บทที่ 9 ฮองเฮาเป็นหญิงร่าน

1355 Words

ยามนี้อันซูเซี่ยกำลังถูกฮ่องเต้หนุ่มคนน้องอี้หลงดูดหอยหวานของนางอย่างเอร็ดอร่อย ความรู้สึกนี้ทำให้อันซูเซี่ยคล้ายจะตัวลอยขึ้นสู่สรวงสวรรค์แล้ว อี้หลงขบเม้มที่ตุ่มไตหอยระลอกแล้วระลอกเล่าจนร่างงานสะดุ้งบิดสะโพกเร่าด้วยความซ่านกระสัน ความเสียวพุ่งกระจายจนนางแทบจะทนไม่ไหว “อ้ะ ฝ่าบาทเพคะ ความรู้สึกนี้เช่นดียิ่งนัก อา ซี้ด อา ฝ่าบาทเพคะ เสียวยิ่งนัก” อันซูเซี่ยครางกระเส่าแทบไม่เป็นภาษา อี้หลงกำลังหลงใหลหอยใหญ่สีแดงสดอันบริสุทธิ์ผุดผ่องของอันซูเซี่ย ร่างกายของนางหอมกรุ่นจนทำให้เขาติดใจจนไม่อาจถอนริมฝีปากได้ ลิ้นของเขาร้ายกาจยิ่งนัก ยิ่งเลียก็ยิ่งทำให้ลมหายใจของนางแทบจะขาดไปเสียให้ได้ หอยสีแดงสดของนางคายน้ำหวานจนชุ่มฉ่ำ แต่กระนั้นเขาก็สามารถเลียกินอย่างเอร็ดอร่อยไม่ได้ทำให้น้ำของนางเอ่อล้น “อา หอยบริสุทธิ์เช่นนี้ดียิ่ง อร่อยและหวานอย่างที่ข้าไม่เคยพบมาก่อน” จ๊วบ ๆ แผล็บ ๆ แผล็บ ๆ “ฝ่าบ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD