนอนพักผ่อน ส่วนเธอนั่งทำแบบฝึกหัดเงียบๆ เธอดูเวลา ตอนนี้ 10.33 น. เขาต้องไปทำงานบ่ายโมง ค่อยปลุกสัก 11.30 น. แล้วกัน พี่ภีมได้นอนพักสักชั่วโมงหนึ่ง
ภีมที่เมื่อคืนไปทำงานพิเศษแทนเพื่อนอีกคนที่มีธุระกะทันหัน กว่าจะเลิกงานก็เจ็ดโมงเช้า เขากลับไปหอรีบอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วก็รีบมาสอนพิเศษ ทำให้เขายังไม่ได้นอนและกินอะไรเลย พอได้กินขนมกับนมที่แคทเตรียมไว้ให้ ก็พอหายหิวไปได้ พอเธอบังคับให้เขานอน เขาที่ไม่ได้นอนมาทั้งคืน ง่วงนอนอยู่แล้ว พอหัวถึงหมอนจึงหลับไปอย่างง่ายดาย
แคทได้ยินเสียงลมหายใจที่สม่ำเสมอของเขาก็ยิ้มออกมา ตอนนี้พี่ภีมกำลังนอนหลับอยู่บนเตียง
- Writer
