ความรู้สึกไวดีนี่ NC

1110 Words
"ในตอนที่เห็นเราใส่ชุดแต่งงานพี่ยังถามตัวเองซ้ำๆเลยนะ ว่านี่คือเจ้าสาวของพี่จริงรึเปล่า?" เธอแอบอิงซบที่ไหลของเขาด้วยหัวใจที่เต้นแรง และใบหน้าที่เห่อร้อนจนแทบจะระเบิดออกมา "พี่ชมเมอร์มากเกินไปแล้วค่ะ" "นี่ไม่ใช่คำชมแต่คือคำบอกเล่าว่าพี่จะดูแลเมอร์เองต่อจากนี้ไป.. ดูแลในฐานะภรรยา" ความรู้สึกวูบวาบแผ่ไปทั่วร่างกายเมื่อนิ้วของพี่อดัมกำลังนวดคลึงที่ส่วนล่างของเธออยู่ ซัมเมอร์ตกใจเล็กน้อย เขาเคลื่อนใบหน้าเข้ามาหาเธออีกครั้ง ในครั้งนี้เธอเผลอถอยหนีอย่างลืมตัวทำให้ตัวเธอล้มลงบนที่นอนโดยมีเขาคล่อมทับอยู่เหนือร่าง "ไม่มีทางให้เราหนีแล้ว...เราหนีพี่ไม่ได้อีกแล้วซัมเมอร์" นั่นมันหมายความว่ายังไงกัน... เธอไม่ได้คิดหนีเขาสักหน่อยเพียงแต่ยังไม่พร้อมเท่านั้นเอง!! พี่อดัมไม่รอช้าเขาก้มหน้าลงมาบดขยี้ริมฝีปากของเธออย่างรวดเร็ว ในครั้งนี้เป็นจูบที่ดุดันและเร่าร้อนจนแทบจะแผดเผาร่างกายของเธอเอาไว้ "จิ๊! พี่บอกว่าห้ามหลับตา" นิ้วของเขายังคงนวดคลึงที่ด้านล่างและในบางจังหวะเขาก็สอดมันเข้ามาอย่างตื้นๆเพื่อปลุกเร้าอารมณ์และความต้องการของเธอ "ก็..เมอร์อายนี่คะ!" อดัมยกแก้วเหล้าข้างเตียงขึ้นมาดื่ม เขาก้มหน้าลงไปประกบปากของเธออีกครั้งโดยที่ครั้งนี้เขาจงใจที่จะป้อนเหล้าในปากให้เธอกินด้วย... เป็นครั้งแรกที่เหล้ามันหวานขนาดนี้ และเธอเริ่มเหนื่อยล้ากับการปฏิเสธเขาอีกแล้ว... ซัมเมอร์ลืมตาขึ้นมามองหน้าของสามี ในขณะที่เขาเองก็สบตาเธอเช่นกันนี่คือจูบที่เธอไม่เคยพบเจอมาก่อนเพราะสายตาของเราสอดประสานกันราวกับเธอมองเห็น ความต้องการที่มากล้นในสายตานั้น... ด้านในของเธอเปียกชุ่มจนได้ยินเสียงเฉอะแฉะมาจากด้านล่างตรงที่นิ้วของเขากำลังสอดใส่เข้าออกอยู่ "อึ่ก..พี่คะ.." "คับมากเลยเมอร์ เราต้องเจ็บแน่ๆในตอนที่พี่ใส่มันเข้าไป!" เธอเหลือบมองความเป็นชายของเขาแล้วก็ต้องตกใจ.. นั่นมันอะไรกันวะนั่น!!! ขนาดของมันราวข้อมือเด็ก แบบนี้ไม่ไหวแน่นอน!! มันมากเกินไป.. ซัมเมอร์ส่ายหน้าเบาๆ แต่อดัมนั้นคาดการณ์ถึงปฏิกริยาของเธอเอาไว้ล่วงหน้าแล้ว เขาส่งยิ้มให้เธอก่อนจะกางขาเธอออก "พี่บอกไปแล้วว่าไม่มีทางให้เราหนี เมอร์อาจจะเจ็บในตอนแรกแต่หลังจากนั้นพี่รับรองว่าเมอร์จะต้องชอบมันอย่างแน่นอน" "อื้อ!! อ๊ะ!!" เขาก้มหน้าลงไปละเลงลิ้นกับเกสรดอกไม้ของเธอ อดัมดูดกลืนน้ำหวานที่ไหลเยิ้มออกมาจนหมด เขายังคงใช้นิ้วขยับเข้าออกเพื่อให้เธอคุ้นชินกับสัมผัสของเขาอยู่ ให้ตายเถอะ!! เธอกำลังจะเสร็จ ด้วยลิ้นกับนิ้วเขาเนี่ยนะ!! ปฏิเสธถึงความช่ำชองที่น่าหงุดหงิดของเขาไม่ได้เลย ทุกจุดที่เขากำลังสัมผัสมันเสียวไปหมดเล ราวกับเขารู้ว่าต้องสัมผัสตรงไหนบ้าง เขาคงจะนอนกับผู้หญิงมานับไม่ถ้วนสินะ... "อ๊ะ..อ๊า!!!" คราวนี้เธอเป็นฝ่ายบดเบียดเข้าหาใบหน้าของเขาเอง ซัมเมอร์แอ่นกระตุกเบาๆ เธอหอบหายใจเหนื่อยพร้อมกับปรือตาขึ้นมามองหน้าเขา "อื้อ!!" ทว่าเขายังคงไม่หยุดยั้งการกระทำของเขาเลยถึงแม้ว่าเธอจะเสร็จแล้วก็ตาม!! ลิ้นของเขายังคงทำหน้าที่โลมเลียและดูดกลืนน้ำหวานที่ไหลออกมาอย่างรวดเร็ว "พี่อดัมคะ!!" เขาเงยหน้าขึ้นมามองหน้าเธอ พร้อมกับยกนิ้วที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำหวานขึ้นมาเลียเบาๆโดยที่สายตาของเขายังคงจับจ้องที่ใบหน้าของเธอ... โซฮอทเกินไปแล้ว!! ในตอนที่เขาแลบลิ้นออกมาเลียนิ้วนั่น!! มันทำให้เธอหลงใหลเขาไปโดยไม่รู้ตัว... เสน่ห์ของเขามันตรงเข้ามาจู่โจมที่หัวใจของเธอจังๆ ไม่มีคำกล่าวใดๆออกจากปากเขา อดัมกดความเป็นชายของเขาเข้ามาในทันทีเมื่อเรามองสบตากัน มือทั้งสองข้างจิกผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น เธอสัมผัสได้ถึงขาที่กำลังสั่นเทาเมื่อเขาลุกล้ำเข้ามา.. มาก..เกินไปแล้ว "อ๊ะ!! อ๊า!!!" ดวงตาทั้งสองข้างเอ่อล้นไปด้วยน้ำตาแห่งความเจ็บปวด เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่ไม่เคยผ่านผู้ชายมาก่อนสักหน่อย แต่ทำไมครั้งนี้มันถึงเจ็บเหมือนกับเธอกำลังจะฉีกขาดเลยนะ!! เขาพรมจูบเพื่อซับน้ำตาให้เธอ.. "...ดีมากเลยซัมเมอร์ อดทนเก่งนี่เราน่ะ" เธอไม่รู้ว่าจะตอบเขาว่ายังไงเลยได้แต่เลือกที่จะเงียบ "เสียวกว่าที่คิดเอาไว้ซะอีก.. อ่า..แน่นฉิบ**" ทันทีที่เขาเริ่มขยับ ความรู้สึกเจ็บปวดก็ค่อยๆจางหายไป..เขาโอบกอดเธอเอาไว้แนบชิดจนเราแทบจะเป็นหนึ่งเดียวกัน.. "ชอบรึเปล่า? เสียวไหม?" เธอพยักหน้าเบาๆ ซัมเมอร์เห็นรอยยิ้มที่มุมปากของเขา.. พี่อดัมใช้นิ้วมานวดที่รูด้านหลังของเธอช้าๆ "พี่คะ!!" "เชื่อใจพี่เถอะ.. เราจะรู้สึกดีแบบไม่เคยเป็นมาก่อนเลย" การที่เขาคล่องแคล่วกับเรื่องเช่นนี้มันไม่ได้ทำให้เธอสบายใจเลยแม้แต่น้อย!! เขาในยามนี้ช่างแตกต่างกับตอนที่เราเจอกันครั้งแรกจนเกิดความสับสนขึ้นมาในใจว่าตกลงแล้ว อันไหนกันแน่ที่เป็นนิสัยของเขาจริงๆ "อา..." เขาสอดนิ้วเข้าไปช้าๆและนั่นมันทำให้เธอแทบช็อก.. ในครั้งแรกมันจุกเล็กน้อยแต่ตอนนี้เริ่มมีความรู้สึกบางอย่างเข้ามาแทนที่... มันคือความเสียวที่ทำเอาเธอไปต่อไม่เป็น "ตัวสั่นใหญ่เลย ใกล้เสร็จอีกแล้วงั้นเหรอ?" "อื้อ!!" "ความรู้สึกไวจังนะ แถมเสียงครางนี่ก็น่ารักถูกใจพี่มากจริงๆ" "ช้าลงหน่อยค่ะ!!" "จะดีเหรอ? เรากำลังรู้สึกดีนี่นา" อา..เขาคือซาตานจริงๆด้วยสินะ.. เป็นคนที่ร้ายกาจจนสามารถที่จะทรมานเธอได้ตั้งแต่หัวจรดเท้า.. และเป็นคนที่เธอยินยอมไม่ว่าเขาจะทำอะไร คงจะจริงอย่างที่เขาว่า เธอไม่มีทางที่จะหนีไปแล้วจริงๆ
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD