ที่โรงพยบาล สี่ชั่วโมงแล้วที่ไพลินรออยู่หน้าห้อง อยู่ๆหมอและพยาบาลหลายคนก็เดินกรูเข้าไปในห้องที่พ่อเธอนอนรักษาตัว และหลังจากนั้นหมอและพยาบาลเดินเข้าออกเป็น เกิดอะไรขึ้นกับพ่อไพลินใจจะขาดเสียให้ได้ เกิดอะไรขึ้น อยากรู้ว่าพ่อเป็นยังไงบ้าง
“มีอะไรเหรอคะคุณพยาบาล พ่อฉันเป็นยังไงบ้างคะ”
“คนป่วยเสียเลือดมากค่ะ ตอนนี้เรากำลังต้องการเลือดมาช่วยคนป่วย”
“ฉันได้ไหมคะ ฉันเลือดกรุ๊ปเดียวกับพ่อ”
“งั้นเชิญคุณทางนี้เลยค่ะ" พยาบาลพาไพลินไปที่ห้องเพื่อเช็คร่างกายพร้อมบริจาคเลือด
กลัวเข็มที่สุดแต่เพื่อพ่อเธอต้องทำได้ ไพลินกระซิบบอกพยาบาลว่าเธอกลัวเข็ม หญิงสาวใช้แขนอีกข้างกอดพยาบาลอีกคนไว้แน่น พยาบาลยื่นยาดมให้ เลือกที่จะนอนหลับตาหันหน้าไปคนละทางกับแขนข้างที่กำลังให้เลือด คิดถึงยายเหลือเกินรู้ตัวว่าช่วงนี้ตัวเองอ่อนแอมาก ในที่สุดก็ร้องไห้ออกมาอีกครั้งจนได้ แต่ก็เป็นการร้องแบบเงียบๆพยายามกลั้นแล้วกลั้นอี
