“อกหักว่ะ… ไม่คิดว่าวันที่ได้สารภาพรักกับใครบางคน… แทนที่จะโล่งใจหลังได้ระบายความรู้สึกที่เก็บเอาไว้นาน แต่ใครจะคิดว่าคำตอบที่ได้มานั้นมันช่างเจ็บปวดและโหดร้ายเกินใจน้อยๆ ของผู้หญิงคนหนึ่งจะรับไหว เราเพิ่งบอกรักผู้ชายคนหนึ่งมาสดๆ ร้อนๆ… แต่ได้คำตอบว่าผมรักคุณไม่ได้… ช่างเถอะ… คืนนี้กูจะเมาให้ลืมเศร้า… ขอบคุณนะ ‘กันย์’ ขอบคุณที่ทำให้ได้รู้ว่าเราไม่ดีพอสำหรับเธอ… ”
คลิปมีเพียงเท่านั้น…
แม้จะเป็นเพียงคลิปสั้นๆ ก็จริง…
แต่มันก็ทิ้งความเจ็บปวดไว้กับพ่อเลี้ยงเดชผู้เป็นพี่ชายเจ้าของคลิปมาจนถึงวันนี้ เมื่อรู้ว่ามีชื่อของผู้ชายคนหนึ่งเข้ามาเกี่ยวข้อง
ตอนแรกพ่อเลี้ยงคิดจะปล่อยให้ผ่านเลยไป แต่ตลอดระยะเวลาหนึ่งปีภายหลังการจากไปของน้องสาวผู้เป็นที่รัก ชื่อของผู้ชายที่ถูกเอ่ยถึงก็ยังติดอยู่ในความสงสัย สุดท้ายจึงตัดสินใจออกค้นหา… ถึงขั้นลงทุนจ้างนักสืบอยู่พักใหญ่ๆ จนรู้เบาะแสของกันย์ กระทั่งได้เจอตัว
“อรตายยังไงครับ… ”
กันย์ถามทั้งน้ำตา
“คืนนั้นอรเมามากจนเกิดอุบัติเหตุขณะกำลังขับรถกลับบ้าน… ”
พ่อเลี้ยงเดชตอบ…
จ้องมองใบหน้านองน้ำตาของกันย์ ทำให้รู้ว่าผู้ชายคนนี้ไม่มีท่าทีของความโหดร้ายเลยสักนิด ต่างไปจากสิ่งที่ตัวเองวาดภาพเอาไว้ว่าจะได้เห็น
“ผมขอโทษ… ”
น้ำเสียงสำนึกผิด กันย์ไม่รู้ว่าเรื่องราวในคืนนั้นจะทำให้เกิดการสูญเสียถึงเพียงนี้
“ผมขอโทษ… ”
กันย์ยกมือไหว้พ่อเลี้ยงเดชอีกครั้งแล้วก้มลงกราบหลุมศพทั้งน้ำตานองใบหน้า
พ่อเลี้ยงเดชจ้องมองตาของกันย์ที่ดูอ่อนโยน ไม่มีวี่แววของความเหี้ยมเกรียมอย่างแบดบอยส์ที่ตัวเองวาดภาพเอาไว้เลยสักนิดว่าจะได้เห็น
แทนที่จะได้จับมากระทืบ ตามที่ตั้งใจว่าจะเอาตัวมาซ้อมให้ได้รับความเจ็บปวดอย่างสาสม ทว่าเมื่อเห็นสภาพที่ดูอ้อนแอ้นของกันย์ แผนการก็จำต้องเปลี่ยนไป
สาเหตุที่พ่อเลี้ยงคิดว่ากันย์จะต้องเป็นไอ้พวกที่มาหลอกปอกลอกน้องสาว
เพราะรู้ว่าผู้ชายแต่ละคนที่อรนรินทร์น้องสาวของตนเคยคบหาล้วนเป็นแมงดาที่เข้ามาเพราะหวังจะสูบเงิน หลอกคบหาเพียงแค่ต้องการเกาะกินน้องสาวของตนซึ่งเป็นผู้หญิงสายเปย์ รักใครชอบใครก็ทุ่มเทให้ไม่อั้น
ในเวลาต่อมา
เมื่อกลับมาถึงบ้าน จู่ๆ พ่อเลี้ยงเดชก็สั่งให้ไอ้ดำพากันย์มาขังไว้ในห้องตามเดิม
“พ่อเลี้ยงจะปล่อยมันกลับวันไหนครับ”
ไอ้ดำถามด้วยความสงสัย…
ก็ตอนแรกพ่อเลี้ยงบอกเองว่าจะพามันไปกราบหลุมศพของน้องสาวแล้วปล่อยตัวกลับ แต่ถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีทีท่าว่าพ่อเลี้ยงจะปล่อยกันย์แต่อย่างใด
“เอาไว้พรุ่งนี้ค่อยปล่อย… เพราะว่ากูยังมีเรื่องบางอย่างที่ค้างคาสงสัย… คืนนี้กูจะเคลียร์กับมันเอง”
พ่อเลี้ยงกล่าวกับลูกสมุนคนสนิท
“ครับนาย… ”
ไอ้ดำรับคำแล้วเดินจากไป…
ส่วนพ่อเลี้ยงเดชเดินกลับเข้าไปที่เทอเรสหน้าบ้าน คว้าเหล้าออกมานั่งดื่มอยู่เพียงลำพังจนค่ำ
ในเวลาต่อมา
ภายในห้องที่กันย์ถูกขังเอาไว้ ภายหลังเสร็จจากกินอาการมื้อเย็น อาบน้ำและเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ไอ้ดำเตรียมมาให้ กันย์ทอดกายลงบนเตียงเล็กๆ พยายามจะข่มตาหลับ
ทว่าไม่ทันจะหลับ…
ก็ได้ยินเสียงไขกุญแจ จากนั้นประตูห้องก็ถูกผลักเข้ามาอย่างแรง
แม้ไม่เห็นหน้าผู้บุกรุก แต่กันย์ก็รู้ว่าร่างสูงใหญ่ที่ยืนจังก้าอยู่หน้าประตูต้องเป็นพ่อเลี้ยงเดชอย่างแน่นอน
กันย์เอื้อมมือมาเปิดโคมไฟที่หัวเตียงเพื่อจะมองให้ชัดๆ และก็ใช่จริงๆ แสงไฟสว่างจ้าจับโครงหน้าคมคร้ามหล่อเหลาสะดุดตา
“พ่อเลี้ยง… ”
กันย์เรียกตามลูกน้องของพ่อเลี้ยงเดช
“เออ… กูเอง… ”
พ่อเลี้ยงเดชตอบ กันย์ได้กลิ่นเหล้าโชยเข้ามากระทบจมูก
“มาก็ดีแล้ว… ผมอยากจะถามอยู่พอดี”
กันย์พยายามรวบรวมความกล้า เก็บซ่อนความกลัวอย่างมิดชิดไม่ให้เขาเห็น
“มึงจะถามอะไร… ”
พ่อเลี้ยงเดชทำหน้าถมึงทึง
“ไหนพ่อเลี้ยงบอกว่าจะส่งผมกลับบ้าน”
“เออ… กูจะส่งมึงกลับ แต่กูมีคำถามข้อนึง… มึงต้องตอบคำถามของกูก่อน… ”
“ครับ… พ่อเลี้ยงจะถามอะไรผมครับ”
“ทำไมมึงไม่ชอบน้องสาวกู”
“ผม… เอ่อ… ”
“ตอบมา… ทำไมวะ คำถามนี้สำหรับมึงมันตอบยากนักหรือไง… ”
“คือ… ผมมีเหตุผลส่วนตัวครับ ผมขอไม่ตอบ”
กันย์รู้ว่าประโยคนี้อาจทำให้เขาโกรธ
“ที่แท้มึงก็ไอ้แมงดา ไอ้พวกผู้ชายหลอกกิน… หลายคนแล้วที่เข้ามาในชีวิตของน้องสาวกูเพื่อจะปอกลอกหลอกเงิน… มึงก็ด้วย… ”
พ่อเลี้ยงสาดน้ำเสียงใส่กันย์อย่างเหลืออด
“ผมไม่ใช่ผู้ชายพวกนั้น พ่อเลี้ยงอย่าเหมารวม… ที่ผมรักน้องสาวพ่อเลี้ยงไม่ได้… ก็เพราะว่าผมมีเหตุผลส่วนตัว… ”
“เหตุผลอะไรวะ… ”
“มันเป็นเรื่องส่วนตัว… และผมก็ไม่จำเป็นต้องบอกใคร… ”
“ไอ้สัตว์… มึงมันก็แค่ไอ้ผู้ชายเห็นแก่ตัว ไอ้หน้าตัวเมียชอบฟันผู้หญิงแล้วทิ้ง วันนี้กูจะทำให้มึงได้ลิ้มรสความเจ็บปวด มึงจะได้รู้ว่าโดนกระแทกแล้วทิ้งมันเป็นยังไง… ”
กันย์ตกใจ…
แทบไม่เชื่อหูตัวเองกับคำพูดของพ่อเลี้ยงเดชที่ได้ยินชัดเจนเต็มสองหู
“พ่อเลี้ยงเมาใช่ไหมครับ… ”
กันย์ได้กลิ่นเหล้าจากตัวเขา
“นั่นมันเรื่องของกู… ”
พ่อเลี้ยงเดชสืบเท้าเข้าหา ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากโดยไม่ทันตั้งตัว กันย์มารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่โดนฝ่ามือใหญ่ของพ่อเลี้ยงเดชผลักกระเด็นลงนอนหงายบนเตียง
“งือออ… ไม่นะ… ”