บทที่ 3

1995 Words

ออดดด! ปลายนิ้วเรียวจิ้มไปที่ปุ่มกดออดหน้าประตู เพื่อให้คนด้านในเปิดให้ เพราะเธอไม่รู้รหัสเข้าห้อง และเขาก็ยังไม่บอก กรึบ~ ประตูบานใหญ่ถูกปลดล็อกจากด้านใน ก่อนที่คนตัวเล็ก จะลากสังขารกลับเข้าไปในห้อง ซึ่งคนที่เปิดประตูให้เธอ ไม่ได้ในอยู่ห้องรับแขก เธอเลยเดินไปที่ตู้เย็นเพื่อดื่มน้ำแก้หิว ตั้งแต่ตื่นนอนจนถึงตอนนี้ ยังไม่มีสารอาหารตกถึงท้อง เพราะมัวแต่ไปทำเรื่องที่เรื่องไม่ใช่เรื่องของตัวเอง ยังดีที่กลับมาก่อนหกโมง ไม่อย่างนั้น เธอคงอดทานมื้อเย็นอีกแน่ๆ “โอ๊ะ?” สาวน้อยส่งเสียงแปลกใจ เมื่อเปิดตู้เย็นแล้วพบว่ามีชานมไข่มุกนับสิบแก้ว วางเรียงรายอยู่บนชั้น นอกเหนือจากน้ำเปล่า นัยน์ตาสีน้ำตาลสวยเบิกโต พลางกระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ จนลืมไปเลยว่าตัวเองขาพลิก แต่พอรู้สึกเจ็บก็เลิกกระโดด แล้วหยิบชานมไข่มุกหนึ่งแก้วมาเจาะดื่มในทันที “อืมมม ง้ำๆๆๆ~” จากที่นอยด์อยู่ พอได้ดื่มของโปรดเข้าไป ถึงกับหายเป็นปลิดทิ้ง กระต่ายน้อยน่ารัก ยืนดิ้นดุ๊กดิ๊กอย่างมีความสุข ก่อนจะถือแก้วชานมไข่มุกเดินไปเคาะห้องเรียกคนที่ซื้อมาให้ กรึบ~ ประตูห้องเปิดออก โดยเจ้าของร่างสูงใหญ่กำยำ เขาใส่สูทผูกไทสุภาพเหมือนเพิ่งจะกลับจากที่ทำงานไม่นานมานี้ ซึ่งเธอไม่รู้ ว่าเขาทำงานเกี่ยวกับอะไร รู้เพียงแค่ว่า ตอนนี้ควรจะยิ้มหวานๆ แล้วเข้าไปสวมกอด แทนคำขอบคุณ “ทำอะไร?” ลุงรามไม่ได้ผลักออก แต่เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ “วันนี้หนูดีรู้สึกนอยด์มาก แต่ลุงรามช่วยทำให้หนูดีมีความสุข ขอบคุณสำหรับชานมไข่มุกนะคะ” ร่างเล็กโอบกอดเอวสอบสัน ดวงหน้าจิ้มลิ้มแนบบริเวณนั้น ก่อนจะคลายออก “ทำไมไม่ไปหาหมอ?” “คะ?” นัยน์ตาคมกริบจ้องมองขาซ้ายเรียวสวย “อ้อ ขาของหนูดีไม่เป็นอะไรมากหรอกค่ะ” ใบหน้าหล่อเหลาส่ายหัวเอือมระอา ก่อนจะเดินออกจากห้องนอน แล้วดึงชายเสื้อคนตัวเล็ก ให้กลับไปนั่งรอบนโซฟา ก่อนที่เขาเดินจะไปหยิบขวดยานวดในตู้เก็บยา มานวดขาให้เธอ จังหวะนั้น บอกเลยว่าเป็นจังหวะ ‘ตกหลุมรัก’ ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก! ก้อนเนื้อในอกข้างซ้าย เต้นโครมครามอย่างบ้าคลั่ง จนชายคู่หมั้นละสายตาจากการนวดขา ขึ้นมาสบตากับสาวน้อย ที่นั่งกระพริบตาปริบๆ แก้มแดงซ่านด้วยความเอียงอาย “หัดเลือกเข้าสังคมซะบ้าง จะได้ไม่เสียความรู้สึก” “คะ?” ดวงหน้าจิ้มลิ้มเอียงคอเล็กน้อย แต่พอเห็นสีหน้าฉายแววเป็นห่วง ก็รู้ทันทีว่าคุณลุงกิตบอกเขาแล้ว ว่าเกิดอะไรขึ้น “มีเงิน หัดมีสมองบ้าง” ประโยคนี้ เหมือนจะด่าเธอนะ (แอบเจ็บ T~T) “หนูดีแค่อยากจะไถ่โทษ” “ผิดก็ผิดด้วยกัน แล้วทำไมเธอต้องไถ่โทษคนเดียว” “…..” กำลังใช้สมองอันน้อยนิด คิดตามคำพูดของผู้ใหญ่ “เพื่อนดีไม่ดี สามารถเลือกคบได้ อยู่ที่ตัวเธอเลือก” เขากำลังจะบอกเป็นนัยว่า เพื่อนสาวแก๊งนี้ ไม่ควรคบหา ทั้งที่เราสนิทกันมาตั้งแต่อนุบาล หากให้เลิกคบไปเลย เธอจะทำได้ไหม แค่คิดก็แอบเหงาเพราะไม่มีเพื่อนให้คุยด้วย “ถ้าหนูดีเลิกคบกับเพื่อนแก๊งนี้ ลุงรามจะเล่นกับหนูดีไหมคะ?” คำชักชวนของเด็กสาว ทำเอาฝ่ายชายที่โตเป็นผู้ใหญ่แล้วถึงกับนิ่งคิด เพราะการเล่นที่พูดถึงไม่รู้ว่าเล่นอะไร “อยู่ที่ว่าเธอจะเล่นอะไร” เขาตอบแบบปลายเปิด ยังไม่ตกลงว่าจะเล่นด้วย “อืม~ หนูดีอยากเล่นพ่อแม่ลูก” “ว่าไงนะ?” “เรามาทำลูกกันไหมคะ ลุงราม” “(⁠-⁠_⁠-⁠メ⁠)” “ถือเป็นการฝึกซ้อมเผื่ออนาคตก็ได้ หลังจากเรียนจบ หนูดีจะได้เป็นการเป็นงาน เพราะเล่นพ่อแม่ลูกกับลุงรามมาก่อนแล้ว” กระต่ายน้อยยิ้มกรุ้มกริ่ม ทว่าเสือดุอย่างลุงรามกลับทำหน้าเข้ม เพราะคำพูดคำจาของเธอ ยังแก่แดดเกินตัว “เริ่มเล่นเลยแล้วกัน~” สิ้นสุดประโยคนั้น คนตัวเล็กก็ดีดตัวลุกขึ้นจากโซฟา พอรู้สึกว่าอาการขาพลิกดีขึ้น เธอจึงรีบสับขาวิ่งสี่คูณร้อยเข้าไปในห้องนอน อย่างถือวิสาสะ ซึ่งเจ้าของห้องก็เดินตามมาติดๆ หวังลากเด็กแสบออกไปจากพื้นที่ส่วนตัว ทว่าเด็กดื้อคนนี้ กลับดิ้นหนีทุกวิถีทาง ให้รอดพ้นเงื้อมมือของชายคู่หมั้น บอกเลยว่าเด็กวัยนี้ พลังงานเหลือเฟือ เขาจับเธอไม่ได้หรอก! “ล่อแล่ ล่อแล่ แบร่~” สาวน้อยแลบลิ้นปลิ้นตาใส่อีกฝ่ายอย่างทะเล้น ก่อนจะกลิ้งหลบไปอีกทาง ให้ชายคู่หมั้นคว้าอากาศแทนตัวเธอ แต่ก่อนจะลุกขึ้นจากเตียง เสื้อเกาะอกดันถูกกระชากจากฝ่ามือหยาบใหญ่ ดึงคนตัวเล็กหงายเงิบ กลับลงไปนอนบนเตียง พรึบ! ทันทีที่เสียการทรงตัว คนตัวใหญ่ก็รีบขึ้นมาคร่อมร่างเล็ก ไม่ให้ดิ้นหนี จากนั้นก็ถอดสายเข็มขัดหนัง มัดข้อแขนสองทั้งข้าง เหมือนในหนังเรทอาร์ ที่เคยเห็นเพื่อนผู้ชายเปิดดู “ละ ลุงรามคะ เล่นพ่อแม่ลูกไม่รุนแรงแบบนี้นะคะ” “บอกตอนไหน ว่าจะเล่นด้วย” เสียงเข้มพูดพลางยกแขนเรียวเล็กทั้งสองข้าง ชูขึ้นเหนือศีรษะของคนใต้อาณัติ จากนั้นก็ถอดเนกไท ปลดกระดุมเสื้อสามเม็ดบน เพื่อระบายความร้อน จากการวิ่งไล่จับเด็กดื้อ แล้วแทนที่เธอจะกลัว กลับมองว่าเขา กร้าวใจดีจัง “หึ…” หนุ่มหล่อเค้นเสียงหัวเราะในลำคอ นัยน์ตาสีเทาหม่นจ้องมองดวงหน้าจิ้มลิ้ม ที่ตอนนี้หยุดความทะเล้น แล้วมองตอบด้วยแววตาหวั่นไหว เพราะอยู่ใต้ร่างใหญ่ ที่ชวนให้ใจสั่น “ทำไมลุงรามถึงตอบตกลง ยอมเป็นคู่หมั้นของหนูดีเหรอคะ?” ขณะที่อยู่บนเตียงสองต่อสอง สาวน้อยก็อดที่จะตั้งคำถามไม่ได้ เพราะพี่ชายตระกูลวงศ์วิวัฒน์ศนันท์สองคน ไม่มีใครตอบรับเธอเป็นภรรยาในอนาคต จนมาถึงน้องเล็กที่ตอบรับทันที ราวกับว่าแอบมีใจให้เธออยู่ (คิดเข้าข้างตัวเอง!) “อยากรู้เหตุผลไปทำไม?” เสียงทุ้มถามกลับ โดยที่ไม่ละสายตาไปจากสาวน้อย “หนูดีก็แค่อยากรู้ว่าลุงรามคิดยังไง ถึงได้ตอบตกลง” “….” เขาเงียบ ไม่แสดงความคิดเห็นใดๆ ต่อจากนั้น “ป๊าบอกว่า ถ้าหนูดีดื้อ ไม่ยอมเชื่อฟัง จะให้หนูดีเลิกเรียน แล้วมาแต่งงานกับลุงรามทันที แต่หนูดีคิดว่า ลุงรามคงจะไม่เห็นด้วยกับความคิดนี้ เพราะลุงรามไม่ชอบหนูดี งั้นเอาอย่างนี้ดีไหมคะ หนูดีจะไปเสนอป๊าให้ส่งหนูดีไปเรียนต่อที่อเมริกา ที่นั่นอาจจะทำให้หนูดีเป็นผู้ใหญ่ขึ้น พอถึงตอนนั้น เราสองคนอาจจะไม่ต้องแต่งงานกัน” สาวน้อยเสนอความคิด ทว่าฝ่ายชาย กลับทำสีหน้าถมึงทึน ไม่เห็นด้วยกับความคิดนี้ “หนูดีพูดจาไม่เข้าหูเหรอคะ ทำไมลุงรามถึงดูโกรธ…” ประโยคหลังขาดหาย เมื่อชายคู่หมั้นโน้มใบหน้าหล่อเหลาลงมาสบตา ในระยะสามเซน จนลมหายใจร้อนผ่าวรดรินผิวแก้มใส ดวงตากลมสวยเบิกโตด้วยความตื่นเต้น ก่อนจะเป็นขยับดวงหน้าขึ้นไป แล้วประกบจูบริมฝีปากหยักได้รูป พรึบ! สองมือหนากดไหล่บอบบาง แนบลงกับเตียงด้วยความตื่นตกใจ เพราะไม่คิดว่าฝ่ายหญิงจะเริ่มจูบก่อน เขากลืนน้ำลายตัวเอง จนเห็นลูกกระเดือกเม็ดโตเคลื่อนที่ไปมา แต่พอหันมามองใบหน้าน่ารัก เขากลับหายใจแรงขึ้นกว่าเดิม “จูบแรกของหนูดี เป็นของลุงรามนะคะ” ประโยคนั้น ปลุกความต้องการของฝ่ายชาย ก่อนที่เขาจะโน้มใบหน้าหล่อเหลา กลับลงมาประกบจูบกลีบปากนุ่มอย่างดูดดื่ม สาวน้อยที่ตั้งรับไม่ทัน ได้แต่เผยอปากรับรสจูบ ที่ตัวเองไม่เคยได้สัมผัสจากชายใดมาก่อน ไหนจะเรียวลิ้นหนาชุ่มที่สอดเข้ามา ทำเอาสติสาวน้อยแตกระเจิงในทันที อือ จ๊วบ อืม จ๊วบ! จูบแรกต่างจากในจิตนาการ ตรงที่ฝ่ายชายเร่าร้อนกว่าที่คิด เขาไม่เพียงแต่บดขยี้ริมฝีปาก แต่ยังใช้ลิ้นอย่างมีชั้นเชิง พลางสอดมือหยาบล็อกท้ายทอยระหง ไม่ให้เธอผละริมฝีปาก จนกว่าเขาจะเป็นฝ่ายถอนจูบ ซึ่งกินเวลาไปห้านาที “ระ หนูดี จ๊วบ หายใจไม่ทันแล้วค่ะ อือ~” เสียงหวานครางประท้วง ฝ่ายชายจึงยอมให้อิสระริมฝีปากบวมช้ำ เปลี่ยนเป็นกดสันจมูกซุกไซ้ซอกคอหอมกรุ่น สลับดูดดึงผิวนุ่มจนเกิดรอยแดง เสียงลมหายใจหืดหอบ บ่งบอกว่าเขาไม่สามารถยับยั้งอารมณ์ได้ ส่วนตัวเธอเองก็แอบรู้สึกฟิน ที่ถูกกอดจูบ ลูบคลำ จนสติสัมปชัญญะแทบไม่เหลือ “ห้ามที” น้ำเสียงแหบพร่า บอกให้เธอหักห้ามในสิ่งที่เขากำลังจะทำต่อจากนี้ ทว่าดวงหน้าแดงซ่านกลับส่ายหัวปฏิเสธ แล้วยกสองแขนที่ถูกสายเข็มขัดหนังมัดรวบ รั้งลำคอแกร่งให้เขาทำต่อ นั่นถือเป็นการเปิดทาง และอนุญาตให้ครั้งแรกเกิดขึ้น! “ละ ลุงราม อือ!” สาวน้อยตกใจ เมื่อเกาะอกสีขาวนวล ถูกดึงลงไปกองบริเวณเอวคอดกิ่ว ก่อนที่ใบหน้าหล่อ จะซุกไซ้ร่องอกด้วยความมันเขี้ยว ไม่เคยคิดไม่เคยฝันมาก่อน ว่าลุงรามจะเป็นคนหื่นกาม เพราะเขาดูต่างจากที่เห็นภายนอกที่ขรึมๆ เงีบบๆ งับ~ ริมฝีปากหยักได้รูป งับแผ่นปิดจุกเพื่อดึงออก เผยให้เห็นยอดปทุมถันสีชมพูสวย ประดับทรวงอกที่ดูนุ่มนิ่มน่าขยำ อึก~ ชายคู่หมั้นกลืนน้ำลายตัวเองอีกครั้ง ก่อนจะเผยอปากเล็กน้อย แล้วผ่อนลมหายใจร้อนผ่าว สัมผัสยอดปทุมถัน จนสาวน้อยก็เกิดอาการวูบไหว จนต้องขบเม้มริมฝีปากแน่น เพื่อกลั้นความรู้สึกเสียวซ่าน ที่กำลังถาโถมหนัก จากสัมผัสนี้ “อะ อร๊าง~” สาวน้อยครางเสียงหลง เมื่อยอดปทุมถันสีสวยถูกครอบงำด้วยริมฝีปากอบอุ่น ขณะที่ลิ้นสากวนรอบ แล้วดูดดุนไปพร้อมพร้อมกับใช้มือบีบนวดสองเต้า อย่างหื่นกระหาย “หนูดีรู้สึกแปลกๆ ที่ลุงรามมาดูดนมของหนูดี อือ~” ร่างเล็กบิดเกลียว ด้วยความเสียวกระสันบริเวณยอด จะบอกว่ากลัวก็ไม่ใช่ เพราะเวลาที่เขาดูด เธอกลับรู้สึกดีมาก ดีชนิดที่ว่า…ทำให้เธอขึ้นสวรรค์ได้เลย “ละ ลุงราม นะ หนูดีไม่ไหว อ๊ะ อร๊างงง!” สาวน้อยกระตุกสั่นอย่างรุนแรง จนอีกฝ่ายหยุดชะงักแรงดูด แล้วมองคนใต้อาณัติที่ทำสีหน้าคล้ายเสร็จสมไปแล้ว “เสร็จแล้วเหรอ?” เธอไม่ตอบ แต่กลับรู้สึกอายจนอยากมุดดินหนีไปเลย “ทำไม…” เหมือนเขาจะมีคำถามในหัว ก่อนจะเอี้ยวตัวลงไปนั่งข้างๆ แล้วสอดมือหนาเข้าไปใต้กระโปรง เพื่อสัมผัสเป้ากางเกงในตัวจิ๋ว ที่ตอนนี้เปียกชุ่ม เพราะถึงจุดสุดยอดไปแล้ว “นะ หนูดีขอโทษ” “จะขอโทษทำไม?” “หนูดีไม่รู้ว่าทำไม” เด็กสาวรู้สึกสับสนเรื่องเพศ เพราะไม่เคยมีมีซัมติงกับผู้ชายคนไหนมาก่อน แต่พอโดนสัมผัสในจุดที่อ่อนไหว ก็ทำให้เธอหลั่งออกมาง่ายๆ ซึ่งมันน่าอายสำหรับครั้งแรกของเธอ

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more