เช้าวันถัดมาไอรดาตื่นมาช่วงสายบนเตียงเพียงลำพัง วายุทิ้งข้อความไว้ว่าต้องรีบไปทำงาน
“ทำหน้าเครียดอะไรขนาดนั้น” ไอรดาทักเพื่อนทั้งสองคนที่ทำหน้าเคร่งเครียด ไม่บ่อยนักหรอกที่ลันตากับนุนีจะมีสภาพแบบนี้
“ลันเจอลูกค้าเอาแต่ใจนิดหน่อย เปลี่ยนธีมงานวันเกิดมาสี่รอบของวันนี้แล้ว” ลันตาโอดครวญ ลูกค้าเปลี่ยนธีมพบได้บ่อยแต่ไม่มีใครน่ารำคาญเท่านี้มาก่อน
“โชคดีที่ไอลาพักร้อน คุณมิรานั่นน่ารำคาญสุด”
นุนีนึกถึงลูกค้าสาวแล้วปวดจิต
“เรื่องนี้แหละที่จะมาบอก เขาชอบคุณวายุ ไอกลัวจะกระทบเรื่องงานเพราะคนที่เขาตั้งใจจะให้จัดงานคือไอ”
ปัญหาที่เกิดไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเป็นการกลั่นแกล้งกันอย่างแน่นอน มิราลงกับเธอไม่ได้ก็มาลงกับเพื่อนเธอแทน
“พระเจ้า! ว่าแล้วไม่ถูกชะตา ยัยนั่นทำอะไรไอไหม”
ลันตารู้สึกว่าสัญชาตญาณตัวเองแม่นมาก จงใจมาแกล้งกันแบบนี้บ้าหรือไง
“ทุกวันเจอไอที่ไหนหาเรื่องที่นั่น สงสัยไฟมันสุมใน
