นางร้ายไร้ทะเบียน

ตอนที่ 3 ดีลลับ

“ผมไม่อยากให้ใครรู้เรื่องของเรา” วายุบอกในสิ่งที่เขาคิดไว้ การมีพันธะตอนนี้ไม่ใช่เรื่องดีสำหรับเขา

“โอเค ดีลค่ะ” ไอรดาพยักหน้ารับไม่มีขัด เธอไม่ได้อยากมีพันธะเช่นเดียวกัน

ดึงดันคบไปก็ใช่จะดี อนาคตเป็นอย่างไรเธอก็เห็นแล้ว ใครจะยอมทำร้ายตัวเองเป็นครั้งที่สอง

“คุณเข้าใจสถานะของเราสองคนใช่ไหม” วายุถามย้ำเพื่อไม่ให้ปัญหาตามมาทีหลัง ไอรดาแสดงออกชัดว่าชื่นชอบเขา หากไม่ตกลงไว้แต่แรกกลัวตอนจบความสัมพันธ์ยาก

“ก็พอเข้าใจค่ะ ไอเองก็ไม่ได้อยากให้ใครรู้เหมือนกัน”

หญิงสาวยิ้มอย่างเข้าใจ เธอกับเขาไม่มีทางได้อยู่ด้วยกันหรอก เธอพิสูจน์มาแล้วชาติหนึ่ง

จ่าย จบ ไม่คบ ไม่ผูกพันเข้าใจง่าย ความสัมพันธ์แบบตู้เอทีเอ็มไอรดาชอบ เธอไม่เอาแล้วความรัก

“หมายถึงเราจะจบกันแค่ครั้งนี้เหรอ” คิ้วเข้มขมวดชนกัน

ไอรดาคงไม่มาหลอกฟันแล้วทิ้งหรอกนะ…

“ก็ควรเป็นแบบนั้นไม่ใช่เหรอคะ ไอไม่บอกใครหรอกค่ะไม่ต้องห่วง” การเป็นโสดมันดีจะตายทำไมเธอต้องดิ้นรนมีสามีด้วย

“คุณเข้าหาผมเพราะต้องการแค่นี้” ไม่ใช่ว่าอยากคบหรือหวังตำแหน่งภรรยาประธานบริษัทเหรอ

“แล้วไอต้องอยากได้อะไรคะ” เธอขำที่เขาถามแปลก เข้าหาก่อนแล้วต้องยอมเป็นคนในความลับของเขาเหรอ

“เป็นคนของผมไหม” วายุพูดไปแล้วก็อดแปลกใจตัวเองไม่ได้

“คุณไม่ใช่คนแรกที่ถามไอแบบนี้นะคะ” เธอคว้าผ้าขนหนูมาพันรอบตัวเมื่อเห็นสายตาของชายหนุ่มกำลังแทะโลมเธอ

“ผมให้เดือนละล้าน” เห็นท่าทางไม่ใส่ใจวายุก็อยู่เฉยไม่ไหว ไอรดามาทำให้เขาอยากแล้วจะจากไปง่าย ๆ มันใช่เหรอ

“ไอว่างแค่วันอาทิตย์ ถ้ารับไม่ได้ก็จบวันนี้”

“หมายถึงผมต้องจ่ายเดือนละล้าน เพื่อเจอคุณแค่สี่วันต่อเดือนเหรอ” เกิดมาเขาไม่เคยทำอะไรแล้วรู้สึกขาดทุนเท่านี้มาก่อน แต่เห็นสีหน้าของไอรดาก็เข้าใจได้

“ไอมีงานต้องทำ ตามเอาใจคุณตลอดไม่ได้หรอก ตัวไอนิดเดียวถ้าเจอคุณทุกวันก็แย่สิ เปลี่ยนใจได้นะคะไอไม่ซีเรียส”

เธอสบตากับเขาอย่างรู้ทัน

หนึ่งล้านเป็นเงินไม่น้อย แต่วายุเอาคืนคุ้มจนเกินคุ้ม ในเมื่อก่อนเธอต้องลาออกจากงานเพราะร่างกายไม่ไหว วายุเป็นผู้ชายกินดุ กินไม่เคยพอ

“ตกลง ผมจะถือว่าไอเป็นคนของผม” เงินแค่นี้เขาไม่เสียดายหรอก ไอรดาอยากปอกลอกอะไรก็เชิญ แต่เขาจะไม่ยอมโดนฟันแล้วทิ้งแน่นอน

“ห้ามหึงหวง ห้ามตาม ห้ามแสดงความเป็นเจ้าของ ไอเข้าใจถูกไหมคะ” กฎพวกนี้เธอรู้และจะทำตามอย่างเคร่งครัด

“เพื่อไม่ให้กระทบถึงเรื่องงานของผมและของคุณ ถ้าทำได้ก็ดี” ฟังดูยากแต่เขาไม่อยากใส่ใจ ไม่คาดหวังว่าไอรดาจะทำได้

ผู้หญิงกับความขี้หึงมาเป็นของคู่กัน ไอรดารับปากตอนนี้แต่ในอนาคตใครจะการันตีได้ เขาค่อยหาทางรับมือทีหลัง

ไอรดาพยักหน้ารัวเพื่อตอบรับคำของเขา

“กฎไอก็แบบเดียวกันเลย งั้นไอขอไปอาบน้ำแต่งตัวนะคะที่รัก จุ๊บ” เธอยื่นหน้าไปจุ๊บหน้าผากเขาหนึ่งทีพร้อมกับบอกกฎของตัวเองด้วย

วายุไม่ได้ขัดใจปล่อยให้ไอรดาเดินเข้าห้องน้ำ ส่วนเขาโทรเลื่อนประชุม จากนั้นตามหญิงสาวเข้าไปในห้องน้ำ กว่าจะอาบเสร็จก็กินเวลาไปอีกชั่วโมง ไอรดาแอบบ่นชายหนุ่มในใจก่อนแต่งหน้าแต่งตัว

ร่างเล็กหยิบเดรสสั้นเข้ารูปสีฟ้าอ่อนมาสวม ผมยาวสลวยถูกปล่อยโดยไม่ต้องจัดแต่ง เพียงแค่หวีก็ออกมาสวยงาม ใบหน้าเล็กแต่งอ่อน ๆ อวดผิวหน้าใสเหมือนเด็ก ริมฝีปากทาลิปสติกสีแดงระเรื่อทับด้วยกลอสเพิ่มความอวบอิ่มให้ริมฝีปากน่าจูบมากขึ้น

“วันนี้หยุดทำไมต้องแต่งตัวสวยขนาดนี้” เขายังอยู่บนเตียงไอรดาจะไปไหน เธอควรอยู่กับเขาสิ

“ไอจะไปเดินเล่นค่ะ ห้องแคบขนาดนี้ให้อยู่ทั้งวันน่าเบื่อจะตาย” เสียงหวานบ่นขณะที่เก็บมือถือใส่กระเป๋าสะพายข้างสีขาว

ได้ยินคำตอบแล้ววายุก็มองสำรวจห้องของหญิงสาว คอนโดขนาดเล็กไปจริง ๆ สำหรับการอยู่สองคน ข้อนี้เขาเห็นด้วย แม้ทุกอย่างจะสะอาดสะอ้านมากก็ตาม

“เอาห้องใหม่ไหม ผมซื้อให้” ชายหนุ่มอุ้มคนตัวเล็กให้มานั่งบนตัก ถ้ามันคับแคบมากเขาก็สามารถซื้อให้เธอใหม่ได้ไม่ใช่ปัญหา

“คุณหลอกไอไม่น่ารักเลย” คนตัวเล็กหน้างอเพราะคิดไปว่าเขาล้อเล่น ไอรดาย่นคอหนีริมฝีปากหยักที่เริ่มซุกไซร้ต้นคอ

“ขออีกรอบ เสร็จแล้วจะพาไปเลือก” เสียงสั่นพร่าบอกเท่านั้น ก็ออกแรงรวบเอาร่างไอรดาให้มานอนบนเตียง

หญิงสาวไม่ได้ปฏิเสธหรือขัดขืน ยิ่งกว่านั้นยังตอบสนองวายุได้อย่างน่าหลงใหล ไอรดาเคยอยู่กับเขามาแล้วชีวิตหนึ่งมีเหรอจะไม่รู้ว่าเขาชอบอะไร…