When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
วี้ด เสียงผิวปากของใครบางคน แทรกเข้ามาในข่ายญาณของพรเทพ สายตาเพ่งมองเลยขึ้นไปบนยอดต้นโศกใหญ่ เห็นกายละเอียดน้อยหายวับไปพร้อมกัน พรเทพหมุนตัวกลับแล้วเดินเข้าไปภายในห้องพระ ก้มลงกราบพระพุทธรูปบูชาประจำบ้าน ก่อนจะขัดขานั่งสมาธิเพ่งกสิณดิ่งเข้าฌานแล้วใช้ทิพยจักขุญาณ คือตาทิพย์ซึ่งตนเชี่ยวชาญ สอดสำรวจไปทั่วทั้งสี่ทิศเพื่อหาที่มาของเสียงผิวปากนั้น “หรือว่าจะเป็นคนพวกนั้น” เมื่อสิบปีก่อนพรเทพจำได้ว่าในวันที่เกิดเหตุร้าย ขณะที่เขากำลังตะเกียกตะกาย พยายามว่ายน้ำกลับขึ้นฝั่ง ตนได้ยินเสียงผิวปากอย่างนี้ครั้งหนึ่ง แทรกเข้ามาท่ามกลางเสียงกรีดร้องโหยหวนของเนื้อทอง ริมป่าช้าวัดขอน ปรากฏร่างของชายสามคน กำลังล้อมวงทำสิ่งอันน่ารังเกียจ คือการเบียดเบียนคนตาย หญิงสาวชาวบ้านใบหน้าสวยหวานอายุคงยังไม่พ้นยี่สิบปี หน้าท้องส่วนกลางลำตัวนั้นยื่นโย้โป่งนูน แสดงให้รู้ว่าหญิงบุญน้อยคนนี้คงจะสิ้นบุญก่อนให้กำเนิดบุตร