“พี่ไม่ได้หมายความแบบนั้นครับปิ่น พี่แค่เป็นห่วง ไม่อยากเห็นปิ่นต้องมาเจ็บตัวแบบนี้อีก ส่วนเรื่องรูปขวัญ พี่ตั้งใจจะเก็บนานแล้วแต่ก็ยุ่งจนลืมทุกที” ดนัยภัทรแทบไม่อยากจะเชื่อว่าชีวิตของเขามันจะมีวันนี้ วันที่ต้องมานั่งอธิบายถึงคำพูด และการกระทำของตัวเองให้ใครสักคนได้เข้าใจ แต่เพราะคนๆ นั้นคือภรรยา เขาจึงจำเป็นต้องทำเพราะไม่อยากให้เธอคิดมาก แม้ว่าลึกๆ ในใจเหตุผลที่ยังเก็บรูปคนรักเก่าไว้จะเป็นเพราะยังคิดถึงอยู่ก็ตามที แต่อย่างไรเขาก็ไม่อยากเป็นต้นเหตุทำให้บัวบูชาเสียใจ
“ปิ่นขอโทษค่ะ พี่ภัทรอย่าโกรธปิ่นเลยนะคะ” แทนคำตอบดนัยภัทรโน้มตัวคนขี้แงเข้ามากอดเมื่อเห็นว่าเธอกำลังร้องไห้ เขาหรือจะโกรธเธอลง แค่เห็นเธอร้องไห้ใจเขาก็เจ็บแทบแย่ เรื่องที่จะให้โกรธลืมไปได้เลย
เพราะว่ามันคงไม่มีวันนั้นแน่
เป็นไปตามคาดที่ดนัยภัทรจะถูกมารดาสวดยับเมื่อเห็นบาดแผลที่นิ้วของภรรยาคนโปรดของท่าน เดือดร้อนบัวบู
