“พาเข้าโรงแรม”

1378 Words

“พี่ไม่รักษาสัญญาเรื่องอะไร แคทบอกพี่หน่อยสิ” ภีมเดินไปดักหน้าแคทที่กำลังเดินเซไปเซมา “พี่ภีมไม่รักษาสัญญา” แคทชี้หน้าภีม “พี่จำไม่ได้ นึกไม่ออกจริงๆ ว่าพี่สัญญาอะไร” ภีมจับไหล่แคทไว้ “ฮึ ฮือ ๆๆๆ” แคทร้องไห้ออกมา “อย่าร้องสิ พี่ขอโทษ” แคทสวมกอดภีม “ฮือๆๆๆๆ” “โอ๋ๆๆ พี่ขอโทษ อย่าร้องเลยนะ เดี๋ยวพี่ขับรถไปส่งนะ” ภีมลูบหัวแคท “แคทไม่อยากเดินแล้ว” เธอนั่งลงกับพื้น “แคทลุกขึ้นก่อน” ภีมพยุงขึ้น แต่แคทไม่ยอม “ถ้าพี่ไม่ให้แคทขี่หลัง แคทจะนั่งอยู่แบบนี้” “เราโตแล้วนะ อย่าดื้อสิ” “พี่ว่าแคทตัวโตเหรอ ฮือๆๆๆ แคทหนักแค่ 47.8 เองนะ” เธอร้องไห้โวยวาย “ไม่โตๆ พี่ชายจะแบกแคทไปที่รถ” “แต่แคทเรียกรถไว้แล้ว” “ไม่ได้!!! สภาพแบบนี้พี่จะให้ไปกับคนอื่นได้ไง” “พี่ต้องให้แคทขี่หลัง” “ก็ได้ ขึ้นมาสิ” ภีมหันหลังให้แคท จับมือเธอมาเกาะที่บ่าเขา แคทซบหน้าลงที่หลัง “ไม่ได้เจอกันนาน จนตอนนี้เป็นยัยขี้เมาไปแล้ว” ภีมบ่นระหว่างที่ให้แคทขี่หลังมาที่รถ “แคทไม่ได้ขี้เมา แต่วันนี้เป็นวันเกิดเพื่อน แคทเลยดื่มไปนิดหน่อย” แคทเอื้อมมือไปจับหน้าอกภีม “ทำอะไร” ภีมสะดุ้ง เพราะแคทบีบอกเขา “ฮือๆๆๆ ทำไมตรงนี้ไม่โตเลย ทำไมเล็กเหมือนของแคทเลย ฮือๆๆๆ” “แคทพูดอะไรเนียะ” ภีมเริ่มเขิน “ทำไมนมพี่เล็กเหมือนของแคทเลย พี่อายุมากแล้วทำไมนมยังเล็กอยู่ แสดงว่าของแคท มันก็จะไม่โตขึ้นใช่มั้ย ฮือๆๆๆ มันจะไม่โตแล้ว ฮือๆ” เธอขยำอกสองข้างของภีม “แคทหยุดนะ” “ไม่หยุดๆๆๆ” ยิ่งห้ามเธอยิ่งขยำอกภีมอรงขึ้น จนภีมต้องวางเธอลง “แคท ฟังพี่ชายนะ” เขารวบมือแคทไว้ “…” แคทนิ่งเงียบมองหน้าเขา “วันหลังห้ามไปกินเหล้ากับใครเด็ดขาด!!” “ทำไมอะ” เธอยื่นหน้ามาใกล้ภีม “เพราะแบบนี้นี่แหละ” ภีมปล่อยมือเธอแล้วยืนขึ้น แคทจับหน้าอกตัวเอง “ฮือๆๆ มันเล็กเท่าของพี่จริงๆ ด้วย อ่าาา” ภีมยืนเกาหัว ไม่รู้จะทำยังไงดี “เราพักหอในที่มหาลัยใช่ไหม” “ช่ายยย” “ตึกไหน ชั้นไหน จำได้มั้ย” “ม่ายได้ค๊าา ฮ่าๆ” ภีมส่ายหัว นั่งลงจับมือแคทไว้ที่คอเขา ช้อนตัวแคทขึ้นอุ้ม “อย่าปล่อยมือนะเดี๋ยวตก” “รับทราบค่าาาา” แคทไม่ปล่อยมือ แต่ซบที่อกเขาแทน ภีมเปิดประตูรถอย่างทุลักทุเล กว่าจะวางแคทที่เบาะ แล้วรีบประตู ก่อนจะวิ่งมาฝั่งคนขับ เขาไม่ลืมที่จะเอื้อมไปดึงเข็มขัดนิรภัยจะมาคาดให้เธอ แต่แคทขยับตัวพอดี ทำให้ริมฝีปากนุ่มประทับลงบนแก้มของเขา ตึก ตึก ตึก เขาขยับตัวออกคาดเข็มขัดให้เธอ ก่อนออกรถ ‘เมาขนาดนี้ พากลับหอที่มหาลัยคงไม่ดีแน่ ตึกไหน ห้องไหนก็ไม่รู้’ เขาเหลือบมองแคท ถ้าพาไปนอนที่บ้าน คนแถวนั้นก็คงมองเธอไม่ดี เขาเลยตัดสินใจพาเธอไปนอนค้างที่โรงแรม “เดินดีๆ สิแคท” ภีมประคองแคทที่เดินเซจะล้มไปที่ห้องพัก เขาประคองเธอมาที่เตียงนอน รีบดึงผ้าห่มขึ้นมาปิด เพราะกระโปรงที่แคทใส่ค่อนข้างสั้น “คืนนี้นอนนี่แล้วกันนะ” ภีมถอดรองเท้าให้เธอ ส่วนตัวเขาเองเดินไปล้างหน้าในห้องน้ำ แล้วชุบน้ำผ้าขนหนูออกมาเช็ดที่แขนให้ “แคทอย่าดิ้นสิ จะได้สบายตัวเวลานอน” “แคทปวดฉี่” ภีมเกาหัวเลย เขาช่วยเธอออกมาจากผ้าห่ม กระโปรงเลิกขึ้นจนเห็นขาอ่อน เขารีบดึงลง “นี่ไม่คิดว่าพี่เป็นผู้ชายบ้างหรือไง” ภีมบ่น “พี่รอข้างนอกนะ” แคทฉี่เสร็จ เปิดประตูออกมา “แคทมึนหัวจังเลย” เธอยืนเกาะประตู “ทีหลังก็อย่ากินเหล้าอีกนะ” ภีมประคองแคทมาที่เตียง ให้เธอนอนพัก แต่แคทที่เมาไม่ค่อยมีสติ ดึงภีมตามลงมาด้วย ปากหนาประกบบางพอดี ภีมตาโตรีบดันตัวเองขึ้น ตึก~ตึก~ตึก~ ใจเขาเต้นแรงอีกแล้ว แต่แคทกอดคอภีมไว้ ไม่ยอมให้ลุกขึ้น ตอนนี้หน้าภีมห่างจากแคทแค่สามนิ้ว แคทหลับตา ปากเผยอเล็กน้อย ภีมอดไม่ได้ที่จะจ้องมองปากบางที่มีกลิ่นแอลกอฮอล์ลอยออกมาจางๆ “พี่ภีมทำไมพี่ผิดสัญญาาา” แคทพูดขึ้นมาอีกครั้ง แม้ยังหลับตาอยู่ ภีมเริ่มสงสัยว่าเขาไปผิดสัญญาอะไรเธอ เธอถึงไม่พอใจขนาดนี้ “พี่ผิดสัญญาอะไร ไหนบอกพี่มาสิ” ภีมแกะมือที่คอออก จะห่มผ้าให้ก็ถูกเธอนอนทับอยู่ “กระโปรงตัวนี้ เลิกใส่ไปเลยนะ” ภีมหันหน้าไปทางอื่น ลุกขึ้นไปหยิบผ้าเช็ดตัวมาห่มให้ แคทก็ดึงออกอีก “ห่มไว้สิ” “เขาก็เป็นผู้ชายนะ แล้วความอดทนของพี่ก็มีจำกัดนะ อย่ามาทดสอบพี่แบบนี้” “แคทร้อน” เธอปลดกระดุมเสื้อออก ภีมรีบจับมือแคทไว้ “เดี๋ยวพี่เช็ดตัวให้นะ” ภีมรีบเอาผ้าขนหนูไปชุบน้ำมาเช็ดให้ ภีมเช็ดที่หน้า ที่คอ ที่แขน เขามองขาเธอที่กระโปรงตอนนี้มันแทบจะไม่ปิดอะไรอยู่แล้ว เขาดึงผ้าขนหนูมาปิด แล้วหายใจเข้าออกช้าๆ “เออะ แคทอยากอ้วก” ภีมรีบพาเธอมาที่ชักโครก คอยลูบหลังให้เธอ แต่แคทเมามาก จนทำอ้วกเลอะที่เสื้อจนได้ ภีมยื่นน้ำให้แคทบ้วนปาก “ดีขึ้นมั้ย” “ดีขึ้น” เธอนั่งหมดสภาพข้างชักโครก ภีมเห็นเสื้อเธอเลอะ จึงเทน้ำล้างให้ แต่เสื้อเธอสีขาวแถมบางอีก พอโดนทำให้เห็นอะไรชัดเจน “ข้างบนก็บาง ข้างล่างก็สั้น ใครใช้ให้ใส่แบบนี้กันนะ” ภีมเอาผ้าขนหนูห่อตัว แล้วอุ้มเธอกลับมาที่เตียง เห็นเสื้อเธอเปียกจากน้ำที่เขาล่างอ้วกให้ก็กลัวเธอจะไม่สบาย จึงเอาผ้าแห้งมาซับน้ำให้ แคทดึงผ้าออก แล้วจับมือภีมมาวางที่อกเธอ “ตรงนี้มันไม่โตสักที ฮือๆๆ” แคทจับมือภีมถูไปมา ภีมตัวแข็ง ดึงมือออกแต่แคทไม่ยอม “ตรงนี้ไม่โต พี่เลยไม่ชอบใช่มั้ย ฮือๆๆๆ” ภีมใช้มืออีกข้างจับมือเธอออกจากมือเขา “ฮือๆๆๆๆๆๆ พี่รังเกียจที่ตรงนี้ไม่โต ฮือๆๆ” เธอร้องโวยวาย “เปล่าๆ ไม่ใช่แบบนั้นนะ อย่าร้องๆ” ภีมลูบหัวแคท “ถ้าไม่รังเกียจ ทำไมพี่ไม่จับไว้ ฮือๆๆ” เธอชี้มาที่หน้าอกของเธอ คงเป็นเพราะผู้หญิงที่เธอเจออยู่กับพี่ภีมมีหน้าอกที่โต เธอเลยฝังใจว่า พี่ภีมไม่ชอบคนหน้าอกเล็ก “แคท พี่เป็นผู้ชายนะ!!!” ภีมเสียงดัง เพราะถ้าเธอพิเรนท์ทำอะไรมากกว่านี้ เขาอาจทนไม่ไหว ทำในสิ่งที่ไม่ควรทำก็ได้ “พี่ภีม แคทก็เป็นผู้หญิงนะ!!!” เธอตะโกนกลับ และเธอไม่อยากเป็นแค่น้องสาว เธออยากให้เขามองเธอเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ภีมปล่อยเธอไว้บนเตียง แล้วเดินออกไปนั่งที่โซฟา สงบสติอารมณ์บางอย่างที่ไม่ควรเกิดขึ้น “แคทเป็นน้องสาวมึงนะ ท่องไว้สิไอ้ภีม” ปากบอกให้ท่อง แต่ตากลับมองที่มือตัวเอง ในสมองนึกถึงแต่ตอนที่มือเขาจับหน้าอกแคท ยิ่งนึกร่างกายเขายิ่งร้อนวูบวาบ “น้องสาวๆๆๆๆ นั่นน้องแคทน้องสาวมึงนะโว้ย มึงท่องไว้เยอะๆ ไอ้ภีม จะได้จำได้ มึงจะคิดแบบนี้กับน้องไม่ได้” เขาเดินไปหยิบน้ำเย็นมาดื่ม หวังช่วยให้ร่างกายเย็นลง แต่มันไม่สามารถดับความร้อนในร่างกายของเขาได้ เขาเลยต้องไปอาบน้ำอยู่นาน ก่อนจะเดินไปดูแคทที่นอนอยู่

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more