NINONG II

KABANATA LXII

"Ninong II ®"

ni Madam K

[[ KABANATA LXII ]]

"NI-NINONG... nandito na pala kayo." Nangingig kong pagkakasabi. Pagkahugot ni Peter ng t**i niya sa butas ko pakiramdam ko bumulwak pa ang t***d niya. Nagmadali siya na itaas ang pantalon niya---ang sama ng tingin ni Ninong kay Peter!

"Ma-magandang hapon po." Pagbati pa ni Peter.

"Umalis ka na bago ko pa pagpira-pirasuhin ang katawan mo." Sabi ni Ninong! Ramdam ko ang takot ni Peter!

"Si-sige na, umalis ka na. Sa-salamat." Sabi ko. Napatingin sa akin si Peter at tumango. Lumapit siya sa pintuan kung saan nakatayo si Ninong. Hindi gumilid man lang si Ninong---kaya pilit na pinagkasya nalang ni Peter ang sarili niya sa kaunting espasyo para makalabas siya. Narinig ko pang nagmamadali siyang lumabas ng bahay at napaandar niya ang makina ng motor niya---papalayo na ito sa bahay.

"Maligo ka at hihintayin kita sa sala. Bilisan mo." Utos ni Ninong. Tumalikod siya---at nagmadali naman akong bumangon. Sinuot ko kaagad ang brief at shorts ko. Paglabas ko ng kwarto ko---nakita kong lumabas si Ninong sa harap pintuan. Dumaan ako sa likod bahay at pumasok kaagad sa banyo. Naghubad na ako ulit---at napansin ko na may dugo ang brief ko. s**t! Binabad ko sa tubig at kinusotkusotan ko muna.

Nagbuhos na ako. Kinuskusan kong maigi ang katawan ko---at ang pwet ko. Parang ang bilis ng mga pangyayari. Kanina lang nasa Bayan ako. Kanina lang magkausap kami ni Peter. Kanina lang naghahalikan kami. Kanina lang nasa ibabaw ko siya habang kinakantot niya ako. Bakit hindi ko naramdaman ang biglaang pagdating ni Ninong? Bakit kasi hindi ko sinarado ang pintuan ng kwarto ko? Nahuli tuloy kaming dalawa. Ano kayang gagawin niya sa akin? Hmmm.... kakantutin niya rin kaya ako bilang parusa?

Umiling-iling ako at muling nagbuhos.

Iyong mga tingin ni Ninong kanina. Nakakatakot. Hindi ganoon ang tingin ng taong gustong kumantot. Parang---gusto niyang pumatay kanina.

Nang matapos akong maligo. Binalabal ko ang tuwalya sa ibaba ko---brief lang ang suot ko. Pagpasok ko sa likod bahay----didiretso sana ako sa kwarto ko...

"Dito Henry." Panawag pansin ni Ninong. Nakaupo na siya sa sofa. Nakatingin sa akin. May hawak na kandilang may apoy at tinapat niya sa tabaco niya para pabagain ito. Ayaw niya ng sigarilyo---at hindi ko rin alam kung saan siya nakakabili ng tabaco. Marami siya niyan sa kwarto niya. Mas doble ang usok nito at amoy tuyong dahon ang usok nito. Humakbang ako papalapit sa kaniya nang bigla akong mapa-aray dahil natusok ang talampakan ko. Sobrang sakit. Pagtingin ko sa talampakan ko---butil ng asin. At sa aking pagkabigla pa---ang daming butil ng asin sa sahig. Napahinto ako, "...lumapit ka rito."

"Pero Ninong, daming asin na nakakalat. Masakit sa talampakan. Wawalisan ko muna." Sabi ko.

"Wala kang wawalisin Henry. Lumapit ka rito. Isa pa, butil lang ng asin masasaktan ka na? Samantalang kanina aray ka ng aray pero sinabihan mo pa ang lalaki mo na bilisan niya." Sabi niya. s**t! Nakakahiya. Siguro nga, matagal tagal ng nakatayo si Ninong doon---baka pagkapasok palang namin---dumating na siya, "...dalian mong lumapit rito. Ayaw ko sa lahat ang pinaghihintay ako. Hubarin mo rin iyang balabal mong tuwalya." Dugtong niya. Napalunok nalang ako. Inalis ko ang tuwalya at---alam kong napatingin siya sa katawan ko. Humithit siya ng tabaco at bumuga ng makapal na usok. Bitbit ang tuwalya---humakbang na ako sa dagat ng asin.

Puta! Hindi ko alam na ganito kasakit sa talampakan ang butil ng asin. Dahan-dahan lang ako pero masakit pa rin talaga.

"Tingin sa akin Henry. Huwag sa sahig." Utos niya. Parusa. Parusa ito! Pero ano bang nalabag ko na naman? Nagdala ako ng lalaki rito sa bahay? O iyong nakita niya akong kinakantot ng lalaki? Umiiyak ba ako kanina habang kinakantot ako ni Peter? "...luhod." Sabi niya pagkalapit ko. Napatingin ako sa sahig. Hindi nalang ako umimik. Humugot ako ng isang malalim na paghinga at dahan-dahan akong lumuhod sa harapan niya, "...ngayon hawakan mo ito." Sabi niya---binigay niya sa akin ang kandila. Pagkaabot ko---pumatak kaagad ito sa daliri ko.

"Henry. Alam mo ba kung bakit ka nandito sa puder ko?" Tanong niya. Tumingin ako sa kaniya. Napayuko ako, "...tumingin ka sa akin at sagutin mo ang tanong ko. Bakit ka nandito?"

"Binigay ako ni Mama sa iyo para ilayo ako kay Papa." Sagot ko.

"At bakit ka inilalayo ng nanay mo sa demonyo mong ama?" Tanong niya. Damang dama ko ang sakit ng asin sa tuhod ko---at panay luha pa ng kandila!

"Dahil sinasaktan niya ako. Papatayin niya ako." Sagot ko.

"Paano ka sinasaktan ng demonyo mong ama? Gusto mo ba sa akin pa manggaling? Gusto mo ba ipaalala ko pa sa iyo?" Tanong niya. Hindi ko napigilan ang sarili ko---napahikbi ako sa takot at pagpatak ng luha ko. Isang malakas na palo ng patpat ang tumama sa braso ko, "...bawal umiyak. Lalo na sa harapan ko." Inilapat niya ang patpat sa pisngi ko. Napahikbi ako ng malakas---tinakpan ko kaagad bibig ko. At dahil sa naikilos ako ang katawan ko---kumaskas ang tuhod ko sa asin. Sobrang sakit! Pinunasan ko kaagad luha ko.

"...kinakantot ka ng demonyo mong ama kagaya ng pagkantot sa iyo ni Rowell. At ng pagkantot sa iyo ni Canor at Gary. Wala na sila ngayon---malayo ka na sa kanila. Malaya ka na sa kanila kahit pa kaluluwa nila hindi makakalapit sa iyo hanggat nandito ka tumatarima sa bahay ko. Pero anong ginagawa mo? Nagpapakabakla ka na naman. Nagpapakantot ka na naman. Bakit? Nangangati ba iyang tumbong mo? Pakantot na pakantot ka na ba talaga? Iniintindi ko ang kabaklaan mo Henry pero hindi na pwedeng gawin mo ang mga ginagawa mo noon. Kahit pa tsupang tsupa ka na at uhaw na uhaw ka na sa t***d. Kung nalilubugan ka. Magsalsal ka. Kapag nilabasan ka. Mawawala na iyan init sa katawan mo."

"So-sorry po Ninong."

"Sorry? Nakantot ka na Henry. Hindi na maibabalik ng sorry mo ang oras. Pero alam mo kung anong dapat mong gawin." Sabi niya. Tumingin ako sa kaniya. Hindi ko na iniinda pa ang pagluha ng kandila at sakit ng asin sa tuhod ko, sa paa ko at hapdi ng pagkakapalo niya ng patpat sa braso ko.

"Hindi na po mauulit. Nadala po ako kanina. Hindi ko po---napigilan." Sabi ko.

"Matuto kang magpigil." Sabi niya.

"O-opo."

"Hindi ka tatayo riyan hanggat hindi nauubos ang mga kandila. Kapag naubos iyang isa---sindihan mo itong isa pa at kapag maubos pwede ka nang tumayo." Sabi niya---napatingin ako sa mababang mesa---may tatlo pang kandila!

Tumayo siya---at tinapat niya ang naka-umbok niyang t**i sa pantalon niya sa mukha ko. Sobrang lapit nito sa bibig ko----Iniwas ko ang mukha ko. Tinapik-tapik niya ang bunbunan ko.

Hindi ko alam kung ilang minuto na ako ritong nakaluhod. Nagluluto si Ninong sa kusina habang nakikinig ng Gintong Araw. Pangatlong kandila palang ako---mabilis naman matunaw pala ang kandila--at mamumula na ang kamay ko. Pinalilipat lipat ko ang kandila sa kamay ko at---dahil hindi naman nakatingin si Ninong, inalis ko ang asin sa tuhod ko.

Paano kaya ako magpapaalam nito kay Ninong na may trabaho na ako bukas? Mas lalo niya akong hindi papayagan ng dahil sa nangyari kanina. Kamusta kaya si Peter? Nakauwi kaya siya---alam kong natakot talaga siya kay Ninong. Masakit pa rin talaga ang tumbong ko.

Ibang-iba si Ninong Barbo kay Ninong Rowell. Iyong mga sinabi niya sa akin kanina---lahat naman iyon totoo. Hindi naman niya ako pinagbabawalan maging bakla pero iyong gawain ng isang bakla---iyon ang ayaw niya. Para saan pa ang pagiging bakla ko kung hindi ako magpapakabakla? Baka---ito ang paraan niya para hindi na ako maging bakla. Pero---hindi naman iyon ganoon kadali. Malabong mangyari na... mawala ang pagiging bakla ko.

...pababayaan mo kayang masayang nalang. Mga gintong araw natin na nagdaan may halaga pa sa akin ang pag-ibig kung puso at gabi magsing lamig...

Napapakanta nalang ako. Hindi naman matandang matanda 'to si Ninong pagkakaalam ko nasa kwarenta palang siya pero ang mga pinakikinggan niya mga pangkupongkupong pa. Sa mga pinatutogtog niya pakiramdam ko tuloy ang tanda tanda ko na rin lalo pa't nasa ganito akong lugar, malayong malayo sa sibilisasyon.

BIGLANG may kumatok sa pintuan. Napatingin ako kaagad sa gawing pintuan. May lalaking sumilip---

"Oh pare napadalaw ka." Sabi ni Ninong. Napatingin ako kay Ninong---kakilala niya? Napatingin ako sa lalaki--napatingin siya sa akin, "...ah alaga ko pre, hayaan mo lang may nagawang kasalanan eh. Pasok."

"Hehe. Akala ko anak mo." Sabi niya---ang tapang ng boses. Iyong boses na may angas. Hinubad niya ang sombrero niya. Medyo may kalaguan ang maitim niyang buhok na may pagkaalon. Sinuklay niya pa ng kamay niya. Kapal ng kilay, matangos ang ilong, mabigote at balbas---at ang mas kapansin-pansin sa kaniya iyong pilik mata niya. Sexy ng mga mata niya. Bagay na bagay sa itsura niya. Ang lakas ng dating niya.

Naka-jacket pa ito ng kulay itim. Itim din ang pangloob, itim na pantalon, itim na sapatos. Medyo maitim tuloy siyang tignan kasi iyong balat niya---medyo, may kaitiman din talaga. Matangkad---haba ng binti eh. At may kalakihan ang katawan. Mabraso na bumabakat sa haba ng jacket niya. May bitbit siyang malaking bag na inilapag niya muna pagkalapit niya sa akin, sa sofa.

"Okay lang iyan bata. Ganyan talaga si pare sa mga alaga niya. Striktong maigi." Nakangiti niyang sabi. Lumapit siya kay Ninong at nagbraso sa braso sila.

"Saan punta mo? Akala ko nasa Bicol ka?" Tanong ni Ninong.

"Iyo--Ah oo nga, umalis na ako roon pre. Balik na ako rito sa San Pedro. Wala akong matuluyan pa. Pwede bang dumito muna ako ng ilang araw?" Sabi niya.

"Walang problema pre." Sabi ni Ninong at humarap siya ulit sa niluluto niya, "...baka naman pre may tinatakasan ka na naman kaya ka umalis doon. Iyong tinakbuhan mo rito sa San Pedro, umalis nalang dahil hindi ka na nakita. Gago ka talaga. Dami mong tinatakasan."

"Salamat pre. Ah wala uy. Bago na ko pre." Tumingin siya sa akin at---kumindat, "...oh sino iyang batang iyan? Kahawig ni pareng Ed ah."

"Anak niya. Inaanak ko." Sabi ni Ninong.

"Siya na iyan? Binata na ah."

"Dalaga." Sabi ni Ninong. Pakiramdam ko namula ako.

"Gagi. Haha. Totoo ba? Dalaginding pala. Gandang dilig. Tomboy?" Tanong nito. Umupo siya sa silya. At uminom ng tubig.

"Binabae." Sabi ni Ninong halos parang malunod ang lalaki sa narinig niya. Tumayo ito---lumapit sa akin. Napaiwas ako ng tingin.

"Daragang magayon. Ngaran mo?" Sabi niya o tanong niya, "...pangalan mo nga? Nalimutan ko na kasi. Baby ka pa noon dati, karga karga pa kita. Ngayon laki mo na."

"Henry. Henry Cabral." Sagot ko. Napakunot noo siya. Napatingin siya kay Ninong.

"Nalaman ng papa mo na bakla ka?" Tanong nito. Ibig sabihin nga, kabarkada rin nila ang isang 'to. Tumango ako, "...anong pangalan mo noon?"

"Erwin." Sagot ko.

"Okay. Tayo ka na riyan. Sapat na yan pagluhod mo riyan." Sabi nito. Kinukuha niya sa akin ang kandila--pero hinigpitan ko hawak. Napatakan tuloy siya.

"Hindi pa pwede. Magagalit si Ninong." Sabi ko.

"Hindi na iyan, Henry. Tayo ka na riyan." Sabi niya---tumingin ako kay Ninong. Nakatalikod siya. Tumingin ako sa lalaking nasa harapan ko. Umiling ako, "...pre, patayuin ko na si Henry. Kawawa naman."

"Bahala ka." Sabi ni Ninong. Pagkarinig ko---tumaas kilay sa akin ang lalaki at kinuha niya ang kandila--hinipan niya. Pinatayo niya ako. Nangalay talaga ako kaya umupo muna ako sa sofa. Binigay niya sa akin ang basong may tubig.

"Salamat po."

"Crisanto." Pagpapakilala niya.

"Salamat Kuya Crisanto." Sabi ko. Tinapik niya bunbunan ko. Bumalik siya kay Ninong at nag-uusap silang dalawa. Tumayo ako pagkalipas ng ilang minuto at---winalis ko ang mga asin. Tumakbo ako sa loob ng kwarto ko. Nagsarado ako. Namumula tuhod ko. May mga bakas ng mga asin. May maliliit na sugat. Naririnig ko nag-uusap ang dalawa sa kusina. Malapit lang kasi sa kusina itong kwarto ko.

Kung dito matutulog si Kuya Crisanto. Saan siya pupwesto? Sa kwarto ni Ninong? o dito sa kwarto ko---o sa labas? Ilang araw naman kaya siya rito.

Pero---gwapo. Pogi rin ni Kuya Crisanto. Lahat ba silang magbabarkada talaga may mga itsura? Ilan ba sila? Kalapit kaya ni Kuya Crisanto si Kuya Gary noon? Kasi parang hindi nagkakalayo ang edad nilang dalawa eh. Alam na rin kaya niya na---patay na si Kuya Gary at Kuya Canor?

May kumatok sa pintuan ko at bumukas. Si Kuya Crisanto.

"Okay lang ba? Dito ako makitulog sa kwarto mo?" Tanong niya. Hawak niya ang bag niya. Tumango ako, "...salamat . Huwag ka mag-alala 'di ako kagaya ni pareng Canor o ng Papa mo. Hehe." Dagdag niya. Di ako umimik. Pumasok siya. Nilapag niya ang bag niya sa sulok. Kinalas niya ang sinturon niya---nakaharap siya sa akin. Napayuko ako, "...kakain na pala."

Napatingin ako sa kaniya. Napansin ko na may nilapag siyang deck ng baraha sa ibabaw ng mababang kabinet. Naka-maikling shorts nalang sya. Mabuhok ang binti at hita niya---at pinasok nya palad niya sa shorts niya napaiwas ako ulit ng tingin. Inayos niya lang--pagtingin ko.... inamoy niya pa kamay niya.

"Bango pa rin. Hehe." Sabi niya, "...tara kain tayo."

"Mamaya na ako." Sabi ko.

"Kapag pinaluhod ka ulit ng Ninong mo sa asin hindi na kita sasaluhin pa. Alam mo naman siguro na ayaw ng Ninong mo na pinaghihintay ang pagkain. Kung nahihiya dahil sa naabutan ko sa iyo kanina---walang kaso. Masarap magluto si pareng Barbo. Kaya tumayo ka na riyan." Sabi nito. Iyong angas ng itsura niya---taliwas sa parang mabait na pakikitungo niya. Lumabas na siya ng kwarto at sumunod na ako.

Nagsalo-salo kami sa mesa. Tinolang manok ulam namin. Naalala ko lang ako dapat kakatay ng manok. Itong manok na ito---si Ninong kumatay nito. Ngayon pagsasaluhan na namin. Napatingin ako sa kanilang dalawa---bigla kong naalala si Ninong Rowell, Kuya Gary at Kuya Canor. Sila dati ang kasabay ko sa pagkain. Sa mesa. Sa hapunan. Ngayon, sila na. Sila naman. Malabo na ngang maibalik pa ang nakaraan. Noon kaya, nagsasama sama silang magbabarkada kumain sa iisang mesa? Masaya kaya sila noon?

"Gago talaga si pareng Canor. Pati pa ba naman anak ni pareng Ed? Tsk. Natuluyan tuloy siya." Sabi ni Kuya Crisanto, "...ano naman kinamatay ni pareng Gary?" Tanong niya.

"Nahulog po sa building." Sabi ko.

"Tsk. Grabe. Hindi man lang ako hinintay na makabalik. Alam mo ba? Tuwing may paliga sa bawat Bayan? Nadayo pa kaming dalawa para sumali. Kaya nga nakaipon kami ng uniporme. Halos ata lahat ng Bayan dito sa San Pedro nadayuhan namin." Sabi nito.

"Paano po kayo nakakasali? Di ba may registration iyon? Dayo lang naman kayo." Tanong ko. Humihigop ako ng sabaw.

"Gwapo si Gary 'di ba? Para makalaro kami. Nilalapitan niya taga-organisa, laging may bakla. Pati ako damay. Pero tagal na iyon. Natatawa nalang ako kapag naalala ko. Hahaha." Sabi niya. Malapit nga sila ni Kuya Gary noon, "...pero nakakalungkot lang dahil wala na si pareng Gary. Magka-edad lang kami noon. Kaya kami talaga laging magkasama noon. Badtrip iyon sa Ninong Steven mo eh." Dagdag niya.

"Naikwento niya nga po sa akin." Sabi ko. Napansin ko na napatingin sa akin si Ninong. May alam din kaya siya talaga sa nangyari kay Papa?

"Ang daming nangyari pala noong nawala ako. Iyong barkada may balita ka ba pre?" Tanong niya kay Ninong.

"Si Rowell, nakakulong. Pinakulong nitong batang 'to." Sabi niya. Napatingin sa akin si Kuya Crisanto.

"Pinatay niya kaibigan ko." Sabi ko.

"Anong dahilan pala?" Tanong ni Ninong. Hindi ko pa rin kasi talaga naikukwento sa kaniya. Humugot muna ako ng isang malalim na paghinga---at ikinuwento ko sa kanilang dalawa ang lahat lahat ng nangyari. Kahit ang pakikipagrelasyon ko kay Kuya Gary sinabi ko rin---wala akong hindi sinabi.

Ang sarap lang sa pakiramdam na---nailabas ko lahat ng iyon. Naikwento ko sa ibang tao. Ngayon alam na ni Ninong Barbo ang pinagdaanan ko noon sa mga barkada nila---at kay Papa.

"Kaya ka pala nandito ngayon." Sabi ni Kuya Crisanto. Tumango ako.

"Kalimutan mo na lahat ng iyon. Ito na ang bagong buhay mo. Kaya sana lang---natuto ka na. Pangalawang buhay mo na ito." Sabi ni Ninong.

Hanggang sa matapos kami kumain. Pumasok na si Ninong sa kwarto niya. Naiwan ako at Kuya Canor sa kusina. Naghuhugas ako ng plato---siya naman malapit sa pintuan naninigarilyo.

"Psst." Panawag sa akin ni Kuya Crisanto. Napalingon ako sa kaniya.

"Di ako aso. Wag mo ako i-psst. May pangalan ako. Henry." Sabi ko. Napangiti siya.

"Iyo. Hehe. Alam mo ba kung bakit Henry ipinangalan sa iyo ng Ninong mo?" Tanong nito. Umiling ako, "...hindi niya sinabi sa iyo?" Umiling ako ulit, "..pipi ka ba?"

Nilingon ko siya ulit, "...hindi."

"Hehe. Ayaw ko kasi na puro tango at iling lang. Miss mo si Gary?" Tanong niya.

"Huwag na natin siya pag-usapan." Sabi ko.

"Kinaya mo? Laki ng t**i nun ah." Sabi niya!

"Kuya Crisanto. Masamang pinaguusapan ang taong patay na." Sabi ko.

"Sabagay. Hindi ako nakwento sa iyo ni Gary?" Tanong niya.

Kulit nitong lalaking ito.

"Hindi. Wala siyang nabanggit tungkol sa ibang barkada niya." Sabi ko.

"Kahit si Henry hindi niya nabanggit sa iyo?" Tanong niya. Napatingin ako sa kaniya ulit.

"Hindi. Sino ba si Henry?" Tanong ko.

"Ikaw. Ikaw si Henry. Sino pa ba? Hehe." Sabi niya---pinitik niya ang sigarilyo niya at binuga ang huling usok mula sa baga niya, "...papasok na ako sa kwarto mo. Medyo pagod pa ako sa biyahe. Bukas nalang tayo ulit mag-usap Henry." Sabi niya, sinarado niya ang pintuan---at nilampasan niya ako. Sinundan ko siya ng tingin---pumasok siya sa kwarto ko. Tinapos ko na ang paghuhugas ng plato ko.

Hindi ko napansin na tumulo luha ko. Pumasok kasi sa isipan ko mga ngiti ni Kuya Gary. Kung sumama lang sana ako sa kaniya noon---magkasama pa rin siguro kami ngayon. Kung hindi lang ako pumayag kay Bernard at Sonny boy, buhay pa sana ngayon si Kuya Gary. May yayakap sa akin mamaya. Kaso wala na---sorry Kuya Gary. Sorry po asawa ko. Pinunasan ko luha ko.

PUMASOK na ako kwarto ko. Gising pa si Kuya Crisanto nakaupos sa gilid ng kama. Naglalaro ng baraha.

"Akala ko Kuya Crisanto basket hilig mo? Bakit baraha iyang hawak mo?" Tanong ko.

"Libangan lang." Sagot niya. Sumampa ako sa kama. Inayos ko ang unan. Dalawa lang unan ko rito, "...okay lang sa lapag nalang ako mamaya."

"Dito kana sa kama. Huwag ka mag-alala hindi kita gagapangin." Sabi ko. Natawa siya, "...baka magulpi ako ni Ninong. Ayaw niyang maging baklang bakla ako." Dagdag ko. Humiga ako. May apat na set ng baraha, hawak niya ang isa. Nakataob pa ang tatlo. Kinuha ko ang isa, "...take all?" Tanong ko.

"Marunong ka?"

"Medyo lang." Inayos ko baraha, "...ilang araw ka rito Kuya Crisanto?" Tanong ko. 2 alas. Plases. Straight. Pero watak-watak. 3 pairs. Isang trio. Tumingin ako ayos niya.

"Hindi ko pa alam, gusto mo ba akong umalis na?" Tanong niya.

"Wala akong sinabi. Taob na ko." Sabi ko.

"Bilis ah. Wala ka nga alam sa baraha." Sabi niya.

"Okay na ako sa isa. Hindi na ako magbabayad pa." Sabi ko. Itinabi niya ang dalawa. Binuksan namin ang baraha namin. Nagitnaan niya lang ako.

"Butaw yan eh." Sabi niya. Nasa ulo kasi ang dalawang alas. 2 pairs sa ginta. Trio sa kaniya, gitna at baba. Pero mas mataas sa akin sa baba.

"Paanong butaw? Mas mataas ang 2 pairs kaysa sa 1 pair. Pangit lang talaga ayos mo." Sabi ko. Binigay niya sa akin ang isang set. Inayos namin---natalo niya naman ako. Wala akong nakuha kahit isa.

"Tssk. Bayad mo." Sabi niya.

"Isa mo." Sabi ko.

"Hahaha. Yari walang pera ang 'sang 'to." Sabi niya---walang pera? Bigla ko naalala, iyong trabaho ko pala bukas.

"Oo nga pala. Kailangan ko kausapin si Ninong. Mag start sana ako magtrabaho bukas sa bakery sa Bayan kaso---baka hindi niya ako payagan." Sabi ko. Binabalasa niya ang bahara.

"Nahuli ka kasi niya may lalaki ka raw dinala rito kanina." Sabi ni Kuya Crisanto! Nahiya na naman tuloy ako. Sinabi pala ni Ninong, "...gusto mo magtrabaho talaga?" Tanong niya.

Tumango ako, "...oo sana. Nakakaboring kasi rito sa bahay Kuya Crisanto. Kung alam mo lang." Sabi ko.

"Okay ganito. Tulungan kita. Kausapin ko Ninong mo. Kung matatalo mo ako sa 'tong its. Ano game?"

"Mukhang hastler ka eh." Sabi ko.

"Good luck sa pakikipag-usap sa Ninong mo." Sabi niya.

"Hmmm. Okay game. Basta ha? Usapan ay usapan."

"Oo." Sabi niya---ngayon ko lang nakatitigan ng matagal si Kuya Crisanto. Mas pogi siya sa malapitan. Ang labi niya---parang masarap halikan. Napayuko ako.

"Game. Best of two lang."

Nagbalasa siya. At nagbigay sa akin. Sa unang laro namin---talo ako. Parang hindi siya nag iisip sa mga itatapon niya. Parang nilalaro niya lang ako at hindi niya sineseryoso. Inayos ko upo ako. Hindi ko inalis ang mata ko sa baraha. Kahit sa baraha niya---hindi ko inalis mata ko. Pinagmasdan ko kung paano niya pinagpapalit palit ang mga baraha niya. Inalisa ko barahang hawak ko.

Sigurado ako, parehas kaming walang buo. Nagtapon siya---maliit na baraha.

Sus, Kuya Crisanto. Parehas tayong walang buo at puro ka tao. Goodluck sa baraha mo. Hindi ako magbibitaw. Bumunot ako. Walang buo. Tinapon ko ang baraha na kagaya sa tapon niya. Dalawang bunot pa---nakabuo ako tinapon niya ang King.

Bunot ako. Tapon. Di niya kinuha. Bunot siya. Inayos niya ulit baraha niya. Isa. Dalawa. Apat. Gulo ng baraha niya. Tinapon niya isa pang King.

Kinuha ko. Lapag. Wala ka nang panapaw. Kung hindi ka magbababa, sunog ka. Iyon ay kung may pang baba ka---nasa akin lahat ng baraha mo. Bunot siya---at tinaob niya na baraha alam niyang talo siya.

"Tsk tsk. Kampante." Sabi ko. Tingin siya sa akin, "...all one. Last game. Ingat ka hitter ako."

Binalasa niya ang baraha. Ang bilis ng kamay niya pero mas mabilis ang mata ko. Ang galing ni Kuya Crisanto---kung talunan na ako hindi ko mapapansin talaga. Nagsimula kaming maglaro at kagaya ng inaasahan ko... TALO ako.

"Paano iyan talo ka? Hehe."

"Galing mo mang-ipit ng baraha Kuya Crisanto. Yuko na makipaglaro sa iyo. Maduga ka." Sabi ko. Humiga na ako.

"Hahaha. Anong ipit? Talo ka lang talaga."

"Pupusta ako. Walang Queen at Diyes diyan. Kasi nasa ilalim ng hita mo. Hindi ko alam kung paano mo binabalasa ang baraha pero nagagawa mong maibigay sa akin ang mga maghihintay sa Queen at Diyes. Hindi ko maitapon kasi hindi ko alam kung ano sa mga bubuin ko ang mga barahang nasa hita mo. Duga." Sabi ko.

"Hahaha. Bawal iyan Henry. Hindi ka pwede magbintang ng ganyan sa sugal. Mapapahamak ka." Sabi niya.

"Oo alam ko. Kaya gagawin ko. Tatayo na ako. Sugal na nga, dudugain pa. Ako nalang kakausap kay Ninong bukas. Inaantok na ako. Tutulog na ako." Tinalikuran ko siya.

Naramdaman ko nalang na humiga siya sa tabi ko---sa likuran ko. Sumiksik ako sa sulok para hindi ako madikit sa kaniya.

KINAUMAGAHAN.

Gumising ako na wala na sa tabi ko si Kuya Crisanto. Lumabas ako ng kwarto ko---alas sais na ng umaga. Lumabas ako ng bahay. Nakita ko si Ninong at Kuya Crisanto sa garahe, inaayos ni Ninong ang owner niya. Napatingin sa akin si Kuya Crisanto---may hawak siyang baso, umuusok pa ito.

"Gandang umaga." Bati niya sa akin.

"O gising ka na pala. May almusal na sa kusina. Kumain ka nalang. May trabaho ka na sa Bayan 'di ba? Baka mahuli ka." Sabi ni Ninong. Napatingin ako kay Kuya Crisanto, kumindat siya sa akin. Napabukang bibig ako ng; salamat.

Nagmadali akong mag-almusal at pagkatapos ay naligo na rin ako kaagad. Wala akong inansayang oras. Paglabas ko---nasa garahe pa rin silang dalawa.

"Aalis na po ako Ninong... at Kuya Crisanto, salamat." Sabi ko.

"Geh, ingat ka. Huwag ka manlalaki. Nandito naman kami ng Ninong mo." Sabi ni Kuya Crisanto. Alam ko narinig din iyon ni Ninong---ngumiti nalang ako. At iniwan ko silang dalawa. Masaya akong magpapadyak papuntang Bayan. Sabi ko na, nanduga talaga si Kuya Crisanto kagabi. Pero kahit naman hindi siya manduga, talo pa rin ako talaga---nagdahilan lang ako. Buti nalang nanduga siya.

Habang papunta ako sa Bayan. May pasalubong akong lalaking nagtutulak ng motor pagawi sa Dominico. Nasiraan ata o baka naubusan ng gasolina. Huminto ako kasi---habang papalapit, pumakaway siya sa akin.

Malaking tao---malaki katawan. Poging moreno. Kasing kakatawan ni Kuya Gary at Kuya Crisanto. Halatang kaka-ahit lang ng bigote at balbas. Clean cut. Maaliwalas ang mukha. Barakong-barako at---hindi ko maiwasan hindi masipat ang nakabukol sa hapit niyang pantalon. s**t---ang laki!

"Bakit po?" Tanong ko.

"May kilala ka bang Barbo?" Tanong niya, "...medyo matagal tagal na kasi akong hindi nakakabisita rito sa lugar niyo eh. Hindi ko na matandaan kung saan siya nakatira eh."

"Ninong ko po. Bakit ano pong kailangan niyo?" Tanong ko. Napatingin siya sa akin.

"Ninong mo? Isa lang inaanak nun eh. Iyong pamangkin ko-----Erwin? Ikaw ba iyan?"

"Si-sino po kayo?" Garalgal kong tanong.

"Puta. Laki mo na. Tito mo ako. Isagani. Kapatid ko mama mo. Anong ginagawa mo rito? Saan ka pupunta?" Tanong niya.

Tito Isagani? Siya iyong Tito na tinutukoy ni Mama noon? Isagani na---napag-usapan din nila Kuya Gary noon?

Hindi ko alam kung anong gagawin ko pero---napamano ako.

"Tito, pasensya na po hindi ko na kayo mahahatid kay Ninong kasi nagmamadali ako sa Bayan unang araw sa trabaho ko." Sabi ko sa kaniya.

"Anong oras uwi mo? Baka hindi rin ako magtagal sa bahay ng Ninong mo. Kailangan ko rin umalis kaagad. Hindi pala tayo makakapagkwentuhan ng matagal." Sabi niya.

"May ibang araw pa naman po siguro, Tito."

"Okay sige. Ingat ka. Kamukhang kamukha mo Papa mo. Para kayong pinagbiyak na buko. Hehe." Nakangiting sabi niya.

TINURO ko sa kaniya iyong bahay ni Ninong. Sabi ko kapag makita niya maraming puno ng aratilis, unang bahay kay Ninong na. Malayo na iyong susunod na bahay. Hindi ako makapaniwala na ang pogi pala ng kapatid ni Mama. Natuwa naman ako dahil nakilala at nakita ko ang Tito ko sa unang pagkakataon.

Pagdating ko sa Bayan. Dumiretso ako kaagad sa panaderya. Akala ni Lola hindi ako babalik----wala siyang kasama. Lola Rosing tawag sa kaniya ng lahat. Maraming nabili kasi sentro ang pwesto nila. Araw araw din daw ang dating ng nagdedeliber ng softdrinks. Nalaman ko na si Lola pala ang gumagawa ng mga tinapay. Tinuruan niya rin habang walang nabili. Nasa 80 na si Lola pero malakas pa rin. Masaya ako kasi---nalilibang ko na sarili ko.

Buong araw akong nasa loob ng panaderya. Iba't ibang nabili. Maraming nabili, lalo na kapag oras ng meryenda. Nagawa ng mainit na monay si Lola at tuwing meryenda lang niya binebenta---mabilis maubos. Nakakapagod pero nakakalibang. Makwento rin si Lola kaya hindi nakakaboryo. Wala akong kinilalang Lola kaya masaya ako na may kasama akong matanda na pwede kong tawaging Lola. Bandang hapon na umuwi si ate galing Manila. Natuwa siya kasi pumasok ako. Ayaw naman daw kasi isara nalang muna ni Lola ang panaderya kung sakaling hindi ako pumasok.

300 ang binigay sa akin sa unang araw ko. Hindi rin naman ako naghahanggad ng malaki. Gusto ko lang may magawa talaga at magkaroon ng sariling pera. Arawan ang sahod ko.

"Aagahan ko po bukas Lola." Sabi ko. Inabutan ako ni Lola ng isang plastik ng tinapay, "...salamat po."

"O sige. Ingat ka. Bukas marami pa ako ituturo sa iyo."

"Talaga po? Sige. Alis na po ako. Ate Remy, una na po ako." Pagpapaalam ko sa kanila.

Habang nagpapadyak ako pabalik sa Barrio namin. May nakamotor na sumabay sa akin---napalingon ako. Si Peter.

"Hi Henry." Bati niya sa akin. Hindi ako umimik. Ginawa niya---umabante siya at humarang sa daan ko. Napahinto ako.

"Ano ba Peter. Uuwi na ako. Umalis ka riyan." Sabi ko.

"Are you mad at me?" Tanong niya. Iyan na naman siya sa kakaenglish niya.

"No. Basta---bawal na tayo magkita. Magagalit si Ninong ko." Sabi ko.

"But why? What's wrong?"

"Anong why what's wrong? Nahuli tayo. Pinagalitan ako. Pinaluhod ako sa asin. Kaya ayaw ko na maulit pa iyon."

"Sorry to hear that. Sorry, I got freaked out when your Ninong just appeared out of no where. May hawak pa siyang itak. Thought he would hack me. So I ran. Pero---I wanted to go back, really... "

"Pero hindi ka bumalik kasi natakot ka? Bakla ka pala eh. Alam mo, papatayin ka talaga ni Ninong. At papatayin niya tayong dalawa kung makikita niya tayo na magkasama o naguusap ngayon. Kaya kung pwede lang. Paraan ako at stop englishing me, I'm bleeding." Sabi ko.

"No. Please give me another chance. Alam ko, naramdaman ko. We have connection, I've felt it. You felt it too right? Kaya please, just want to talk to you." Sabi niya.

Connection connection pa 'to.

"We connected na nga 'di ba? You kantot me, your p***s inside my pwet is was connected. That is the connection you saying? Now we are no longer connected. We are---hiwalay na. Alis ka na riyan. Napapa-english ako sa iyo ng wala sa oras. Punyeta ka eh." Sabi ko. Parang napatawa siya---mas lalo akong nairita. Buti nga pinapatulan ko pa pag-e-english niya!

"No, hindi iyon. Iyong feelings natin sa isa't isa. Intimate feelings. Alam ko, gusto mo rin ako. Right?"

"Not matter anymore that Peter. I'm going home already. Bye." Umatras ako at umiwas ako ng daan---hinawakan niya ang manubela ng bike ko, "...ano ba? Hindi mo ba naintindihan iyong saliyang BYE? Kala ko magaling ka mag-english?" Hinawakan niya ang pisngi ako at bigla niya akong hinalikan sa labi.

Shit.

Nasampal ko siya!

Napatingin siya sa akin. Namula pisngi niya.

"It's okay baby. We can keep this as secret." Sabi niya---hinawakan niya pisngi ko at---hinalikan na naman niya labi ko.

"No. Don't. Huwag." Pagpipigili ko pero ayaw niyang pakawalan ang labi ko. Hanggang sa pakawalan na niya labi ko---at parang hindi ko na maiwasan hindi mapatitig sa mukha niya. Sa gwapo niyang mukha, "...ayaw ko magalit sa akin si Ninong."

"He won't. He wouldn't even get to know about this. Us." Sabi niya, "....come with me. I know a place where we can have our own privacy."

"Magdidilim na."

"Saglit lang tayo promise." Sabi niya.

"Gusto mo magconnect tayo ulit? Ayaw ko. Masakit pa tumbong ko." Sabi ko. Nagsmile siya---smile na may pakagat labi.

"How about this pretty mouth of yours. Come."

Hindi ko alam kung bakit hindi ako maka-hindi. Nakasunod ako sa kaniya---papunta kami sa bukid. Ipinarada lang namin ang bike at motor namin sa likod ng malaking puno. Hanggang sa makarating kami sa isang maliit na kubo. Tahimik---walang katao-tao sa paligid.

Hindi pa ako nakakaupo bigla niya akong sinunggaban ulit ng halik sa labi.

"Damn miss your lips baby. Uhmmmm. Uhmm." Grabe siyang humalik---parang siyang uhaw na uhaw. Kinakagat niya pa ang labi ko. Nadala na rin ako ng init na ipinapapasa niya sa akin kaya---pumatol na ako sa mga halik na binibigay nya sa akin. Labi sa labi. Dila sa dila. Laway sa laway.

Hindi naman siguro kami mahuhuli ni Ninong dito---at ayaw ko rin na magtagal. Pumababa na ako kaagad---lumuhod ako sa harapan niya. Habang hinihimas niya ang buhok ko kinakalas ko naman ang sinturon niya---kinalas ko ang butones, ibinababa ko ang zipper.

"Next time, just suot jogging pants para 'di ibababa nalang." Sabi ko sa kaniya.

"Okay baby. Next time." Nakangiting sabi niya. Naibaba ko na ang pantalon niya. Nakabakat sa kulay green niyang brief ang mahaba at matigas niyang t**i. Hinimas himas ko muna ito---ngayon nalang ako ulit nakahimas ng titing matigas---mahaba, "..pull it out baby. It's all yours." Hinawakan ko ang garter ng brief niya at binababa ko na ito---kapal pala ng bulbol niya at nasa harapan ko na ito--unti-unti ko nang nakikita ang kahabaan ng maputi niyang t**i na meron mahabang ugat na kitang-kita. Pagkababa ko ng brief niya parang lastiko na pumitik ang mahabang t**i niya mukha ko.

Shit ang haba!

Hinawakan ko ito---mainit sa palad. Hinimas ko.

Malaylay ang bayag niya. Ang kinis ng singit niya---ang puti nang hita niya na medyo namumula mula. Bahagya niyang itinaas ang damit niya at---pinakita sa akin ang abs niya.

"Suck it baby. Please."

"Okay." Sabi ko. Inilapit ko sa labi ko ang ulo ng t**i niya---dumampi na ito sa labi ko. Napapikit ako at dahan dahan kong binuka ang labi ko at pinasok ko sa loob ng bibig ko ang ulo ng t**i niya

Ohhhhhm.

"s**t baby. Sarap. Just suck my d**k baby. Ahhhhhh. Damn. Feels good."

Ohhhm ohhhhm

ohnmm!

Ganito pa rin pala ang pakiramdam na may t**i sa loob ng bibig ko.

Parang pinupuno ng kalakihan ng t**i niya ang loob ng bibig ko. Ang sarap sa pakiramdam talaga na meron t**i sa loob ng bibig ko.

Sinubo subo ko habang hinihimas himas ko ang bayag niya.

Ang bango ng t**i ni Peter kahit ang bulbol niya---mabango rin.

Sinubukan kong isubo ng buong buo. Kung kaya ko pa, kung marunong pa ako.

Kagaya sa pagbibisekleta, kapag natuto ka, hindi mo na pala makakalimutan.

Nasubo ko ng buong buo ang mahaba at matabang t**i niya. Nakadikit ang labi sa bulbol niya. Hinawakan niya ang ulo ko at----kinantot kantot niya ang bunganga ko.

Nabibilaukan ako. Nasasamid ko pero patuloy pa rin siya. Maungol ang bawat pagkantot niya sa bibig ko.

Gustong gusto ko pang laru-laruin sana sa bibig ko ang t**i ni Peter. Pero---padilim na at baka makahalata si Ninong. Alam kong pagsuway itong ginagawa ko ngayon pero---hindi ko mapigilan ang pag-iinit ng kabaklaan ko.

"Ahhhh. Ahhhhhh. Baby, you wanna drink my c*m?" Tanong niya. Tumango ako, "...okay, I'll give it to you. Ahhhhh ahhhh ahhhhh." Patuloy siya sa pagkantot sa bibig ko. At hinugot niya----pinanganga niya ako at mabilis niyang sinalsal ang t**i niya---"....here I c*m baby. Ahhhhhhh shhhhhiiiiit. Drink that loaddddd. Ahhhhhh!" Biglang sirit ng t***d niya sa bibig ko, sa ilong ko, sa mukha ko. Nilunok ko ang lahat ng pumasok sa bibig ko---masarap.

Ang daming tamuran ni Peter. Madagta. Malapot. Parang itong am na umaapaw sa kumukulong sinaing. Sobrang dami---mamuo muo.

Kinalat niya pa sa mukha ko ang t***d niya gamit ang haba ng t**i nya. Sinipsip ko pa ang t**i niya, sinaid ko hanggang sa huling katas.

Tumayo na ako at inabutan siya ang nagpunas sa mukha ko ng panyo niya. At----hinalikan niya ulit labi ko.

"Lalo akong nababaliw sa iyo Henry. Wish I got that courage to steal you from your Ninong." Malambing niyang pagkakasabi.

"Need to go home na. Huwag mo na ako ihatid. Paglabas natin dito, hiwalay na tayo."

"What? No. Don't say that. Ayaw ko na s*x lang ang mamagitan sa atin." Sabi niya.

"Ano ba iyang pinagsasabi mo? Maghihiwalay tayo. Ako pa Dominico ikaw pa Dionisio." Paglilinaw ko.

"Ah okay. So, bukas ulit?" Tanong niya. Hindi ko na sinagot. Lumabas na kami at naghiwalay na kaming dalawa ulit.

"BAKIT ngayon ka lang?" Tanong ni Ninong sa akin. Nasa sala siya----kasama si Kuya Crisanto at Tito Isagani. Lahat sila nakatingin sa akin. Umiinom silang tatlo ng lambanog.