We use cookies
When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Your cookies settings
Strictly cookie settingsAlways Active
ตอนที่ 15 เนื้อทองของพี่
เมื่อเกือบฟ้าสางแล้ว ร่างของหมอผีต่ำช้าเหลือให้เห็นเป็นเพียงแค่เศษผ้าหุ้มกองกระดูกป่น เพราะทั้งเลือดทั้งเนื้อถูกผีตายโหงรุมทึ้งดูดกินไปจนสิ้น ไอ้ครั้นจัดการเก็บซากผี ห่อด้วยผ้ายันต์สะกดวิญญาณ แล้วเอาใส่ลงไปในหม้อดินเดินถือกลับขึ้นไปบนเรือน “ข้าให้เอ็ง เฝ้าพ่อครูในห้องมิใช่หรือ” ไอ้ครั้นเดินอุ้มหม้อดินใส่ผีขึ้นกระไดเรือน มาเจอไอ้รุ่งยืนทำหน้าซื่ออยู่ “ข้าอยู่ในนั้นจะช่วยอะไรได้” “อยู่ข้างนอกเอ็งก็ช่วยไม่ได้อยู่ดี กลับวัดไปเสียเถิด เสียงระฆังดังแก๊งๆ อยู่นั่น เอ็งไม่ไปเดินตามหลวงตาบิณฑบาตหรืออย่างไร” “หลวงตาท่านอายุมากแล้ว ช่วงนี้ท่านอาพาธไม่ได้ออกไปบิณฑบาตหลายวันแล้ว” “หลวงตาอาพาธ แล้วเอ็งไม่อยู่คอยดูแลท่านหรือไร เอาล่ะทางนี้หมดเรื่องแล้ว ยังไงข้าก็ขอบใจเอ็งที่อุตส่าห์พาพ่อครูกลับมาส่งจนถึงเรือน เอ็งกลับไปเสียเถิด” ไอ้ครั้นเดินเอาหม้อผีไปวางลงตรงแท่นพิธี หันมามองคนนอกอย่างไอ้รุ่ง ด้ว
- Writer
- chap_listContents
- likeADD
