We use cookies
When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Your cookies settings
Strictly cookie settingsAlways Active
Chapter 32 -I was so lost-
┈┈┈┈◦•✩•◦┈┈┈┈ Madilim na ang gabi. Ang tanging ilaw na nagbibigay liwanag sa dalampasigan ay ang buwan na bahagyang natatakpan ng ulap at ang ilang bonfire ng mga taong nagkakasiyahan. Kaunti na lang ang mga taong nasa harap ng dalampasigan, ang iba ay naglalakad ng payapa, parang ninanamnam ang katahimikan ng gabi, habang may ilan namang nasa harapan ng nag-aapoy na bonfire at nagkakatuwaan, nagtatawanan, nagkukwentuhan, at tila ba walang ibang iniintindi kung hindi ang kasiyahan ng sandali na magkakasama sila. Malapit lang ang mga bar na malapit sa hotel, maririnig ang mahinang tunog ng musika mula dito, mga boses na naghahalo sa tunog ng alon... sa ingay ng mga baso, at ang tawanan ng mga estrangherong nag-eenjoy sa kanilang masayang bakasyon. Si Janine naman ay mag-isang naglalakad
- Writer
- chap_listContents
- likeADD
