ตอนที่ 16 หาจนเจอ

2537 Words

วี้ด เสียงผิวปากของใครบางคน แทรกเข้ามาในข่ายญาณของพรเทพ สายตาเพ่งมองเลยขึ้นไปบนยอดต้นโศกใหญ่ เห็นกายละเอียดน้อยหายวับไปพร้อมกัน พรเทพหมุนตัวกลับแล้วเดินเข้าไปภายในห้องพระ ก้มลงกราบพระพุทธรูปบูชาประจำบ้าน ก่อนจะขัดขานั่งสมาธิเพ่งกสิณดิ่งเข้าฌานแล้วใช้ทิพยจักขุญาณ คือตาทิพย์ซึ่งตนเชี่ยวชาญ สอดสำรวจไปทั่วทั้งสี่ทิศเพื่อหาที่มาของเสียงผิวปากนั้น “หรือว่าจะเป็นคนพวกนั้น” เมื่อสิบปีก่อนพรเทพจำได้ว่าในวันที่เกิดเหตุร้าย ขณะที่เขากำลังตะเกียกตะกาย พยายามว่ายน้ำกลับขึ้นฝั่ง ตนได้ยินเสียงผิวปากอย่างนี้ครั้งหนึ่ง แทรกเข้ามาท่ามกลางเสียงกรีดร้องโหยหวนของเนื้อทอง ริมป่าช้าวัดขอน ปรากฏร่างของชายสามคน กำลังล้อมวงทำสิ่งอันน่ารังเกียจ คือการเบียดเบียนคนตาย หญิงสาวชาวบ้านใบหน้าสวยหวานอายุคงยังไม่พ้นยี่สิบปี หน้าท้องส่วนกลางลำตัวนั้นยื่นโย้โป่งนูน แสดงให้รู้ว่าหญิงบุญน้อยคนนี้คงจะสิ้นบุญก่อนให้กำเนิดบุตร

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD