บทที่ 17
เรื่องจริงที่มิอาจเปลี่ยน...
จูจูที่กลับมาถึงจวนตนเองเเล้ว
ก็นั่งคิดทบทวนเรื่องราวผันผ่านในวันนี้อยู่ในห้องไม่ต้องการพบผู้ใด
ความเเค้นจำเป็นต้องสะสาง
ต้องการจัดการที่นี่ให้เเล้วเสร็จ
ร่างบางอยู่ในภวังค์ความคิดของตนเอง
สายตากระทบเข้ากับบางสิ่งที่วางอยู่บนที่นอน
กระดาษหลายเเผ่นบอกเรื่องต่างๆๆมากมายของหนึ่งบุรุษหนึ่งสตรีเเห่งเเคว้นฉิน
ไทจื่ออี้หลง คุณหนูรองไป๋โหย่วหลัน
งานสมรสใหญ่โตล่มไม่เป็นท่า การสลับเปลี่ยนตัวเจ้าสาว ไทจื่อผู้พิฆาตโจรปป่าทั่วเเคว้นเเละความลับดำมืดผู้ที่อยู่บ้างหลังบางอย่างที่นางเองไม่เคยรู้
ฮองเฮาเซี่ยหนิงเเห่งเเคว้นฉินมารดาของไทจื่ออี้หลง
นี่มัน...
ใบหน้างามสับสนกับเรื่องราวที่รับรู้ มือบางสั่นระริกด้วยความเเค้น
นางกำลังตัดสินใจเรื่องบางอย่าง..
นางต้องกลับเเคว้นฉิน...
เรื่องนี้รอช้าไม่ได้...
____________________________
ศาลาริมน้ำข้างเรือนใหญ่
