“ปิ่นไม่ทราบค่ะ เขามาปิ่นในฐานะที่เป็นเจ้าของร้านก็ต้องต้อนรับ” บัวบูชาให้คำตอบไปตามที่รู้สึก ทั้งๆ ที่ความจริงแล้วเธอก็พอจะมองออกอยู่บ้างว่าการที่ทศวินเทียวไปเทียวมาอยู่ที่ร้านเธอนั้นเป็นเพราะอะไร โชคดีที่หนนี้เขาไม่ได้มาหาเธอ แต่เหมือนจงใจมากวนประสาทอีกคนมากกว่า
“ให้ดาวทำแทนก็ได้นี่”
“สองคนนั้นเขาถูกกันที่ไหนคะ เจอหน้ากันแต่ละทีก็ทะเลาะกันตลอด” ยิ่งภรรยาพยายามหาเหตุผลมาหักล้างข้อเสนอของเขามากเท่าไหร่ดนัยภัทรก็ยิ่งรู้สึกไม่ชอบใจมากขึ้นเท่านั้น เขาหวงทุกสิ่งที่เป็นของตัวเอง และตอนนี้เวลานี้เขาก็หวงบัวบูชามากเสียจนอยากสั่งให้เธอปิดร้านแล้วอยู่กับบ้านเฉยๆ จะได้ไม่ต้องออกไปไหน หรือเที่ยวส่งยิ้มให้ใคร
“พี่ไม่ชอบสายตาเขาที่มองปิ่นเลย มันไม่น่าไว้ใจ”
“พี่ภัทรคิดมากไปเอง ปิ่นไม่ได้คิดอะไรกับเขาค่ะ เรื่องแบบนี้ปรบมือข้างเดียวไม่มีทางหรอกค่ะ” ก็เหมือนที่เธอรักเขาข้างเดียวมาตลอด
ต่อให้เธอ
