ซัมเมอร์หันหลังหนีจากภาพพวกนั้น ก่อนที่เธอจะยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มต่อ ดื่มอย่างรวดเร็ว แก้วแล้วแก้วเล่า ราวกับกำลังต้องการให้ตัวเองเมา เพื่อจะลืมภาพที่พึ่งพบเจอมา
ไอรีสมองที่เพื่อนอย่างเห็นใจ นี่ไม่ใช่ซัมเมอร์ที่เธอรู้จัก เพราะถ้าเป็นซัมเมอร์ตัวจริงมันคงจะเดินลงไปแหกอกอาจารย์อดัมและผู้หญิงคนนั้นแล้ว
มันเลือกที่จะกลืนความเจ็บปวดพวกนั้นลงไป และนั่งเงียบๆ เพื่อให้ความเจ็บปวดที่แสนสาหัสพวกนั้นค่อยๆ จางหาย
บางทีความรัก ก็ทำให้เราอ่อนแอลงอย่างน่าเหลือเชื่อ...
เธอยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มนี่เพื่อจะให้ตัวเองเมาๆ ไปซะ เพราะเธอจะได้ไม่รับรู้กับเรื่องราวตรงหน้าว่ามันเป็นแบบไหนน่าจะดีกว่าถ้าเธอหลับไปเลยแล้วตื่นขึ้นมาพบว่าทุกอย่างเป็นความฝัน
"พี่ไอรีส ไปกับหนูค่ะ!!"
และคนที่ลุกขึ้นก็คือเอวา เด็กน้อยน่ารักคนนั้นจับจูงมือของไอรีสตรงดิ่งไปยังจุดที่อาจารย์อดัมและหมิวยืนอยู่
ผู้หญิงคนนี้ยกมือขึ้นมาโอบคออา
