"ในตอนที่เห็นเราใส่ชุดแต่งงานพี่ยังถามตัวเองซ้ำๆเลยนะ ว่านี่คือเจ้าสาวของพี่จริงรึเปล่า?"
เธอแอบอิงซบที่ไหลของเขาด้วยหัวใจที่เต้นแรง และใบหน้าที่เห่อร้อนจนแทบจะระเบิดออกมา
"พี่ชมเมอร์มากเกินไปแล้วค่ะ"
"นี่ไม่ใช่คำชมแต่คือคำบอกเล่าว่าพี่จะดูแลเมอร์เองต่อจากนี้ไป.. ดูแลในฐานะภรรยา"
ความรู้สึกวูบวาบแผ่ไปทั่วร่างกายเมื่อนิ้วของพี่อดัมกำลังนวดคลึงที่ส่วนล่างของเธออยู่ ซัมเมอร์ตกใจเล็กน้อย เขาเคลื่อนใบหน้าเข้ามาหาเธออีกครั้ง ในครั้งนี้เธอเผลอถอยหนีอย่างลืมตัวทำให้ตัวเธอล้มลงบนที่นอนโดยมีเขาคล่อมทับอยู่เหนือร่าง
"ไม่มีทางให้เราหนีแล้ว...เราหนีพี่ไม่ได้อีกแล้วซัมเมอร์"
นั่นมันหมายความว่ายังไงกัน... เธอไม่ได้คิดหนีเขาสักหน่อยเพียงแต่ยังไม่พร้อมเท่านั้นเอง!! พี่อดัมไม่รอช้าเขาก้มหน้าลงมาบดขยี้ริมฝีปากของเธออย่างรวดเร็ว ในครั้งนี้เป็นจูบที่ดุดันและเร่าร้อนจนแทบจะแผดเผาร่างกายของเธอเอาไว้
"จิ๊! พี่บอกว่าห้ามหลับตา"
นิ้วของเขายังคงนวดคลึงที่ด้านล่างและในบางจังหวะเขาก็สอดมันเข้ามาอย่างตื้นๆเพื่อปลุกเร้าอารมณ์และความต้องการของเธอ
"ก็..เมอร์อายนี่คะ!"
อดัมยกแก้วเหล้าข้างเตียงขึ้นมาดื่ม เขาก้มหน้าลงไปประกบปากของเธออีกครั้งโดยที่ครั้งนี้เขาจงใจที่จะป้อนเหล้าในปากให้เธอกินด้วย...
เป็นครั้งแรกที่เหล้ามันหวานขนาดนี้ และเธอเริ่มเหนื่อยล้ากับการปฏิเสธเขาอีกแล้ว...
ซัมเมอร์ลืมตาขึ้นมามองหน้าของสามี ในขณะที่เขาเองก็สบตาเธอเช่นกันนี่คือจูบที่เธอไม่เคยพบเจอมาก่อนเพราะสายตาของเราสอดประสานกันราวกับเธอมองเห็น ความต้องการที่มากล้นในสายตานั้น...
ด้านในของเธอเปียกชุ่มจนได้ยินเสียงเฉอะแฉะมาจากด้านล่างตรงที่นิ้วของเขากำลังสอดใส่เข้าออกอยู่
"อึ่ก..พี่คะ.."
"คับมากเลยเมอร์ เราต้องเจ็บแน่ๆในตอนที่พี่ใส่มันเข้าไป!"
เธอเหลือบมองความเป็นชายของเขาแล้วก็ต้องตกใจ.. นั่นมันอะไรกันวะนั่น!!! ขนาดของมันราวข้อมือเด็ก
แบบนี้ไม่ไหวแน่นอน!! มันมากเกินไป..
ซัมเมอร์ส่ายหน้าเบาๆ แต่อดัมนั้นคาดการณ์ถึงปฏิกริยาของเธอเอาไว้ล่วงหน้าแล้ว เขาส่งยิ้มให้เธอก่อนจะกางขาเธอออก
"พี่บอกไปแล้วว่าไม่มีทางให้เราหนี เมอร์อาจจะเจ็บในตอนแรกแต่หลังจากนั้นพี่รับรองว่าเมอร์จะต้องชอบมันอย่างแน่นอน"
"อื้อ!! อ๊ะ!!"
เขาก้มหน้าลงไปละเลงลิ้นกับเกสรดอกไม้ของเธอ อดัมดูดกลืนน้ำหวานที่ไหลเยิ้มออกมาจนหมด เขายังคงใช้นิ้วขยับเข้าออกเพื่อให้เธอคุ้นชินกับสัมผัสของเขาอยู่
ให้ตายเถอะ!! เธอกำลังจะเสร็จ
ด้วยลิ้นกับนิ้วเขาเนี่ยนะ!! ปฏิเสธถึงความช่ำชองที่น่าหงุดหงิดของเขาไม่ได้เลย ทุกจุดที่เขากำลังสัมผัสมันเสียวไปหมดเล ราวกับเขารู้ว่าต้องสัมผัสตรงไหนบ้าง
เขาคงจะนอนกับผู้หญิงมานับไม่ถ้วนสินะ...
"อ๊ะ..อ๊า!!!"
คราวนี้เธอเป็นฝ่ายบดเบียดเข้าหาใบหน้าของเขาเอง ซัมเมอร์แอ่นกระตุกเบาๆ เธอหอบหายใจเหนื่อยพร้อมกับปรือตาขึ้นมามองหน้าเขา
"อื้อ!!"
ทว่าเขายังคงไม่หยุดยั้งการกระทำของเขาเลยถึงแม้ว่าเธอจะเสร็จแล้วก็ตาม!! ลิ้นของเขายังคงทำหน้าที่โลมเลียและดูดกลืนน้ำหวานที่ไหลออกมาอย่างรวดเร็ว
"พี่อดัมคะ!!"
เขาเงยหน้าขึ้นมามองหน้าเธอ พร้อมกับยกนิ้วที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำหวานขึ้นมาเลียเบาๆโดยที่สายตาของเขายังคงจับจ้องที่ใบหน้าของเธอ...
โซฮอทเกินไปแล้ว!!
ในตอนที่เขาแลบลิ้นออกมาเลียนิ้วนั่น!! มันทำให้เธอหลงใหลเขาไปโดยไม่รู้ตัว... เสน่ห์ของเขามันตรงเข้ามาจู่โจมที่หัวใจของเธอจังๆ
ไม่มีคำกล่าวใดๆออกจากปากเขา อดัมกดความเป็นชายของเขาเข้ามาในทันทีเมื่อเรามองสบตากัน
มือทั้งสองข้างจิกผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น เธอสัมผัสได้ถึงขาที่กำลังสั่นเทาเมื่อเขาลุกล้ำเข้ามา..
มาก..เกินไปแล้ว
"อ๊ะ!! อ๊า!!!"
ดวงตาทั้งสองข้างเอ่อล้นไปด้วยน้ำตาแห่งความเจ็บปวด เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่ไม่เคยผ่านผู้ชายมาก่อนสักหน่อย แต่ทำไมครั้งนี้มันถึงเจ็บเหมือนกับเธอกำลังจะฉีกขาดเลยนะ!!
เขาพรมจูบเพื่อซับน้ำตาให้เธอ..
"...ดีมากเลยซัมเมอร์ อดทนเก่งนี่เราน่ะ"
เธอไม่รู้ว่าจะตอบเขาว่ายังไงเลยได้แต่เลือกที่จะเงียบ
"เสียวกว่าที่คิดเอาไว้ซะอีก.. อ่า..แน่นฉิบ**"
ทันทีที่เขาเริ่มขยับ ความรู้สึกเจ็บปวดก็ค่อยๆจางหายไป..เขาโอบกอดเธอเอาไว้แนบชิดจนเราแทบจะเป็นหนึ่งเดียวกัน..
"ชอบรึเปล่า? เสียวไหม?"
เธอพยักหน้าเบาๆ ซัมเมอร์เห็นรอยยิ้มที่มุมปากของเขา.. พี่อดัมใช้นิ้วมานวดที่รูด้านหลังของเธอช้าๆ
"พี่คะ!!"
"เชื่อใจพี่เถอะ.. เราจะรู้สึกดีแบบไม่เคยเป็นมาก่อนเลย"
การที่เขาคล่องแคล่วกับเรื่องเช่นนี้มันไม่ได้ทำให้เธอสบายใจเลยแม้แต่น้อย!! เขาในยามนี้ช่างแตกต่างกับตอนที่เราเจอกันครั้งแรกจนเกิดความสับสนขึ้นมาในใจว่าตกลงแล้ว อันไหนกันแน่ที่เป็นนิสัยของเขาจริงๆ
"อา..."
เขาสอดนิ้วเข้าไปช้าๆและนั่นมันทำให้เธอแทบช็อก.. ในครั้งแรกมันจุกเล็กน้อยแต่ตอนนี้เริ่มมีความรู้สึกบางอย่างเข้ามาแทนที่...
มันคือความเสียวที่ทำเอาเธอไปต่อไม่เป็น
"ตัวสั่นใหญ่เลย ใกล้เสร็จอีกแล้วงั้นเหรอ?"
"อื้อ!!"
"ความรู้สึกไวจังนะ แถมเสียงครางนี่ก็น่ารักถูกใจพี่มากจริงๆ"
"ช้าลงหน่อยค่ะ!!"
"จะดีเหรอ? เรากำลังรู้สึกดีนี่นา"
อา..เขาคือซาตานจริงๆด้วยสินะ.. เป็นคนที่ร้ายกาจจนสามารถที่จะทรมานเธอได้ตั้งแต่หัวจรดเท้า..
และเป็นคนที่เธอยินยอมไม่ว่าเขาจะทำอะไร คงจะจริงอย่างที่เขาว่า เธอไม่มีทางที่จะหนีไปแล้วจริงๆ