ครบสองเดือนที่ไพลินกลับมาอยู่บ้าน หญิงสาวมีความสุขมากได้ดูแลยาย ทำกับข้าวให้ยายกิน ตักบาตรเช้า ไปวัดทำบุญ สวดมนต์ทุกวันพระพร้อมกับยาย ทำงานบ้าน ทำงานที่ชอบ เธอไปที่ร้านขายอุปกรณ์การเย็บปักถักร้อยบ่อยมากๆ ผลิตผลงานมากมายประหนึ่งว่าตัวเองเป็นเครื่องจักร ถักได้ถักดี ว่างก็วาดรูป อะไรที่ชอบมักทำได้ดีเสมอ ไพลินถักทุกอย่างที่ลูกค้าสั่ง ล้วนแล้วแต่เป็นลูกค้าต่างชาติทั้งนั้น ได้ราคาดียิ่งเป็นงานฝีมือต่างชาติยิ่งชอบ แต่เธอก็ดูแลยายไม่ให้ขาดตกบกพร่อง เพราะไม่มีอะไรมากวนใจ
ชีวิตเหมือนตัดขาดจากโลกภายนอก เช้าตื่นทำกับข้าวใส่บาตรกับยาย ทำกับอาหารกิน ไปตลาดซื้อของสดมาไว้ทำกับข้าว ปลูกผักไว้กินเอง วันๆเธอไม่ค่อยมีเวลาว่างเลย เย็นวันศุกร์ถ้าบัวชมพูไม่ติดงานหรือกลับบ้าน ก็จะมาพักที่บ้านสวนกับไพลินเป็นประจำ
เรื่องสวนไม่ต้องห่วงลุงปานกับเมียดูแลให้ ยายให้ลุงเอาผลไม้ในสวนไปขายได้ แบ่งกันใช้แบ่งกันกิน บางครั
