ตอนที่ 5 คนเล่าก่อนชนะ…

1260 Words

หญิงสาวออกจากร้านด้วยใบหน้าสดใส การทิ้งระเบิดไว้ให้วายุเป็นเรื่องสนุกสำหรับเธอ ถ้าไม่มีปัญญาดูแลความปลอดภัยของเธอก็อย่ามายุ่งเกี่ยวกัน “นี่เป็นสาเหตุที่ไม่ชอบเราสินะ” ไอรดาเหลือบเห็นคุณเอมอรกำลังนั่งเลือกของและแอบมองอยู่ เพราะการเจอกันครั้งแรกไม่ดี ครั้งต่อ ๆ ไปเลยดูแย่ไปเสียหมด ชาติก่อนโน้นเธอทะเลาะกับมิราอย่างรุนแรง การกระทำหลายอย่าง คนนอกมองเข้ามาคงดูไม่ดี คุณเอมอรก็คงรู้สึกเช่นนั้น บวกกับรู้จักมิราเป็นทุน พอเห็นเธอทำท่าจะตบตีอีกฝ่ายก็เข้าใจผิด หลังจากนั้นไม่รู้มิราเล่าอะไรให้คุณเอมอรฟังบ้าง โชคดีที่ครั้งนี้เธอไม่เป็นผีบ้าแบบตอนนั้น… เธอเคยได้พูดคุยกับคุณเอมอรครั้งเดียว แต่พอสัมผัสได้ว่าท่านไม่ได้เลวร้ายซะทีเดียว ท่านเพียงแต่ยึดติดกับเหตุการณ์ที่เพื่อนช่วยชีวิต ร่างบอบบางของเอมอรเซเล็กน้อย เมื่อไอรดาหันมามองทางตนแบบกะทันหัน เอมอรไม่ได้ประสงค์ร้ายแค่อยากดูหน้าคนที่มีปัญหากับลูกสาวเพื่อนเท่านั้น “คุณน้าไหวไหม ให้หนูพาไปโรงพยาบาลดีไหมคะ” หญิงสาวประคองร่างที่กำลังซวนเซ “ไม่เป็นไร ๆ น้าแค่หน้ามืดนิดหน่อย” คุณเอมอรยิ้มแหยโกหกคำโต เพราะความอยากรู้อยากเห็นแท้ ๆ จึงต้องโกหก “หนูพาไปนั่งพักนะคะ” หญิงสาวประคองร่างบอบบางตามแบบฉบับคุณนายผู้ดีมานั่งพัก เธอล้วงเอายาดมยื่นให้อีกฝ่าย จากนั้นล้วงเอากระดาษในกระเป๋ามาพัดให้ ไอรดามองหน้าของคุณเอมอรแล้วนึกถึงอดีต ตอนนั้นท่านไม่ได้ดูใจดีเท่าตอนนี้ อาจเพราะคำพูดไม่น่ารักของเธอบวกกับสิ่งที่ท่านได้ฟังมาด้วย “ขอบคุณมากนะหนู เอ๊ะ แขนหนูไปโดนอะไรมา ผู้หญิงคนก่อนหน้าทำเหรอ” ท่านดึงแขนที่เป็นรอยถลอกแดงเถือกมาดู อดตำหนิลูกสาวเพื่อนไม่ได้ นิสัยน่ารักที่แสดงออกต่อหน้าท่านจริงแค่ไหนกัน แล้วแม่หนูคนนี้เป็นใครทำไมถึงได้เกลียด “เขาคงหึงสามีมั้งคะ คนที่มาจีบหนูคงเป็นสามีผู้หญิงคนนั้น ความจริงหนูไม่รู้จักเขาหรอกค่ะ หนูเป็นแค่พนักงานบริษัท ที่ไปอยู่ในร้านนั้นก็เพราะไปเลือกของให้ลูกค้า” ใบหน้าคนพูดเศร้า “แม่หนูนั่นบอกว่าเป็นสามีเหรอ แล้วแฟนหนูเขาว่ายังไงบ้าง” เอมอรขมวดคิ้วอย่างสงสัย มิราไม่มีแฟนแล้วมาหึงใคร วันก่อนราตรีเพิ่งมาคุยเรื่องหมั้น ท่านก็ยังแบ่งรับแบ่งสู้ แล้วนี่มาอาละวาดคนอื่น ซ้ำยังประกาศว่าเป็นภรรยาคืออะไร “เขาไม่ใช่แฟนหรอกค่ะ เขาแค่อยากเลี้ยงหนูไว้ก็เท่านั้น หนูเคยชอบเขามาก ฮึก แต่ไม่คิดว่าเขาจะทำแบบนี้กับหนู ฮึก เขาเห็นหนูเป็นแค่ของเล่น ฮือ ๆ หนูเพิ่งเข้าใจเพราะเขามีเจ้าของอยู่แล้ว” ไอรดาสั่งน้ำตาให้ไหลพร้อมกับเล่าด้วยเสียงสะอื้น คนเล่าก่อนอย่างไรก็ชนะ คุณเอมอรเป็นคนขี้สงสาร การเล่าทุกอย่างให้ท่านฟังแต่แรกจะดีกว่ามารู้ทีหลัง ถามว่าเอาคืนท่านอย่างไรนะเหรอ ก็เอาคืนด้วยการทำให้ท่านเอ็นดู ท่านจะได้ไปแหกอกสองแม่ลูกไง ราตรีกับมิราไม่ใช่คนน่าคบ เข้ามาอ้างแต่บุญคุณ ชาตินี้ได้เธอจะสนองให้กระอักเลือดเลย… “โถ่ ไม่คิดเลยว่าหนูจะน่าสงสารขนาดนี้ ผู้ชายอะไรทำไมเห็นแก่ตัว!” หญิงสูงวัยลูบหัวคนอายุคราวลูกอย่างสงสาร นึกเคืองผู้ชายเห็นแก่ตัว มีภรรยาแล้วมาหลอกคนอื่น นิสัยน่ารังเกียจมาก “หนูไม่เหมาะสมกับเขาค่ะ ฐานะเขาสูงกว่าหนูมาก” และคนที่สอนเขาก็คุณเอมอรนั่นแหละ เธอจำได้แม่น “ข้ออ้างนะสิ เห็นแก่ตัวที่สุดเลย เลิก ๆ ไปเถอะหนูผู้ชายแบบนี้” เสียงแหลมต่อว่าอย่างลืมตัว สถานะพวกนั้นก็แค่ข้ออ้างทั้งเพ ไอรดากลั้นขำเพราะนึกถึงหน้าคนเห็นแก่ตัว… “หนูขอจบกับเขาแล้วค่ะ นี่ไงคะ” ไอรดายื่นแชทที่เพิ่งคุยกับวายุให้กับคุณเอมอรดู “โอ๊ะ นี่มัน” ท่านมองรูปโปรไฟล์กับชื่อแล้วใจร่วงไปอยู่ตาตุ่ม ให้ตายเถอะ! นั่นมันลูกชายหัวแก้วหัวแหวนท่านไม่ใช่เหรอ “มีอะไรหรือเปล่าคะ คุณน้ารู้จักเขาเหรอคะ” ไอรดาถามหน้าเศร้า ขณะที่ในใจขำขัน “เปล่า ๆ หรอกจ้ะ แต่ดูแล้วเขาอยากอธิบายอยู่นะ ลองคุยกันก่อนดีไหม” คุณเอมอรเข้าใจทุกอย่างทันที มิราคงมาแอบอ้างสินะ เฮ้อ ท่านมองคนผิดไปมากจริง ๆ เห็นข้อความลูกชายก็พอเดาว่าคงชอบแม่หนูคนนี้มากพอสมควร แหม ถึงขนาดซื้อคอนโดให้สาว แต่ไม่ยอมให้สถานะ พอเขาขอจบความสัมพันธ์ แทนที่จะง้อดี ๆ กลับสั่งเขาอีก “หนูไม่อยากจะยุ่งกับเขาแล้วค่ะ แต่เขาก็ดื้อเหลือเกิน เขาจ่ายเงินรายเดือนกับซื้อคอนโดให้หนูด้วยนะคะ หนูพยายามปฏิเสธแต่เขาก็ดึงดัน” ก็ทุกอย่างเป็นเรื่องจริงนี่ วายุดึงดันจะให้ทุกอย่างกับเธอเอง “รับไว้เถอะหนู เขาอยากให้เองไม่ได้ไปหลอก หนูคงเสียใจมากที่มีคนมาหาเรื่องแบบนี้ ยัยหนูนั่นก็แปลก ไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อยมาโวยวายทำไม” คิดแล้วก็เคืองลูกสาวเพื่อนไม่หาย ถึงกับทำร้ายคนอื่นเชียวเหรอ มิราเองก็มาทีหลังกึ่งมือที่สามแท้ ๆ ตาวายุเสียสติหรือทำงานจนหลอน กล้าซุกเมียไว้ได้อย่างไรกัน “คุณน้าว่ายังไงนะคะ” เธอแกล้งถามทั้งที่ได้ยิน ไอรดามั่นใจว่าคุณเอมอรจะไม่เป็นเหมือนเดิม “เปล่า ๆ จ๊ะ น้าชื่อเอม หนูชื่ออะไรเหรอ” ท่านรีบส่ายหน้ารัวก่อนจะแนะนำตัว “หนูชื่อไอรดาค่ะ เรียกไอเฉย ๆ ก็ได้ค่ะคุณน้า” “เอาเบอร์น้าไว้นะ เผื่อมีปัญหาอะไรโทรมาได้เลย ขอบคุณมากที่ช่วยน้า ลำบากหนูแย่ ลำพังเรื่องตัวเองก็หนักพออยู่แล้ว” ท่านเขียนเบอร์โทรใส่กระดาษส่งให้หญิงสาว “ไม่ลำบากเลยค่ะ ส่วนเรื่องผู้ชายอย่าห่วงค่ะ หนูบอกเลิกเขาไปแล้วคงไม่มายุ่งอีก” หรือถ้าไม่ยอมจบก็ต้องพยายามกว่านี้มาก คุณเอมอรอยากบอกไอรดาเหลือเกิน หากวายุมาทรงนี้คงยากจะหนี ลูกชายท่านไม่ใช่คนโง่ การที่เขาพยายามยัดทุกอย่างให้ไอรดานั้นชัดเจนแล้ว “จ๊ะ น้ากลับก่อนนะหนู” หญิงสูงวัยเอ่ยลา ทว่าภายในใจนึกไม่ออกว่าตอนนี้ลูกชายอยู่ในสภาพไหน วายุมันน่าบิดให้หูขาดนัก นิสัยเหมือนพ่อไม่มีผิดเพี้ยน การเข้าหาผู้หญิงแบบดี ๆ ทำไม่เป็นหรืออย่างไร ทำไมต้องไปยื่นข้อเสนอบ้าบอนั่นให้ด้วย คนเราทนไม่มีสถานะได้เหรอ ยิ่งกับวายุที่หวงของตัวเองอย่างกับจงอาง ข้อเสนอทำร้ายตัวเองแท้ ๆ เจ้าลูกโง่! “เดินทางปลอดภัยค่ะคุณน้า” ไอรดาไหว้คุณเอมอรพร้อมกับรอยยิ้มประดับบนใบหน้า

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more